Ανδρέας Καραμπάσης: "Ο ΑΟΠ είναι σα μια οικογένεια"

Ποτέ έως σήμερα ο Ανδρέας Καραμπάσης δεν είχε παραχωρήσει κάποια συνέντευξη ως ποδοσφαιριστής του Παναιγειρατικού. Το online περιοδικό του ΑΟΠ "Armada" έρχεται να πρωτοτυπήσει για άλλη μία φορά και να φιλοξενήσει σε μια απολαυστική συνέντευξη τον 16χρονο αριστερό μπακ-χαφ του συλλόγου. Ο Ανδρέας μάς μιλάει για τις πρώτες του μέρες στον Παναιγειρατικό, για την ομάδα στην Αθήνα αλλά και για τον ίδιο εκτός αγωνιστικού χώρου.

Α: Ανδρέα, σε λίγες μέρες κλείνεις ένα χρόνο στην ομάδα. Πως αισθάνεσαι που είσαι μέλος του Παναιγειρατικού;

Α.Κ.: Από την πρώτη στιγμή που μπήκα στον Παναιγειρατικό αισθάνθηκα πολύ άνετα με όλα τα παιδιά και γι' αυτό δε μου ήταν δύσκολο να προσαρμοστώ γρήγορα στην ομάδα. Αισθάνομαι πολύ ωραία που είμαι μέλος του Παναιγειρατικού γιατί απλά όλοι είμαστε κάτι παραπάνω από ομάδα. Είμαστε οικογένεια. Επίσης, δεν εκτελώ μόνο το καθήκον μου στον Παναιγειρατικό αλλά με τα παιδιά έχω πολύ καλές σχέσεις και μπορώ να περνάω πολύ καλά μαζί τους.

Α. Θυμάσαι τον καιρό που έπαιζες αντίπαλος του ΑΟΠ; Πώς έβλεπες τα μελανόλευκα απέναντί σου; Ονειρευόσουν να φορέσεις κάποια στιγμή αυτή τη φανέλα;

Α.Κ.: Βέβαια, θυμάμαι τον καιρό που στάθηκα απέναντι από τον ΑΟΠ σαν αντίπαλος. Για να πω την αλήθεια, στην αρχή δε σκεφτόμουν να φορέσω αυτή τη φανέλα αλλά μετά είδα πως οι παίκτες έχουν πολύ καλή οργάνωση και αυτό ήταν ένα βασικό συστατικό που έλειπε από τη δική μου τότε ομάδα. Έτσι, αφού τελείωσε η αγωνιστική περίοδος είδα με άλλο μάτι τον Παναιγειρατικό και η ιδέα να ενταχθώ σε αυτόν πιστεύω πως ήταν απόλυτα σωστή. Επίσης, δεν έβλεπα τον ΑΟΠ σαν εχθρό όταν ήμουν αντίπαλος. Τότε έπαιζα μπάλα μόνο και μόνο για να διασκεδάσω και να περάσω την ώρα μου κάνοντας αυτό που μου αρέσει.

Α. Είχες άγχος στα πρώτα σου ματς με τη "Μαύρη Αρμάδα";

Α.Κ.: Το άγχος υπήρχε και υπάρχει πάντα σε όλους τους αγώνες που δίνω για τον ΑΟΠ. Απλά στις αρχές προσπαθούσα να δώσω στο πλήρωμα του ΑΟΠ μια καλύτερη εικόνα σαν παίκτης και είχα περισσότερο άγχος.

Α. Ανδρέα, ας περάσουμε στο σήμερα. Το καλοκαίρι η διοίκηση του Παναιγειρατικού πήρε μια τολμηρή απόφαση να αποχωρήσει η ομάδα από τα γήπεδα της Αιγείρας και να... μετακομίσει στα εδάφη της πρωτεύουσας. Πώς σου φάνηκε αυτή η εξέλιξη;

Α.Κ.: Πιστεύω πως η διοίκηση του Παναιγειρατικού έπραξε σωστά καθώς το καλοκαίρι δοκιμαστήκαμε όλοι μας στα παιχνίδια που δώσαμε για τον ΑΟΠ. Από κει και πέρα πιστεύω πως ο Παναιγειρατικός ήταν έτοιμος να προχωρήσει και να δείξει την αξία του και στην πρωτεύουσα. Ήδη έχει διαμορφωθεί μια πρώτη εικόνα για τον ΑΟΠ και πιστεύω πως δείχνει να έχει πάει πολύ καλα στα παιχνίδια που έχει δώσει έως τώρα. 4η δεν τη λες τυχαία θέση.

Α. Στην αρχή του πρωταθλήματος ο χρόνος συμμετοχής σου ήταν περιορισμένος. Όμως μετά και την υπέροχη εμφάνιση που πραγματοποίησες κόντρα στη Rosenbeer όπου και σκόραρες. ξανακέρδισες την εμπιστοσύνη του προπονητή σου. Πώς νιώθεις γι' αυτό;

Α.Κ.: Νιώθω πολύ ευχαριστημένος που ο προπονητής εκτίμησε την αξία μου ως παίχτη και μου έδωσε αρκετό χρόνο συμμετοχής και την ευκαιρία να αγωνιστό ενάντια στη Rosenbeer. Το γκολ δε με νοιάζει τόσο πολύ όσο το να κάνω μια καλή εμφάνιση με τον ΑΟΠ. Οι καλές εμφανίσεις φέρνουν και τα γκολ. Αλλά για να πετύχεις γκολ πρέπει να παίξεις καλά. Το χάρηκα όμως ιδιαίτερα αυτό το τέρμα επειδή ήταν και το πρώτο μου στο πρωτάθλημα. Για άλλη μία φορά θέλω να ευχαριστήσω τον προπονητή μου.

Α. Στο τελευταίο παιχνίδι κόντρα στον Πανφραπεδαϊκό, ο Παναιγειρατικός δεν τα πήγε καλά. Τι πιστεύεις ότι έφταιξε;

Α.Κ.: Σε όλα τα παιχνίδια έχουμε σημαντικές απουσίες και το ξέρει και η ομάδα. Από κει και πέρα, εφόσον παίξαμε αρκετά καλά στα προηγούμενα ματς πιστεύω πως έπρεπε να παίξουμε και σε αυτό. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι θεωρώ πως έλειπε η αυτοπεποίθηση η οποία συνοδεύτηκε από κάοια λάθη στον αγωνιστικό τομέα που μας στοίχησαν. Ακόμη, πιστεύω πως ο προπονητής της ομάδας δεν πήρε τόσο καλές αποφάσεις.

Α. Μιας και αναφέρθηκες στον προπονητή. Πριν αρκετό καιρό είχαμε αλλαγή στο τεχνικό επιτελείο. Ο Γιώργος Ντοάς και ο Δημήτρης Μάντζος άφησαν τη θέση τους για τον Πέτρο Παπανικολάου μετά από απόφαση του τότε προέδρου κ. Παπαδόπουλου. Η θέση σου πάνω στο γεγονός;

Α.Κ.: Εγώ δεν μπορώ να ανακατευτώ σε θέματα της διοίκησης. Θέλω να πιστεύω πως οι διοικούντες θέλουν να κάνουν το καλύτερο για την ομάδα.

Α. Με τα μάτια του Ανδρέα Καραμπάση πώς είναι το κλίμα στην ομάδα; Στα αποδυτήρια πώς είστε μεταξύ σας;

Α.Κ.: Όπως πάντα, κάνουμε πλάκες με τους συμπαίκτες για να ανέβει το ηθικό της ομάδας. Όπως προανέφερα, ο ΑΟΠ είναι σαν μια οικογένεια για μένα και προσωπικά εγώ με τους συμπαίκτες μου έχουμε πολύ καλές σχέσεις και το κλίμα που επικρατεί είναι ιδιαίτερα ζεστό.

Α. Πόσο σημαντικό για σένα είναι ότι στην ομάδα υπάρχουν συμπαίκτες σου της ίδιας ηλικίας με τη δική σου όπως ο Μοτσάκος, ο Μάριος και ο Φαίδων;

Α.Κ.: Πολύ σημαντικό. Όταν πρωτομπήκα στην ομάδα, για να προσαρμοστώ έκανα πιο πολύ παρέα με το συνομήλικο Μάριο, "Torres" όπως τον αποκαλώ και αργότερα προσαρμόστηκα πλήρως. Ακολούθησαν οι παρουσίες του Φαίδωνα και του Μοτσάκου που έκαναν πιο ευχάριστη για μένα την ολική παρουσία στον ΑΟΠ. Ακόμη πιστεύω πως και μέσα στο γήπεδο μπορώ να αποδώσω καλύτερα με τα παιδιά και συνεργάζομαι πιο καλά μαζί τους.

Α. Μίλησε μας λίγο για τον Ανδρέα! Έτσι όπως τον γνωρίζουν οι φίλοι του εκτός γηπέδου.

Α.Κ.: Λοιπόν, ο Ανδρέας εκτός των γηπέδων είναι ένας κανονικός άνθρωπος και έχει την πλάκα του και την παρέα του όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας του. Με την παρέα μου είμαστε πολύ δεμένοι και περνάμε πάντα καλά σε όλες τις καταστάσεις.

Α. Στον Τύπο δε μιλάς πολύ. Σπάνια βλέπουμε δηλώσεις σου είτε στην τηλεόραση, είτε σε εφημερίδες. Γιατί αυτό;

Α.Κ.: Δε πιστεύω πως οι γνώμες μου μπορούν να επηρεάσουν τον κάθε παίχτη ξεχωριστά. Γι' αυτό δεν πολυσυνηθίζω να κάνω δηλώσεις.

Α. Με τα κορίτσια πώς τα πας;

Α.Κ.: (Χαμογελάει) Αυτά είναι προσωπικά πράγματα. Είναι λογικό να... κάνω κι εγώ το δικό μου παιχνίδι όπως όλοι.

Α. Για να ολοκληρώσουμε την υπέροχη συνέντευξη σου, ποιο είναι το μήνυμα που θα επιθυμούσες να μεταβιβάσεις στον κόσμο του Παναιγειρατικού;

Α.Κ.: Θα αγωνιστούμε όλοι με την ψυχή μας και τα αποτελέσματα θα έρθουν.

ΕΝΑ ΓΚΟΛ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!!!..

Πάμε από την αρχή λοιπόν:
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ: Άθλημα ομαδικό, διεξαγόμενο υπό δύο αντιπάλων. Ένδεκα άνδρες απαρτίζουν τη μια ομάδα, αγωνιζομένη εναντίον μίας άλλης ενδεκαμελούς ομάδας. Αντικειμενικός σκοπός των δύο αντιπάλων, η επίτεξη ΤΕΡΜΑΤΟΣ (αγγλιστί και διεθνώς: GOAL). Η ομάδα με τα περισσότερα ΤΕΡΜΑΤΑ αναδεικνύεται και καλείται «νικήτρια του αγώνος», εκείνη δε η ομάδα που δεν πετυχαίνει ΓΚΟΛ ούτε με... τάμα στον Άγιο Παντελεήμονα καλείται «ΠΑΝΑΙΓΕΙΡΑΤΙΚΟΣ».
Οι κανόνες τελικά δεν έχουν εξαιρέσεις. Κι αν έχουν, αυτές έρχονται μόνο μια φορά το μήνα... (για τους φίλους, Rosenbeer). Για όσους παρακολούθησαν το... «ντέρμπι» με τον Πανφραπεδαϊκό το Σάββατο τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Όσο δεν μπαίνει γκολ, δεν κερδίζεις. Όσο καλά κι αν παίζει η άμυνά σου, στο τέλος θα προδωθεί κι αυτή, επειδή (μοιραία) θα παρασυρθεί από τη γενικότερη προσπάθεια επίτευξης ενός τέρματος! Αν δεν μπορούν οι «μπροστά», αρχίζουν να ανεβαίνουν και οι «πίσω», κι αν θέλετε να δείτε τα αποτελέσματα αυτής τηα πρακτικής, ζητήστε τη φάση του δεύτερου γκολ του σαββατιάτικου ματς σε βίντεο.
Το 3-0 ήταν πέρα ως πέρα δίκαιο. Κάθε συζήτηση για τον... «αδήριτο νόμο του ποδοσφαίρου», την... «πόρνη μπάλα» κλπ κλπ περιττεύει. Ο ΑΟΠ μάλλον δεν κατάλαβε τη σημασία του παιχνιδιού. Κρίμα οι μεγαλόσχημες υποσχέσεις της περασμένης εβδομάδας. Το «ντέρμπι» πήγε περίπατο 20΄ μετά την έναρξή του. Και πολύ φυσιολογικά μάλιστα...
Όταν όλο το μήνα, βοά ο τόπος ότι «πρέπει να σκοράρει πρώτος ο Παναιγειρατικός», ειδικά απέναντι σε σκληρές άμυνες, όπως των «φραπέδων», και αντ’ αυτού, η light επιθετική γραμμή συνεχίζει τις πάσες και τους συνδυασμούς χωρίς να τολμά 2-3 καλά ΣΟΥΤ (!), τότε υπάρχει σοβαρό ζήτημα! Κι όμως, αν εξαιρέσει κανείς το στοιχείο της παραγωγικότητας, το παιχνίδι του ΑΟΠ μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν το καλύτερο φετινό του! Κινητικό, με όρεξη. Μπαλιές βγήκαν αρκετές, είτε με τη μπάλα κάτω είτε με τις αγαπητές σε όλους «γιόμες». Το θέμα είναι πως επί πολλά λεπτά τα δίχτυα του αντίπαλου κίπερ δεν «κουνήθηκαν». Ο Λαζαρίδης πίεζε αλλά μέχρι εκεί. Ο Μοτσάκος με τον Δημήτρη Μάντζο δεν κατάφεραν κάτι φανταστικό από τα άκρα, ενώ ο ορεξάτος Τσιμπούρης πάλευε στο κέντρο. Η άμυνα, «να την πιεις στο ποτήρι», με τους άψογους Λάμπρου και Ντοά και τον αρχικά σοβαρό Πλούμη να κρατούν μακριά τους κινδύνους. Η πρώτη αλλαγή του αγχωμένου Παπανικολάου έφερε στο παιχνίδι τον Κρεκούκια αντί του Λαζαρίδη. Η δεύτερη έφερε τον Σαραντουλάκη αριστερό εξτρέμ, για πρώτη φορά φέτος. Δυστυχώς, η «αλχημεία» απέτυχε. Ο «Ζαχ» εκτέθηκε σε μια θέση που τελικά δεν του πηγαίνει, ο «Φιλ» δεν θύμισε σε τίποτε κλασικό επιθετικό - κορυφή και δεν απείλησε την αντίπαλη εστία. Κάποιος έπρεπε να βάλει το γκολ. Κι επειδή οι αντίπαλοι είδαν πως οι «μελανόλευκοι» δεν ήταν αποφασισμένοι να τους «σκοτώσουν» είπαν να προσπαθήσουν αυτοί πρώτοι! Και το πέτυχαν. Με αρκετή δόση τύχης, η σύγχυση στα καρέ της Αρμάδας έφερε σε πλεονεκτική θέση αντίπαλο που δεν άφησε ανεκμετάλλευτη τη συγκυρία, έδειξε στους ομολόγους του τού ΑΟΠ πώς σουτάρουν και έγραψε το 0-1. Η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Ντοά, το σουτ του οποίου μπλόκαρε πάνω στη γραμμή ο τερματοφύλακας των αντιπάλων, έδειξε πως ο ΑΟΠ είχε τη διάθεση να ισοφαρίσει πριν το διάλειμμα. Κι ενώ οι «μελανόλευκοι» πίεζαν κι είχαν κλείσει τους «κόκκινους» στα καρέ τους, έγινε το ολέθριο λάθος. Σε φάουλ υπέρ του Παναιγειρατικού, ο Πλούμης, παρά το γεγονός ότι ήταν τελευταίος παίκτης, προωθήθηκε απερίσκεπτα μέχρι το κέντρο, με αποτέλεσμα, το διώξιμο της μπάλας από την άμυνα του Πανφραπεδαϊκού βρήκε εκτεθειμένα τα νώτα του ΑΟΠ, ο βαρύς Πλούμης δεν κατάφερε να διώξει ή να κάνει κάποιο φάουλ, ο αντίπαλος στράικερ τον προσπέρασε και πλάσαρε τον Διονύση Μάντζο διαμορφώνοντς το 2-0 υπέρ της ομάδας του. Κάπου εκεί έληγε το ματς.

Όσες αλλαγές προσώπων ή τακτικής και να γίνονταν στο β΄ μέρος, το παιχνίδι είχε ήδη χαθεί για τον Παναιγειρατικό η προβληματική επιθετική γραμμή του οποίου καλούνταν να σκοράρει 3 τέρματα εις βάρος της καλύτερης άμυνας του πρωταθλήματος. Αν έβλεπε κανείς τα πρόσωπα και μόνο των παικτών του ΑΟΠ στον πάγκο κατά τη διαρκεια της ανάπαυλας, θα καταλάβαινε πως το «θαύμα» δεν θα γινόταν ούτε χθες στο Γήπεδο 3 του Ελαιώνα. Κανείς δεν είχε τη δύναμη να το κάνει.

Το γνώριμο σκηνικό σχεδόν ΟΛΩΝ των β΄ ημιχρόνων του φετινού Παναιγειρατικού επαναλήφθηκε και το περασμένο Σάββατο. Πιεσμένοι, αγχωμένοι, με ηττοπαθή συμπεριφορά και καταβαραθρωμένη ψυχολογία, οι «μελανόλευκοι» δεν είχαν πολλά περιθώρια επιτυχίας. Το ανορθόδοξο παιχνίδι τους δεν οδήγησε πουθενά, το πολυπόθητο γκολ που θα μείωνε το σκορ στο ένα τέρμα δεν ήρθε ποτέ (κλασική η ευκαιρία που «κλώτσησε» ο Δημήτρης Μάντζος) και το τέρμα του Πανφραπεδαϊκού παρέμεινε ανέπαφο. Το σύνθημα για γενικευμένη επίθεση του ΑΟΠ δεν έπιασε τόπο, και το 0-3 δεν ξάφνιασε σχεδόν κανέναν. Με περισσή δόση τύχης, το εμπνευσμένο «τακουνάκι» του αντίπαλου επιθετικού ύστερα από εκτέλεση κόρνερ έστειλε τη μπάλα για τρίτη φορά στα δίχτυα του ανήμπορου να αντιδράσει Διονύση Μάντζου. Το ντέρμπι είχε γίνει πλέον υγιεινός περίπατος για τους παίκτες του Πανφραπεδαϊκού που έπαιρναν μια άνετη νίκη εξαιρετικής σημασίας για την κατάκτηση μιας θέσης στην τετράδα του ομίλου. τα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης ήταν πολύ δύσκολα για τον Παναιγειρατικό, με τους παίκτες των αντιπάλων να κάνουν «πλάκα» στο γήπεδο, ωστόσο το τελευταίο σφύριγμα - «λύτρωση» του σωστού διαιτητή δεν άργησε.

Τεράστιο τελικά το πρόβλημα στην επιθετική γραμμή του ΑΟΠ. Κανείς από όσους αγωνίστηκαν δεν έδειξε ικανός να πετύχει κάποιο τέρμα και δικαιολογημένα ο Παναιγειρατικός βρέθηκε να χάνει ένα ματς εξαιρετικής σημασίας. Όσοι έχουν τις τύχες αυτής της ομάδας ας σκύψουν πάνω από το θέμα της παραγωγικότητάς της, η οποία σε γενικές γραμμές είναι σχεδόν μηδενική! Δεν μπορεί να βάζεις ένα γκολ (στις καθυστερήσεις, από τον κεντρικό σου αμυντικό) σε δύο παιχνίδια και να στοχεύεις ψηλά! Το έχουμε ξαναπεί, το λέμε και σήμερα: ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝΕ ΝΑ ΣΚΟΡΑΡΟΥΝ. Είναι κρίμα να στιγματίζεται αυτή η αμυντική γραμμή (όταν παίζει και ο Σαραντουλάκης εκεί) επειδή κάποιοι μπροστά ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΠΡΩΞΟΥΝ ΤΗ ΜΠΑΛΑ ΣΤΑ ΔΙΧΤΥΑ!... Τα γκολ μπαίνουν με το σταγονόμετρο και η άμυνα μοιραία χάνει την ψυχραιμία και τη συνοχή της. Έτσι χάθηκαν σχεδόν όλα τα ματς για τον ΑΟΠ φέτος. Ποτέ δεν είναι αργά για να διορθωθούν οι αδυναμίες της ομάδας, εφόσον φυσικά οι στόχοι της παραμένουν υψηλοί.

Το ντέρμπι του Σαββάτου χάθηκε, το «όνειρο» της τετράδας απομακρύνεται. Η Μαύρη Αρμάδα βυθίστηκε αύτανδρη, ας κρατήσει τώρα ό,τι πρέπει από το τελευταίο της «πάθημα».

Ο Πανφραπεδαϊκός έβαλε τους «μελανόλευκους» στο σέικερ, τους ταρακούνησε για τα καλά και τους σέρβιρε σαν τέλειο, δροσιστικό «φραπεδάκι». Στην υγειά μας...

To Σάββατο σε... μαγνητοσκόπηση

ΛΑΘΗ ΕΠΙ ΛΑΘΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ COACH

Ο Παναιγειρατικός απογοήτευσε το Σάββατο τους πάντες. Οι παίκτες του πραγματοποίησαν μια κακή εμφάνιση κυρίως αφού βρέθηκαν πίσω στο σκορ καθώς στο δεύτερο ημίχρονο ενώ κυνηγούσαν δύο γκολ, δεν έκαναν ούτε φάση.
Οι περισσότεροι Έλληνες υποστηρίζουν ότι σε μία ήττα, ο πρώτος υπεύθυνος είναι ο προπονητής. Διαφωνώ με αυτήν την άποψη αλλά δεν μπορώ να αρνηθώ πως τη μεγαλύτερη ευθύνη για το 0-3 του Σαββάτου την έχει ο Πέτρος Παπανικολάου. Πραγματοποίησε ολέθρια σφάλματα που έφεραν την ομάδα σε δύσκολη θέση και θα σας τα απαριθμήσω.
1) Ο ορεξάτος Φίλιππος Κρεκούκιας δεν ξεκινάει στη βασκή 8άδα όπως περίμεναν όλοι, κάτι το οποίο αν συνέβαινε ο Παναιγειρατικός θα είχε πάρει το προβάδισμα στο σκορ.
2) Ο Λουκάς Λαζαρίδης αντικαθίσταται στο time out χωρίς κανένα λόγο. Κατά τη γνώμη μου ήταν μέχρι εκείνη τη χρονικά στιγμή ο καλύτερος του γηπέδου, με όρεξη, υψηλή πίεση και όλα έδειχναν ότι το 8ο γκολ του στο πρωτάθλημα ήταν θέμα χρόνου! Παρόλα αυτά, ο Παπανικολάου προτίμησε να τον αποσύρει από τον αγωνιστικό χώρο.
3) Το κυριότερο σφάλμα του Παπανικολάου όμως είναι αυτό: Λανθασμένη τοποθέτηση Σαραντουλάκη στα χαφ. Είναι κάτι που το επισήμαινε ο Γιώργος Ντοάς επανειλημμένα δηλαδή πως ο Ζαχαρίας Σαραντουλάκης αγωνίζεται καλύτερα ως μπακ διότι έχει το χώρο να κάνει επελάσεις, να ανοίγει την μπάλα και να δημιουργεί, μια πολυτέλεια που δεν την είχε στη διάθεσή του στα χαφ ο "Ζαχ" με αποτέλεσμα να μην πιάσει καλή απόδοση. Ο χρόνος που χρησιμοποιήθηκε ο Πλούμης ήταν αρκετά μεγάλος ενώ θα έπρεπε να είχε αντικατασταθεί πολύ πιο νωρίς από τον Ζαχαρία. Χάθηκε έτσι ευκαιρία, ενώ το σκορ ήταν στο 0-0 να δημιουργηθούν ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα
4) Το φωνάζουν όλοι, έχουμε βαρεθεί να το ακούμε από το Σάββατο το βράδυ! Ο λίγος χρόνος συμμετοχής στον Δημήτρη Μοτσάκο, έναν παίκτη δυνατό που θα μπορούσε να κάνει τη ζημιά σε αυτήν την πολύ καλή άμυνα. Δυστυχώς, ο Παπανικολάου δεν τον χρησιμοποίησε σχεδόν καθόλου ενώ στο δεύτερο ημίχρονο τον έβαλε για ένα λεπτό και στη συνέχεια τον αντικατέστησε.
Λάθη επί λαθών! Είναι λυπηρό αλλά είναι η αλήθεια! Το μεγαλύτερο μερίδιο της ήττας πιστώνεται στον Παπανικολάου.
Πρέπει όμως οι ποδοσφαιριστές να αλλάξουν τη νοοτροπία τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο στα πρώτα λεπτά του ματς. Θα πρέπει να πιέζουν πολύ ψηλά και να δημιουργούν αμέτρητες ευκαιρίες οι οποίες όμως ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΚΟΛ! Ο Παναιγειρατικός σε έξι ματς έχει προηγηθεί μόλις μία φορά με 1-0 και σε εκείνο το παιχνίδι ο ΑΟΠ κέρδισε! Αν οι παίκτες είχαν τη νοοτροπία και προηγούνταν σε όλα τα ματς, τώρα θα μετράγαμε έξι νίκες! Έχουν τις αρετές! Δεν έχουν τη νοοτροπία! Και πρέπει να τη βρουν αρχής γενομένης από το ματς με τη Μικτή ΣΕΦ που οφείλει να κερδίσει ο Παναιγειρατικός. Πολύ κρίσημο για τη συνέχεια...