26.12.08
24.12.08
Γιάννης Λάμπρου: "Στο χέρι μας να μείνουμε κοντά στην κορυφή!"
Το πρωτάθλημα έφτασε κιόλας στο τέλος του α΄ γύρου και σήμερα, η «Α» φιλοξενεί στην εβδομαδιαία συνέντευξή της, την πιο ευχάριστη «έκπληξη» που μας επεφύλασσε η ομάδα του Παναιγειρατικού στο πρώτο «μισό» της φετινής περιόδου. Ο Γιάννης Λάμπρου μας μίλησε για τη χρονιά που φεύγει, και τις εντυπώσεις του από τη μέχρι σήμερα παρουσία του στον ΑΟΠ και τη μεγάλη φετινή του προσπάθεια:
«Α»: Γιάννη, σε μία εβδομάδα «αποχαιρετούμε» το 2008, μια χρονιά-ορόσημο για τον Παναιγειρατικό, ύστερα από τόσες εξελίξεις. Πώς βίωσες εσύ το τελευταίο τετράμηνο του χρόνου, ως μέλος της ομάδας;
Γ.Λ.: Σίγουρα ήταν μια δυνατή εμπειρία όχι μόνο για μένα αλλά και για όλα τα παιδιά αφού, όπως είδαμε όλοι, το πρωτάθλημα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό και απαιτεί υψηλό βαθμό συγκέντρωσης. Δηλώνω ευχαριστημένος τόσο από τη δική μου παρουσία ατομικά όσο και της ομάδας.
«Α»: Ο κόσμος της Αρμάδας σε γνώρισε πέρυσι με τη φανέλα της Μικτής Νέου Ηρακλείου. Σε εκείνα τα φιλικά κόντρα στον ΑΟΠ «έβγαλες μάτια» και φέτος αποκτήθηκες από τον σύλλογο της Αιγείρας. Αλήθεια, πώς σου έγινε αυτή η πρόταση και πώς τη δέχτηκες;
Γ.Λ.: Η πρόταση ήρθε ένα βράδυ του καλοκαιριού, στα τέλη Αυγούστου, αν θυμάμαι καλά, μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με το συμπαίκτη μου Μάριο Μάντζο, ο οποίος και μου πρότεινε την ένταξή μου στον ΑΟΠ. Απάντησα θετικά διότι ήταν και δική μου επιθυμία να αγωνιστώ σε ένα σύλλογο με ιστορία και υψηλές φιλοδοξίες και παράλληλα να ικανοποιήσω την ανάγκη μου για άθληση και συμμετοχή σε μια δυνατή ομάδα, μια ομάδα με επιδιώξεις και όχι απλά για «χαβαλέ», όπως προείπα.
«Α»: Με το χέρι στην καρδιά, πιστεύεις πως η επιλογή σου να συμφωνήσεις με τον ΑΟΠ ήταν σωστή;
Γ.Λ.: Σαφέστατα, αν κρίνω και από την πορεία μου μέσα στην ομάδα, θεωρώ σωστή την απόφασή μου να συμφωνήσω με τον ΑΟΠ. Όσο περνά ο καιρός, με τη βοήθεια και των συμπαικτών μου, νιώθω να βελτιώνω το παιχνίδι μου, όπως βελτιώνεται ταυτόχρονα το παιχνίδι της ομάδας, με αποκορύφωμα την εκπληκτική νίκη έναντι του Νείλου. Επίσης, τα πολλά λεπτά συμμετοχής που μου δίνει ο προπονητής μου βοηθούν στην τόνωση της αυτοπεποίθησής μου και έχουν σταθεροποιήσει το παιχνίδι μου σε υψηλό σχετικά επίπεδο. Όλα αυτά συνηγορούν στο να κρίνω επιτυχή την ένταξή μου στη Μαύρη Αρμάδα.
«Α»: Πώς ήταν η περίοδος της προσαρμογής σου στη νέα σου ομάδα; Αντιμετώπισες τυχόν προβλήματα;
Γ.Λ.: Σίγουρα κάθε προσαρμογή μπορεί να επιφυλάσσει και δυσκολίες. Στους πρώτους αγώνες αντιμετώπισα, είναι αλήθεια, προβλήματα μέχρι να βρω τα «πατήματά» μου στον αγωνιστικό χώρο. Εξάλλου αγωνιζόμουν και στην απαιτητική θέση του αμυντικού μέσου και έπρεπε να δίνω το 100% ώστε η ομάδα να ρολάρει τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά… πράγμα δύσκολο στην αρχή της περιόδου.
«Α»: Αποκτήθηκες αρχικά ως δεξί εξτρέμ, δοκιμάστηκες ως αμυντικό χαφ, αντεπεξήλθες με ιδιαίτερη επιτυχία στο ρόλο του «Αντι-Παπ» και τώρα είσαι ο βασικός και αναντικατάστατος δεξιός οπισθοφύλακας του Παναιγειρατικού. Τελικά, ποια είναι η «φυσική» θέση του ποδοσφαιριστή Γιάννη Λάμπρου μέσα στο γήπεδο;
Γ.Λ.: Δεν έχω κάποια φυσική θέση μέσα στο γήπεδο θα έλεγα. Από τη φύση μου βέβαια είμαι ένας παίκτης με ιδιαίτερη αμυντική προσήλωση… άλλωστε παλαιότερα αγωνιζόμουν συνήθως ως κεντρικός αμυντικός. Η ευέλικτη σωματοδομή μου μού δίνει τη δυνατότητα να έχω την ευχέρεια να αγωνιστώ σε διάφορες θέσεις, οπότε δεν έχω πρόβλημα να αγωνιστώ οπουδήποτε ο προπονητής μου θεωρεί πως μπορώ να συνδράμω.
«Α»: Σήμερα δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως είσαι ένα από τα «αγαπημένα παιδιά» του coach Παπανικολάου. Πρέπει να είναι αλήθεια, έτσι;
Γ.Λ.: Αυτά είναι θέματα του coach και όχι δικά μου. Εγώ κοιτάζω να δίνω κάθε Σάββατο τον καλύτερό μου εαυτό αν μου ζητηθεί να αγωνιστώ. Όντως έχω λάβει πάρα πολλές ευκαιρίες με την καθιέρωσή μου στη βασική 8άδα και αυτό είναι κάτι στο οποίο συνηγόρησε η εμπιστοσύνη του προπονητή στο πρόσωπό μου.
«Α»: Πάντως, από τα πρώτα κιόλας ματς απέκτησες και το προσωνύμιο «πολυεργαλείο», λόγω της εξαιρετικής δουλειάς που κάνεις όπου κι αν σου ζητηθεί μέσα στο γήπεδο. Συμφωνείς με αυτόν τον χαρακτηρισμό;
Γ.Λ.: Δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω με αυτόν τον χαρακτηρισμό που, αν θυμάμαι καλά, ο Διονύσης Μάντζος μου έχει προσδώσει. Όντως προσπαθώ να βοηθήσω την ομάδα μου μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου από οποιοδήποτε πόστο. Το αν η δουλειά που κάνω είναι καλή το αφήνω στην κρίση του τεχνικού επιτελείου και του κόσμου μας. Τίποτε παραπάνω.
«Α»: Στον φετινό Παναιγειρατικό των... 16 προσώπων ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Μάλιστα πολύ πρόσφατα δημιουργήθηκε ένα ζήτημα με τον Άρη Μπούρα που δήλωσε δυσαρεστημένος από τη μη χρησιμοποίησή του και έφτασε να κάνει λόγο και περί αποχώρησής του από τον ΑΟΠ. Ποια είναι η δική σου άποψη σχετικά;
Γ.Λ.: Συμφωνώ με τη διατύπωσή σου ότι το ρόστερ είναι σχετικά μεγάλο. Αυτό μπορεί να αποπροσανατολίσει κάποιους παίκτες με μικρό χρόνο συμμετοχής. Ωστόσο έχει το πλεονέκτημα ότι υπάρχει ένα γεμάτο έμψυχο δυναμικό και πολλές λύσεις στα χέρια του προπονητή. Η αγωνιστική διαχείριση είναι αυστηρά θέμα προπονητή και αυτός θα πρέπει αποκλειστικά να αποφασίζει για το ποιοι παίκτες χρησιμοποιούνται, με γνώμονα πάντα το καλό της ομάδας και τη διατήρηση θετικού κλίματος στους κόλπους της.
«Α»: Το πρώτο «μισό» της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος ανήκει πλέον στην Ιστορία. Κοιτάζοντας προς τα πίσω, πώς αξιολογείς την προσπάθειά σας ως τώρα;
Γ.Λ.: Η προσπάθεια είναι θετική, αυτό είναι σίγουρο και θα είναι πάντα θετική όσο υπάρχουν παίκτες που πονούν τη φανέλα και δε συμβιβάζονται εύκολα με την ιδέα της ήττας. Σε μερικούς αγώνες που απωλέσαμε και βαθμούς θα μπορούσαμε όντως να κάνουμε κάτι καλύτερο. Ωστόσο, υπάρχει πάντα και το θέμα της τύχης αλλά και του άγχους όταν αναγκάζεσαι σε αρκετούς αγώνες να βρίσκεσαι από νωρίς «με την πλάτη στον τοίχο».
«Α»: Ποια πιστεύεις πως είναι η πιο ευχάριστη και ποια η πιο δυσάρεστη ανάμνηση από αυτούς τους πρώτους 9 αγώνες;
Γ.Λ.: Η πιο ευχάριστη ανάμνηση ήταν σίγουρα η νίκη επί του δυνατού Νείλου, η οποία συνοδεύτηκε από μια μεγάλη ανατροπή από 1-3 σε 4-3. Ήταν μια νίκη που σαφέστατα χρειαζόμαστε ώστε να τονωθεί η αυτοπεποίθησή μας… μια νίκη γοήτρου, αν θες, απέναντι σε έναν ισχυρό αντίπαλο. Σαν πιο δυσάρεστη ανάμνηση θα θεωρήσω την ισοπαλία με την ομάδα της Αρμάδας, καθώς ήταν ένας αγώνας τον οποίο έπρεπε να κερδίσουμε εύκολα απέναντι σε έναν αντίπαλο πολύ κατώτερο. Παρά ταύτα παρά λίγο να χάσουμε… αλλά ευτυχώς σώσαμε τουλάχιστον την ισοπαλία χάρη σε ένα γκολ της τελευταίας στιγμής.
«Α»: Πλέον είναι φανερό πως ο Β΄ Όμιλος όπου συμμετέχει φέτος ο ΑΟΠ είναι σωστή «κόλαση», με ανατροπές και εξαιρετική ρευστότητα στο βαθμολογικό πίνακα. Πώς θα μπορέσει να επιβιώσει ο Παναιγειρατικός σε ένα τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον;
Γ.Λ.: Ο Παναιγειρατικός μέσω της συνεχούς προσπάθειας θα μπορέσει να φανεί ανταγωνιστικός και να καταλάβει μια καλή θέση στην τελική κατάταξη του ομίλου. Η ομάδα έχει τις προδιαγραφές για να επαναλάβει την πορεία του πρώτου γύρου και γιατί όχι να τα πάει ακόμα καλύτερα. Ο όμιλος είναι αμφίρροπος με ομάδες σχεδόν ισοδύναμες αγωνιστικά. Αν πίστευα πως ο Παναιγειρατικός δεν έχει καμία προοπτική για διάκριση δεν θα αγωνιζόμουν σ’ αυτήν την ομάδα.
«Α»: Φαίνεται πως ο ΑΟΠ ανήκει στις ομάδες α΄ ταχύτητας στο φετινό πρωτάθλημα. Συμφωνείς με την άποψη αυτή; Γενικά, πώς βλέπεις τις πιθανότητες της ομάδας σου από εδώ και στο εξής;
Γ.Λ.: Έχουμε καλές πιθανότητες, αν διατηρήσουμε την αγωνιστική μας ετοιμότητα. Ο ΑΟΠ σαφέστατα και ανήκει στις ομάδες πρώτης διαλογής του ομίλου, αν αναλογιστούμε ομάδες όπως η Μικτή ΣΕΦ, η Piaston Villa κλπ., οι οποίες είναι χαμηλότερου επιπέδου ποιοτικά. Στο χέρι μας είναι να παραμείνουμε κοντά στην κορυφή του ομίλου και να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο από κει και πέρα.
«Α»: Σε γενικές γραμμές, ποιο θεωρείς πως είναι το πιο δυνατό «χαρτί» αυτής της ομάδας και ποια η σημαντικότερη αδυναμία της;
Γ.Λ.: Το πιο δυνατό «χαρτί» της ομάδας μας θαρρώ πως είναι το πάθος που επιδεικνύουμε σε κάθε παιχνίδι. Ως αδυναμία θα χαρακτήριζα την έλλειψη νοοτροπίας σε μερικές στιγμές, όπως αρκετές φορές όταν βρεθήκαμε πίσω στο σκορ και δεν είχαμε τα ψυχικά αποθέματα να αντεπεξέλθουμε στη συνέχεια του παιχνιδιού. Γι’ αυτό η ομάδα δεν θα πρέπει να αναλώνεται μοναχά στο αγωνιστικό κομμάτι… αλλά θα πρέπει να την απασχολεί και το θέμα της πνευματικής δύναμης του καθενός μέλους της.
«Α»: Και σαν «αποφώνηση», ένα προσωπικό μήνυμα. Αύριο όλος ο κόσμος γιορτάζει τα Χριστούγεννα. Ποιες είναι οι δικές σου ευχές προς τους αναγνώστες μας;
Γ.Λ.: Η μοναδική ευχή που έχω να δώσω είναι η υγεία σε όλους και στις οικογένειές τους και τα υπόλοιπα θα έρθουν. Άλλωστε, «τ’ αγαθά κόποις κτώνται» και ελπίζω και με την αυγή της νέας χρονιάς να συνδράμουμε όλοι στην πρόοδο και την ευημερία αυτού του αλλοπρόσαλλου τόπου που λέγεται «Ελλάδα». Αν ανοίξει και το Πανεπιστήμιο να κάνουμε κανένα μάθημα και να γράψουμε τίποτα στις εξετάσεις όλα καλά θα ‘ναι! Ευχαριστώ για όλα και πολλές παναιγειρατικές ευχές προς όλους!
Εκλογικός πυρετός στον ΑΟΠ
Ήδη πάντως τα πρώτα «σενάρια» για τις υποψηφιότητες Προέδρων αλλά και συμβούλων έχουν αρχίσει να διαμορφώνονται. Απέναντι στην υποψηφιότητα Μπουρίκα, αναμενόταν πολύ φυσιολογικά να ανακοινώσει τις αντίστοιχες προθέσεις του και ο επίτιμος Πρόεδρος του ΑΟΠ Χρήστος Κατσούρης. Ωστόσο, ασφαλείς πηγές αναφέρουν πως το ιστορικό στέλεχος του αιγειράτικου συλλόγου, δεδομένης και της απουσίας του γιου του, ίσως τελικά και να μη διεκδικήσει τον προεδρικό θώκο της αγαπημένης του ομάδας, αποσυρόμενος οριστικά από το προσκήνιο των διοικητικών εξελίξεων του ΑΟΠ. Εξάλλου, ερωτηματικό εξακολουθεί να αποτελεί η θέση του πρώην Προέδρου Γ.Σ. Παπαδόπουλου, ο οποίος όμως, εκτός συγκολονιστικού απροόπτου, αναμένεται να παραμείνει πιστός στις δεσμεύσεις του για πλήρη αποχή από τα κοινά του Παναιγειρατικού. Πολύ πιθανό είναι συνεπώς το σενάριο, η "κούρσα" για την προεδρία να έχει μόνο μία υποψήφια! Στο «στίβο» των υποψηφίων συμβούλων κατέρχεται εκ νέου ο Διονύσης Μάντζος αλλά όχι ο Βρασίδας Καφρίδης ενώ, σύμφωνα με ασφαλείς πηγές, την ψήφο των συμπαικτών θα ζητήσει ο έτερος των συνιδρυτών του ΑΟΠ Γιώργος Ντοάς. Αναμένονται ωστόσο και ορισμένες υποψηφιότητες - «έκπληξη», όπως αυτή της Άννας Παναγιωτίδου ή και πρώην διοικητικών παραγόντων του αδελφοποιημένου σωματείου της Παρτουζάν που διαλύθηκε πρόσφατα.