Νέα εβδομαδιαία στήλη: "Στο καφενείο του σταθμού"

ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΡΩΤΟΣ ΓΚΟΛ…

Η νίκη ενάντια στη Rosenbeer ήταν εξαιρετικά σημαντική για τον Παναιγειρατικό τόσο βαθμολογικά, όσο και ψυχολογικά. Οι παίκτες δεν άφησαν τους δύο βαθμούς να πάνε χαμένοι και τους έβαλαν στο δικό τους τσουβάλι το οποίο με την πάροδο των εβδομάδων έχει αρχίσει να γεμίζει. Τρίτη θέση και πέντε πόντοι.
Καλή η νίκη, αλλά καιρός να γίνουν επτά οι βαθμοί. Τα πανηγύρια ας κοπάσουν καθώς οι «μελανόλευκοι» ρίχνονται και πάλι στο πεδίο της μάχης στου Ρέντη για την πέμπτη αγωνιστική του πρωταθλήματος. Μπορεί το όνομα και κυρίως η βαθμολογική θέση της αντιπάλου να μην αποτελούν φόβητρο για τον Παναιγειρατικό, ωστόσο οι παίκτες της Μαύρης Αρμάδας οφείλουν να μπουν από την αρχή με σοβαρότητα και πάθος. Πολλές είναι οι ομάδες, σε όλα τα επίπεδα ποδοσφαίρου στον κόσμο, που στα λόγια είχαν τον τίτλο του φαβορί απέναντι σε συλλόγους χαμηλότερης δυναμικότητας και στην πράξη τα βρήκαν… σκούρα. Δεν πρέπει λοιπόν ο Παναιγειρατικός να εμφανιστεί χαλαρός. Θαρρώ πως η νίκη απέναντι στη Rosenbeer δε γέμισε εκ νέου με… αέρα τα μυαλά των ποδοσφαιριστών του ΑΟΠ κάτι το οποίο φάνηκε πως είχε γίνει μετά τη νίκη επί των Bullets με σαφέστατη απόδειξη την άθλια εικόνα στο ματς με τις Πυραμίδες.
Η προσεχής αναμέτρηση με τη Μικτή ΣΕΦ προβλέπεται να έχει αρκετές ομοιότητες με αυτήν του περασμένου Σαββάτου. Με βάση τη λογική και τη βαθμολογία ο Παναιγειρατικός θα επικρατήσει και σε αυτό το ματς. Αρκεί να δείξει από την αρχή ότι είναι το απόλυτο φαβορί. Αρκεί ΝΑ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ ΣΤΟ ΣΚΟΡ, κάτι το οποίο συνέβη στο ματς με τη Rosenbeer και στο δεύτερο ημίχρονο το μόνο που δεν ξέραμε ήταν το πόσα γκολ θα έβαζε η «Μαύρη Αρμάδα». Αυτό ήταν συνέπεια του ότι το γκολ του Λαζαρίδη που διαμόρφωσε το 1-0 ουσιαστικά «έλυσε» τα πόδια των παικτών του Παναιγειρατικού και τους επέτρεψε να παίξουν το παιχνίδι τους και να έχουν μια πανέμορφη κυκλοφορία με την μπάλα κάτω ενώ δεν τους έκανε να πτοηθούν ούτε όταν οι ουραγοί ισοφάρισαν σε 1-1. Απέναντι στη χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος, είναι ευκαιρία για τον Λουκά και τα άλλα παιδιά μπροστά να σκοράρουν όσα περισσότερα τέρματα μπορούν ώστε ο Παναιγειρατικός να συμμορφώσει τον συντελεστή του. Καλό θα ήταν επίσης να προσεχθεί αρκετά και η άμυνα γιατί όταν οι παίκτες που δεσπόζουν πίσω ακούν στο όνομα Ντοάς, Σαραντουλάκης, Μάντζος, Μπούρας, Κατσούρης, Πλούμης είναι κρίμα σε τέσσερις αναμετρήσεις να μετρούν δεκαέξι γκολ παθητικό. Επιπρόσθετα, η ομάδα ποντάρει για ακόμη ένα ματς πολλά και στον άψογο φέτος Διονύση Μάντζο που μπορεί να κρατήσει τα γκολ κατά του ΑΟΠ σε μικρά επίπεδα.
Ας μην ψάξει ο Παναιγειρατικός τη νίκη με… την ψυχή στο στόμα. Πρέπει να πετύχει πρώτος γκολ και να πάει στην ανάπαυλα όντας ένα βήμα πριν τους δύο βαθμούς. Σε περίπτωση νίκης, θα είμαστε πλέον σε θέση να πούμε με σιγουριά πως οι επί χρόνια πρωταθλητές Αιγείρας είναι έτοιμοι να «χτυπήσουν» την πρωτιά στον όμιλο, αρκεί να το πιστέψουν. Είναι κάτι που το τονίζει επανειλημμένα ο αρχηγός Δημήτρης Μάντζος καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας που διανύουμε. Θα ξέρουμε σε λίγες ώρες. Το Σάββατο είναι προ των πυλών…

Φαίδων Πατερομιχελάκης: "Όλοι μαζί μπορόυμε να φτάσουμε τον ΑΟΠ ψηλά"

Είναι ένα παιδί που αποφεύγει τα "φώτα της δημοσιότητας" και συγκεντρώνεται μονάχα σε αυτό που κάνει, το ποδόσφαιρο με τη φανέλα του Παναιγειρατικού. Ο λόγος για τον Φαίδωνα Πατερομιχελάκη ο οποίος παραχώρησε την πρώτη του συνέντευξη ως παίκτης του ΑΟΠ στην "A". Χαμογελαστός αλλά ιδιαίτερα ντροπαλός, ο Φαίδων απάντησε με τον ιδανικότερο τρόπο στις ερωτήσεις μας:

Α: Φαίδωνα, μεγάλη μέρα για σένα η 10η Μαΐου;

Φ.Π.: 10 Μαΐου (χαμογελάει)... Μεγάλη μέρα σίγουρα για εμένα καθώς τότε υπέγραψα το πρώτο μου συμβόλαιο με τον ιστορικότερο και μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό σύλλογο της Αιγείρας, τον Παναιγειρατικό μας. Ήταν μια μετάβαση για μένα ένα σκαλοπάτι πιο πάνω και μια πολύ μεγάλη πρόκληση.

Α: Η αρχή ήταν ιδανική με γκολ σε εκείνο το φιλικό με αντίπαλο τη Μικτή Νέου Ηρακλείου όπου επικράτησε ο ΑΟΠ με 12-9 στη Ριζούπολη. Πως αισθάνθηκες εκείνη τη στιγμή;

Φ.Π.: Εκείνη τη στιγμή τα συναισθήματά μου ήταν μόνο χαρά και ανακούφιση καθώς ήθελα να σκοράρω για την ομάδα μου και να δικαιώσω όσους στάθηκαν αρωγοί στην ένταξή μου στην ομάδα και πίστεψαν πως μπορώ να βοηθήσω. Όσο για το γκολ, ήταν το πρώτο μου και θέλω να βάλω πολά ακόμη και να βοηθήσω τον ΑΟΠ μας να πάει ψηλά.

Α: Δυσκολεύτηκες να προσαρμοστείς στην ομάδα;

Φ.Π.: Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή ναι αλλά όχι για πολύ. Μπήκε σε ένα καινούργιο περιβάλλον χωρίς να ξέρω άτομα και καταστάσεις και χωρίς να ξέρω άμα αυτά με εμπιστεύονται. Όσο όμως ο καιρός περνούσε τα παιδιά από τον ΑΟΠ με αγκάλιασαν λες και με ήξεραν χρόνια και με βοήθησαν να προσαρμοστώ.

Α: Πόσο σημαντικό είναι για σένα και πόσο σε βοήθησε κι εξακολουθεί να σε βοηθά το γεγονός ότι συμπαίκτης σου είναι ο επί χρόνια φίλος σου Μάριος Μάντζος;

Φ.Π.: Ο Μάριος είναι χρόνια ένας πολύ στενός μου και πολύ καλός φίλος ο οποίος ήταν ο πρώτος που μου μίλησε για τον Παναιγειρατικό και από αυτόν έμαθα για την ομάδα. Είναι σημαντικό που είναι στην ομάδα γιατί έχουμε ίδια ηλικία και είναι μερικές φορές πιο εύκολο για μένα να συναναστρέφομαι με άτομα που είναι στην ηλικία μου. Ο Μάριος κατά περιόδους μου έχει εξηγήσει και με έχει κάνει να μάθω πολλά για τον ΑΟΠ μας.

Α: Ο Παναιγειρατικός πλέον άλλαξε σελίδα. Άφησε τα γήπεδα της Αιγείρας για να έρθει εδώ στην Αθήνα. Πώς είδες εσύ αυτήν την αλλαγή με βάση όσων έχεις ζήσει στα φιλικά και στο πρωτάθλημα μέχρι στιγμής;

Φ.Π.: Πιστεύω ότι το πρωτάθλημα της Αθήνας είναι εντελώς διαφορετικό από το πρωτάθλημα της Αιγείρας. Η μετάβαση από το ένα στο άλλο ήταν τεράστια απόφαση. Ο Παναιγειρατικός με τις εμφανίσεις του τόσο στα φιλικά όσο και στο πρωτάθλημα έχει δείξει ότι μπορεί να στηριχτεί στα πόδια του και να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους με απόλυτη αξιοπρέπεια.

Α: Τον εαυτό σου πώς τον βλέπεις στην ομάδα; Στο πρόσφατο ματς με αντίπαλο την Rosenbeer τα πήγες περίφημα με εντυπωσιακές και ουσιαστικές ενέργειες βοηθώντας αρκετά και δίνοντας υποσχέσεις.

Φ.Π.: Πιστεύω πως η συγκεκριμένη ερώτηση πρέπει να την απαντήσουν οι συμπαίκτες μου και όχι εγώ. Παρόλα αυτά πιστεύω πως αποτελώ ένα μικρό κομμάτι της ομάδας η οποία έχει μεγάλα αστέρια. Απλώς όποτε μου δινέται η ευκαιρία, βοηθάω την αγαπημένη μου ομάδα με όσες ψυχικές και σωματικές δυνάμεις έχω. Όσο για το παιχνίδι με τη Rosenbeer, οι συμπαίκτες μου φρόντισαν να με ενημερώσουν ότι τα πήγα πολύ καλά. Ελπίζω να είναι αλήθεια και να βοήθησα πραγματικά την ομάδα να φτάσει στη νίκη.

Α: Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της ομάδας;

Φ.Π.: Ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης του ΑΟΠ... (Σκέφτεται αρκετά) Δύσκολη ερώτηση! Ο Παναί έχει πολλά αστέρια κατά τη γνώμη μου και χωρίς να θέλω να θίξω ή να υποτιμήσω κάποιον συμπαίκτη, ξεχωρίζω τον Διονύση, το Ζαχαρία, τον Πετράν (Παπανικολάου) και τον Δημήτρη (Μάντζο).

Α: Ερμήνευσέ μας με δύο λόγια το κλίμα μεταξύ σας στα αποδυτήρια.

Φ.Π.: Το κλίμα με τα παιδιά είναι πολύ ωραίο. Έχουμε διάφορες συζητήσεις και σε σχέση με τον Παναιγειρατικό αλλά και πάνω σε γενικά θέματα. Είναι πολύ ευχάριστη η ατμόσφαιρα και είμαστε όλοι μια παρέα.

Α: Πιστεύεις πως αυτό συντελεί στο να οδηγείστε σε επιτυχή αποτελέσματα;

Φ.Π.: Βέβαια! Πάντα το καλό κλίμα βοηθάει ώστε η ομάδα να είναι δεμένη που σημαίνει ότι στο παιχνίδι υπάρχει ομαδικότητα και αυτό φέρνει και τις νίκες.

Α:Δύσκολη η επόμενη ερώτηση. Νέος προπονητής εδώ και λίγες εβδομάδες ο Πέτρος Παπανικολάου. Πώς σου φάνηκε αυτή η αλλαγή;

Φ.Π.: Κοίταξε, εγώ δεν μπορώ να κρίνω καμία απόφαση της διοίκησης αλλά πιστεύω πως ο Πετράν και σαν ποδοσφαιριστής αλλά και σαν προπονητής διαθέτει πείρα και γνώσεις και σίγουρα μπορεί να βοηθήσει.

Α: Στην ομάδα εκτός από το τέλος εποχής για τους προπονητές Μάντζο - Ντοά, ήρθε και το τέλος εποχής του Γιάννη Στέλιου Παπαδόπουλου στον προεδρικό θρόνο. Το δικό σου σχόλιο;

Φ.Π.: Πιστεύω ότι ένας πρόεδρος πρέπει να βοηθάει την ομάδα του. Δεν εννοώ βέβαια πως ο κ. Παπαδόπουλος δε βοήθησε την ομάδα, αλίμονο. Πρόσφερε πολλά αλλά τον τελευταίο καιρό δημιουργούσε προβλήματα στο εσωτερικό της ομάδας κι έτσι λίγο έλειψε να αποχωρήσει ένας σημαντικός παράγοντας όχι μόνο της άμυνας αλλά και της ψυχής του ΑΟΠ, ο Γιώργος ο Ντοάς. Απο τη στιγμή λοιπόν που υπήρχαν προβλήματα και δημιουργήθηκαν αντιδράσεις, έπρεπε να αποχωρήσει.

Α: Ο Φαίδων Πατερομιχελάκης εκτός αγωνιστικού χώρου;

Φ.Π.: Λόγω της ηλικίας μου έχω αρκετές ασχολίες. Φροντηστήρια, σχολείο κλπ. Επίσης, μου αρέσει πάρα πολύ και ασχολούμαι με το μπάσκετ. Τελευταίο και σοβαρότερο, στη ζωή μου υπάρχουν οι πιο σημαντικοί παράγοντες που λέγονται φίλοι, όπως για παράδειγμα ο Μάριος.

Α: Τέλος, το δικό σου μήνυμα στον κόσμο του Παναιγειρατικό ποιο είναι;

Φ.Π.: Ο κόσμος του Παναί πρέπει να περιμένει πολύ καλές εμφανίσεις από εμένα και τους συμπαίκτες μου και όλοι μαζί με τους οπαδούς μας και την ενότητά μας θα φτάσουμε τον ΑΟΠ ψηλά. Επιπρόσθετα, θα ήθελα να ενημερώσω τον λαό της Μαύρης Αρμάδας πως το ότι λείπω από κάποιους αγώνες του Παναιγειρατικού δεν γίνεται εσκεμμένα εκ μέρους μου και είναι κάτι που το γνωρίζει και η διοίκηση και οι συμπαίκτες μου καθώς οι υποχρεώσεις μου είναι πολύ επιβαρυντικές τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Ζητώ συγγνώμη από τους συμπαίκτες μου και από όλους τους παράγοντες της ομάδας αλλά θα προσπαθώ να παρεβρίσκομαι, όποτε είναι στο χέρι μου, στα ματς του Παναιγειρατικού για να βοηθώ.

Μεθύσι με μπύρες!!!

Για... μπύρες έστειλε ο Παναιγειρατικός την ομάδα της Rosenbeer στον αγώνα του περασμένου Σαββάτου. Το τελικό 4-1 αντικατοπτρίζει πλήρως την εικόνα του ματς και την απόλυτη κυριαρχία του ΑΟΠ μέσα στο γήπεδο. Οι «μελανόλευκοι» δεν επέτρεψαν στην αντίπαλό τους να αμφισβητήσει την ανωτερότητά τους και έφτασαν εύκολα και με εντυπωσιακό τρόπο σε μια ευρεία και σημαντική από πολλές πλευρές νίκη.
Ο Πέτρος Παπανικολάου φρόντισε στη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας να περάσει τους παίκτες του το «μήνυμα» ότι ο αγώνας του Σαββάτου κόντρα στην ουραγό του ομίλου είχε το χαρακτήρα «τελικού» για τον Παναιγειρατικό καθώς το αποτέλεσμα του ματς θα χρησίμευε ως κριτήριο για τις πιθανότητες που έχει ο ΑΟΠ να πετύχει κάτι καλό στο πρωτάθλημα. Τα νέα που έφτασαν λίγο πριν τη σέντρα και έκαναν λόγο για τη σπουδαία ισοπαλία που είχε αποσπάσει μία εβδομάδα νωρίτερα η Rosenbeer από τον πρωτοπόρο και αήττητο Νείλο, δεν έδειξαν ικανά να θορυβήσουν τους παίκτες της Αρμάδας. Απλώς, πλέον όλοι καταλάβαιναν ότι η αντίπαλός τους δεν θα ήταν... «μπυραρία», όπως αρκετοί περίμεναν, αλλά ακόμη ένα αξιόμαχο συγκρότημα. Τα βιώματα τύπου «Villa» ήταν ακόμη πολύ νωπά και η σοβαρότητα ήταν το αρχικό ζητούμενο...
Λένε ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, όμως για μια ομάδα ψυχολογίας όπως ο Παναιγειρατικός, ίσως να είναι και κάτι παραπάνω. Το γεγονός ότι ο ΑΟΠ βρέθηκε πίσω στο σκορ και στα τρία ματς που έδωσε μέχρι το Σάββατο στο Ρέντη αποτελούσε σίγουρα «μελανό» σημείο στο παιχνίδι της Αρμάδας που βρισκόταν μονίμως να κυνηγά το εις βάρος της σκορ. Οι επίμονες παραινέσεις του coach Παπανικολάου και του αρχηγού Δημήτρη Μάντζου για προβάδισμα στο σκορ από νωρίς είχαν τελικά αποτέλεσμα. Το γκολ του Λαζαρίδη (επανήλθε στον πίνακα των σκόρερ μετά από το ματς της 2ης μέρας) έδωσε «κεφάλι» στον ΑΟΠ και γέμισε τους συμπαίκτες του με αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια.
Φεύ! Το ματς είχε λίγο δρόμο ακόμα και ο ΑΟΠ, πιστός στην... «παράδοση» δεν μπορούσε παρά να λαχταρήσει τους πολυάριθμους φίλους του που βρέθηκαν στο γήπεδο. Το γκολ της ισοφάρισης της Rosenbeer σήμανε τη μια και μοναδική φορά που η άμυνα του ΑΟΠ πιάστηκε στον ύπνο... Ξαφνική αντεπίθεση, αργές επιστροφές, κόντρα και η μπάλα στα δίχτυα του Διονύση Μάντζου. Οι φωνές του άριστου «μαχητή» Ντοά προς τους συμπαίκτες του υπενθύμισαν πως τίποτα δεν είχε τελειώσει. Ο Παναιγειρατικός έπρεπε να παραμείνει σοβαρός, να αποφύγει τα χρόνια κρούσματα χαλάρωσης και να σκοράρει ξανά, ώστε να διώξει τους εφιάλτες που πλανώνταν πάνω από το Ρέντη.
Και έτσι κι έγινε! Οι «μελανόλευκοι» έδειξαν για πρώτη φορά φέτος θαυμαστή αυτοπεποίθηση και πείσμα, δεν πανικοβλήθηκαν και πέτυχαν στην αποστολή τους. Το δεύτερο γκολ του ψύχραιμου «εκτελεστή» Λαζαρίδη πέρασε και πάλι τον ΑΟΠ μπροστά στο σκορ, σκηνικό που δεν έμελλε να αλλάξει μέχρι το τέλος του αγώνα. Για δεύτερη φορά στη φετινή σεζόν, ο Παναιγειρατικός πήγε στην ανάπαυλα με υπέρ του σκορ και για δεύτερη φορά θα έβγαινε από τη μάχη νικητής. Κάποιες «συμπτώσεις» φαίνεται ότι επαναλαμβάνονται με μαθηματική ακρίβεια...
Το β΄ μέρος έκρυβε πολλούς κινδύνους. Το «εύθραυστο» 2-1 υπέρ του ΑΟΠ δημιοργούσε ανασφάλεια στους ποδοσφαιριστές του και όλοι παραδέχονταν πως με ένα τρίτο γκολ το παιχνίδι θα περνούσε στην ιστορία. Οι αντίπαλοι δεν ήταν «φόβητρα», είχαν αρχίσει ήδη να κουράζονται, ελλείψει πάγκου, και δεν έδειχναν ότι μπορούσαν να αποσπάσουν κάτι θετικό από την αναμέτρηση. Ωστόσο, μέχρι τη «λύτρωση», χρειάστηκε να δοκιμασθούν ουκ ολίγες φορές οι αμυντικές ικανότητες της καταπληκτικής «μαύρης» οπισθοφυλακής αλλά και τα αντανακλαστικά του φανταστικού φέτος Διονύση Μάντζου που δεν παρέλειψε να πει κι ένα μεγαλοπρεπέστατο «όχι» σε τετ-α-τετ αντίπαλου επιθετικού. Με τη φάση αυτή, η σεμνή τελετή έπαιρνε τέλος! Το γκολ - «εξιλέωση» του παραγκωνισμένου Καραμπάση αποτελούσε προσωπικό του «στοίχημα» αλλά και «βάλσαμο» για την ομάδα του. Το 3-1 ήταν πλέον γεγονός και το πάρτι είχε μόλις αρχίσει.
Από εκείνο το σημείο και μετά, την άριστη λειτουργία της άμυνας ήρθε να ανταγωνιστεί η αποτελεσματική λειτουργία του κέντρου και της επίθεσης του Παναιγειρατικού. Οι «μελανόλευκοι» κατά διαστήματα έδειχναν σαν να έπαιζαν μόνοι στο γήπεδο. Η διαλυμένη ανάπτυξη της Rosenbeer έδινε χώρους για επελάσεις και σουτ, με αποτέλεσμα το τέταρτο γκολ να έρθει πολύ φυσιολογικά. Στη φάση αυτή μίλησε η επιμονή και το αγωνιστικό θράσος του νεαρού Μοτσάκου, που σκόραρε ξανά, βάζοντας το «κερασάκι στην τούρτα» της εκπληκτικής προχθεσινής του εμφάνισης. Το 4-1 ήταν το τελικό αποτέλεσμα όμως μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή της αναμέτρησης, είχαν χαθεί άπειρες κλασικές ευκαιρίες για περισσότερα γκολ. Λαζαρίδης, Μοτσάκος, Πατερομιχελάκης, Σαραντουλάκης και (κυρίως) ο εξαιρετικός Μάριος Μάντζος είδαν τα σουτ τους να μην καταλήγουν στα δίχτυα παρά τις όμορφες προσπάθειές τους. Γενική είναι η διαπίστωση ότι η Rosenbeer είχε... «άγιο» και γλίτωσε από μια ταπεινωτική ήττα - ρεκόρ.
Ο Παναιγειρατικός όχι μόνο νίκησε και πήρε δύο υπερπολύτιμους βαθμούς που τον φέρνουν μόνο τρίτο στον όμιλο, αλλά συνδύασε το θετικό αποτέλεσμα με πειστική εμφάνιση. Δεν είναι υπερβολή να υποστηριχθεί πως η εμφάνιση του Σαββάτου ήταν η καλύτερη του φετινού ΑΟΠ, συμπεριλαμβανομένων των φιλικών προετοιμασίας. Για πρώτη φορά είδαμε την άμυνά του να δουλεύει με ακρίβεια «ελβετικού ρολογιού», και όλες τις υπόλοιπες γραμμές της ομάδας να αποδίδουν με θαυμάσιο τρόπο, δημιουργώντας και εκτελώντας. Είναι απορίας άξιον πόσα παραπάνω θα είχαν δει τα μάτια μας από έναν πλήρη Παναιγειρατικό.
Νίκη υποσχέθηκαν και νίκη έφεραν οι «μελανόλευκοι» της Αιγείρας, δείχνοντας ότι επιβίωσαν της κρίσης και βγήκαν ενδυναμωμένοι από τις διοικητικές δυσκολίες και την αγωνιστική αμφισβήτηση. Με πάθος, θέληση και προ παντός σοβαρότητα και πειθαρχία (εντυπωσιακή «μεταμόρφωση» σε σύγκριση με τα δύο προηγούμενα ματς), ο Παναιγειρατικός ξέρει τον τρόπο να παίρνει τα παιχνίδια.