Με δεδομένη την απουσία Κρεκούκια και διαρκούντος του τραυματισμού του Τσιμπούρη, ο Παναιγειρατικός ετοιμάζεται να δώσει έναν από τους σπουδαιότερους φετινούς αγώνες, το ερχόμενο Σάββατο, κόντρα στον πρωτοπόρο Πανφραπεδαϊκό. Μπορεί οι Λάμπρου και Σαραντουλάκης να επιστρέφουν στην αρχική σύνθεση του ΑΟΠ, όμως τα κενά παραμένουν, μετατοπιζόμενα αυτή τη φορά πιο μπροστά, στο κέντρο και την επίθεση. Με τους δύο Περιστεριώτες «εκτός μάχης», η ανάπτυξη του Παναιγειρατικού χάνει τον βασικό της «εγκέφαλο» αλλά και τον πλέον φονικό «εκτελεστή» της. Αν μάλιστα στο απουσιολόγιο προσθέσουμε τον τραυματία Πλούμη, τον ξενιτεμένο Θωμά και τον «κομμένο» Κατσουρίνη, φτάνουμε στο συμπέρασμα πως γι’ άλλη μια φορά, οι «μελανόλευκοι» κατεβαίνουν σε ένα ντέρμπι με ελλιπή σύνθεση και πολλούς «πονοκεφάλους» για τον maestro Παπανικολάου. Μέσα σε αυτό το «προβληματικό» κλίμα, το μόνο βέβαιο είναι ότι δικαιώνονται οι αρχικές επιλογές των ανθρώπων του συλλόγου στη φάση του καλοκαιρινού σχεδιασμού της ομάδας. Η απόφαση των Δημ. Μάντζου και Γ. Ντοά να διαμορφώσουν ένα ασυνήθιστα μεγάλο ρόστερ για τα δεδομένα ομάδας 8Χ8, δέχθηκε κατά καιρούς πολλές επικρίσεις και θεωρήθηκε πηγή «γκρίνιας» στο εσωτερικό της ομάδας, με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα την πρόσφατη «υπόθεση Μπούρα». Η εξέλιξη των πραγμάτων φαίνεται πως δικαίωσε στο ακέραιο τις επιλογές των πρώην τεχνικών του ΑΟΠ να «επανδρώσουν» τον σύλλογο με πολλές αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις. Η ομάδα ωρίμασε σταδιακά, οι πρόσκαιρες αρχικές γκρίνιες και παράπονα για μικρό χρόνο συμμετοχής υποχώρησαν και τα συνεχή επιτυχή αποτελέσματα δημιούργησαν ένα κλίμα ευδαιμονίας στους κόλπους των Αιγειρατών. Το στοίχημα εξακολουθεί να είναι η συνέχεια στις καλές εμφανίσεις και στις νίκες και ο σωστός αρχικός σχεδιασμός της ομάδας, ήδη από τον Αύγουστο, αποτελεί το καταλληλότερο εχέγγυο για κάτι τέτοιο.
Το πολεμικό κλίμα που δημιουργήθηκε ύστερα από την διακοπή του αγώνα του περασμένου Σαββάτου ανάμεσα στον Παναιγειρατικό και την "Armada FC" δεν έχει υποχωρήσει ούτε στον ελάχιστο βαθμό. Οι τελευταίες ώρες χαρακτηρίζονται από έντονη κινητικότητα, με τα τηλέφωνα του Ελαιώνα να έχουν πάρει κυριολεκτικά "φωτιά". Οι πιέσεις των ανθρώπων του Παναιγειρατικού με σκοπό την κατακύρωση του ματς υπέρ του συλλόγου της Αιγείρας εντείνονται και αυτό αναμένεται να συνεχιστεί μέχρι και την αυριανή απόφαση των διοργανωτών.
Πιο συγκεκριμένα, τηλεφωνική γέφυρα επικοινωνίας έχει κτιστεί ήδη από το βράδυ του Σαββάτου ανάμεσα στον Δημήτρη Μάντζο και τον ίδιο τον Ανδρέα Παπαδόπουλο που είναι ο ιδιοκτήτης των εγκαταστάσεων του Ελαιώνα. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, ο "ισχυρός άνδρας" του πρωταθλήματος του Ρέντη αρνήθηκε την επιβολή της εσχάτης των ποινών (αποκλεισμός) εις βάρος των προκλητικών αντιπάλων του ΑΟΠ και συνεπώς οι προσπάθειες όλων επικεντρώνονται στη μάχη των δύο βαθμών του αιματηρού ντέρμπι και σε μια τυχόν αφαίρεση βαθμών από την Armada FC. Κατά τα λεγόμενα του Δημ. Μάντζου, αυτό πλέον εξαρτάται καθαρά από την κατάθεση του διαιτητή της αναμέτρησης. Αν ο τελευταίος παραδεχτεί αυτό που είδαν όλοι όσοι βρέθηκαν το περασμένο Σάββατο στο γήπεδο, ότι δηλαδή ο αγώνας διεκόπη με υπαιτιότητα των αντιπάλων (ο ίδιος ο αρχηγός της Armada FC παραδέχεται την ύπαρξη ευθυνών της ομάδας του), τότε, σύμφωνα και με την προφορική δέσμευση του κ. Παπαδόπουλου στον αρχηγό του Παναιγειρατικού, το ματς θα κατακυρωθεί 5-0 υπέρ των "μελανόλευκων". Μάλιστα, όπως ορίζεται και στο άρθρο 21 του ΚΑΠ, θα πρέπει να ακολουθήσει και αφαίρεση βαθμών από τους υπαιτίους των επεισοδίων.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με ασφαλείς πηγές, προσωπική επαφή είχε χθες βράδυ με τον Ανδρέα Παπαδόπουλο ο παίκτης και μέλος του ΔΣ του ΑΟΠ Γιώργος Ντοάς, ο οποίος έλαβε τη διαβεβαίωση των αρμοδίων ότι αύριο, ημέρα Τετάρτη, θα ανακοινωθεί η επίσημη απάντηση της διοργανώτριας αρχής επί της ένστασης που έχει καταθέσει ο Παναιγειρατικός. Εξάλλου, τον Ρέντη προτίθενται να επισκεφθούν απόψε οι δύο "πρωταγωνιστές" της τελευταίας φάσης της σαββατιάτικης "μάχης", Φίλιππος Κρεκούκιας και Δημήτρης Τσιμπούρης προκειμένου να μιλήσουν με τους αρμόδιους, σε ήρεμους πλέον τόνους, για την τελική έκβαση της πρόσφατης περιπέτειας.
Μια μεγάλη αποκλειστικότητα έχει την χαρά να φιλοξενεί αυτή την εβδομάδα η "Α". Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, ο συνιδρυτής του ΑΟΠ, κορυφαίος αμυντικός του Παναιγειρατικού και πλέον μέλος της διοίκησης του αιγειράτικου συλλόγου, ανοίγει τα "χαρτιά" του και μιλά για όλους και όλα. Μια σπουδαία εξομολόγηση που θα συζητηθεί.
«Α»: Γιώργο, είσαι κι εσύ ένα από τα... θαυμαστά παιδιά της «Όττο Βάλτερ». Πώς αισθάνεσαι που βλέπεις τον Παναιγειρατικό που φτιάξατε τότε να έχει γίνει αυτό που είναι σήμερα; Γ.Ν.: Όταν μαζί με τον Δημήτρη και τον Σάκη συλλάβαμε την ιδέα να φτίαξουμε μία ομάδα καθαρά ερασιτεχνικού επιπέδου, σίγουρα δε φανταστήκαμε ότι θα είχε τόση ανταπόκριση εντός Αιγείρας. Για Αθήνα ούτε καν το συζητάω... Πώς νιώθω... Νιώθω όπως νιώθει ένας γονιός κατά τη διάρκεια της ζωής του παιδιού του. Θα τρελαθεί μόλις γεννηθεί, θα συγκινηθεί όταν κάνει τα πρώτα του βήματα και μόλις τελειωσει το σχολείο θα νιώθει υπερήφανος. Η Αιγείρα ήταν ο τόπος γέννησης και το σχολείο του Παναιγειρατικού. Τώρα στην Αθήνα είμαστε πλεόν στο "πανεπιστήμιο". Ανακαλύπτουμε συνεχώς νέα πράγματα.
«Α»: Τι είναι αυτό που κρατάς από την Αιγείρα; Γ.Ν.: Τι να πρωτοκρατήσω... Όλα τα πρωταθλήματα φυσικά, όλες τις όμορφες στιγμές με τους συμπαίκτες μου εντός και εκτός γηπέδου και φυσικα την παρέα της Αιγείρας.
«Α»: Τι ήταν τελικά εκείνο που πραγματικά σας οδήγησε στο να αποχωρήσετε από την Αιγείρα; Γ.Ν.: Είναι δυστυχώς από τα δυσάρεστα συμβάντα της Αιγείρας. Ο Παναιγειρατικός ήταν δεδομένο ότι είχε ξεφύγει σε όλα τα πλαίσια από τους αντιπάλους του.Τόσο σε οργανωτικό μα κυρίως σε αγωνιστικό επίπεδο. Δυστυχώς το 2008 ήταν μια μελανή χρονιά για το αιγειράτικο ποδόσφαιρο. Με "ομάδες" που συμπληρώνονταν την τελευταία στιγμή μόνο και μόνο για να αντιμετωπίσουν τον Παναιγειρατικό. Με "ομάδες" να αποχωρούν στη μέση του αγώνα. Βέβαια τέτοια περιστατικά πάντα γίνονταν, δείγμα ανοργανωσιάς στο αιγειράτικο ποδόσφαιρο. Εμείς σαν Παναιγειρατικός δε θέλαμε σε καμμία περίπτωση να μείνουμε σε αυτή τη κατάσταση στάσιμοι. Χρωστάγαμε στο κόσμο μας κάτι καλύτερο, το οποίο δυτυχώς δε βρισκόταν εντός των στενών αιγειράτικων ορίων. Έτσι πρόεκυψε η Αθήνα.
«Α»: Πώς σου φαίνεται το πρωτάθλημα στην Αθήνα? Γ.Ν.: Σίγουρα είναι πιο οργανωμένο, όπως και οι περισσότερες ομάδες που συμμετέχουν σε αυτό. Βέβαια πρέπει να παρατηρήσω ότι σημαντικό ρόλο παίζουν εξωαγωνιστικοί παράγοντες... Αυτό από μόνο του μπορεί να επηρεάσει καταστάσεις... Σίγουρα όμως είναι πιο οργανωμένο..
«Α»: Ποιό ματς από τα μέχρι τώρα θα σου μείνει χαραγμένο; Γ.Ν.: Κάθε ματς σε αυτό το πρωτάθλημα είναι ξεχωριστό και το θυμάμαι αυτούσιο.Αν πρέπει να διαλέξω ένα, θα επέλεγα αυτό με την Αρμάδα γιατί είχα μία σχετικά καλή απόδοση και πέτυχα στη τελευταία φάση ένα γκολ που το χρειαζόμουν εκείνη τη περίοδο.
«Α»: Το πρόσφατο ματς με τις Πυραμίδες ήταν πολύ σημαντικό για εσένα, έτσι όπως εξελίχθηκε. Γ.Ν.: Ναι όντως έτσι όπως πήγε εκείνο το ματς, είμαστε όλοι πολύ ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα και τη συνολική απόδοση της ομάδας. Σε προσωπικό επίπεδο φαίνεται τα πήγα καλά αλλά εγώ πιστεύω ότι πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Γενικά πιστεύω πως μπορούμε να βελτιωθούμε και σαν ομάδα.
«Α»: Μετά το «οργιαστικό» 11-0 επί του Πειρατικού και κυρίως το 4-1 επί των Πυραμίδων, ο Παναιγειρατικός φιγουράρει στην 5η θέση με 18 βαθμούς. Περιμένατε η πορεία σας να είναι τόσο καλή; Γ.Ν.: Για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα να έχουμε τέτοια συγκομιδή βαθμών, κυρίως λόγω απειρίας της ομάδας. Γνωρίζαμε από το καλοκαίρι με τον Δημήτρη τι χρειαζόταν η ομάδα και φροντίσαμε να το φέρουμε στον Παναιγειρατικό. Αλλά δεν περίμενα τέτοια πορεία, και για να είμαι 100% ειλικρινής δεν περίμενα ένα τόσο σκληρό όμιλο όπου όλοι μπορούν να κερδίσουν τους αντιπάλους τους. Οφείλουμε να συνεχίσουμε ωστόσο στους ίδιους ρυθμούς.Είμαστε πλέον από τις "καλές" ομάδες του ομίλου και οφείλουμε να παραμείνουμε μια "καλή" ομάδα αρχής γενομένης από τα ερχόμενα ματς. Είναι δεδομένο ότι τον τελευταίο καιρό έχουμε μία αξιολογή πορεία σαν σύνολο. Ωστόσο πρέπει να μείνουμε προσγειωμένοι και προσηλωμένοι στο στόχο μας... Δεν γίναμε ξαφνικά υπερομάδα με έξι συνεχόμενες νικές. Πρέπει να συνεχίσουμε τη σκληρή δουλειά...
«Α»: Ως αμυντικός, ποιας ομάδας οι επιθετικοί σε έχουν δυσκολέψει περισσότερο στο φετινό πρωτάθλημα; Γ.Ν.: Ο επιθετικός του Πανφραπεδαϊκού μου είχε κάνει εντύπωση και με είχε δυσκολέψει πολύ. Ήταν δυνατό σκαρί και είχαμε αρκετές δυνατές μονομαχίες.
«Α»: Σε πρόσφατη δημοσκόπηση που διενήργησε το επίσημο ιστολόγιο του Παναιγειρατικού αναδείχθηκες ως ο κορυφαίος παίκτης του ΑΟΠ στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό; Γ.Ν.: Είναι σημαντικό να αναγνωρίζονται οι κόποι σου. Ωστόσο χωρίς τους συμπαίκτες μου..Γενικά όλοι στην ομάδα προσπαθούμε να δίνουμε το 110% των δυνατοτήτων μας πάντα για το καλό του Παναιγειρατικού...
«Α»: Στις αρχαιρεσίες της περασμένης Κυριακής εκλέχθηκες στη θέση του συμβούλου του ΔΣ του Συλλόγου. Πώς νιώθεις; Αποκάλυψε μας, αν μπορείς, κάποιες φιλοδοξίες ή ενεργειές σου.Γ.Ν.: Είναι πραγματικά η μεγαλύτερη τιμή που μου έχει γίνει και γι’ αυτό ευχαριστώ όσους με στήριξαν. Ανήκω στον Παναιγειρατικό τόσα χρόνια και πραγματικά νιώθω ότι έχω την ευκαιρία να συμβάλλω ουσιαστικ,ά σε συνεργασία πάντα με τα υπόλοιπα μέλη του συμβουλίου στην περαιτέρω ανάπτυξη του συλλόγου. Ήδη έχουν γίνει αρκετά βήματα αλλά μπορούμε να προχωρήσουμε και παραπέρα. Όσον αφορά σε ενέργειες ή φιλοδοξίες, αυτές ταυτίζονται απόλυτα με τις φιλοδοξίες και το συμφέρον του συλλόγου.
«Α»: Πώς βλέπεις το νέο σχήμα και ποιες οι προτεραιότητες της νέας διοίκησης;
Γ.Ν.: Πρόκειται για ένα νέο σχήμα με φιλοδοξίες. Σίγουρα η νεοεκλεγείσα πρόεδρος του συλλόγου όπως και ο Σάκης έχουν την απαραίτητη εμπειρία αλλά παράλληλα και τα 5 μέλη του συμβουλίου αγαπάνε την ομάδα και θέλουν το καλό της. Πιστεύω θα πετύχει. Βασική προτεραιότητα του νέου σχήματος είναι να υλοποιηθούν υποσχέσεις που δεν έγιναν πραγματικότητα από τη προηγούμενη διοίκηση.
«Α»: Πάμε λίγο πιο πίσω. Αναφορικά με την καριέρα σου στα τεχνικά του συλλόγου, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν και τόσο «ρόδινα». Θέλεις να μας κάνεις ένα σχετικό σχόλιο; Γ.Ν.: Σίγουρα δεν ήταν κάτι ευχάριστο. Με τον Δημήτρη είχαμε σχεδιάσει την ομάδα. Δυστυχώς όμως δεν έρχονται όλα όπως θέλουμε και πιστεύω με μία βιαστική ενέργεια της τότε διοίκησης απομακρυθήκαμε με όχι και τόσο κομψό τρόπο. Ωστόσο επιλέχτηκε ένας άνθρωπος με εμπειρία και τεράστια ποδοσφαιρική παιδεία για να καλύψει το πόστο αυτό και όλοι στην ομάδα είμαστε περήφανοι που τον έχουμε.
«Α»: Το Σάββατο που μας έρχεται , η ομάδα δίνει ένα δύσκολο παιχνίδι απένατι στην φορμαρισμένη Armada FC. Τι έχεις να μας πεις για τον συγκεκριμένο αγώνα;
Γ.Ν.: Πρόκειται για έναν σημαντικό αγώνα τόσο βαθμολογικό όσο και ψυχολογικά. Οι αντίπαλοι μας βρίσκονται πάνω από μας στη βαθμολογική κατάταξη και για μας είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τους κερδίσουμε και να τους περάσουμε στη βαθμολογία. Μία πιθανή νίκη θα μας βοηθήσει και ψυχολογικά καθώς αντιμετωπίζουμε μία ομάδα με τις ίδιες φιλοδοξίες με μας. Αυτό που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι πρόκειται για ένα εντελώς διαφορετικό αγώνα σε σχέση με τον αντίστοιχο του πρώτου γύρου. Οι αντίπαλοι μας μαθαίνουμε ότι ενισχύθηκαν αλλά και εμείς έχουμε ενισχυθεί. Μην ξεχνάμε ότι στο ματς του προηγούμενου γύρου δεν είχαμε Παπανικολάου, Τσιμπούρη και μόλις είχε γυρίσει ο Κρεκούκιας. Τώρα τους έχουμε ετοιμοπόλεμους!
«Α»: Υπάρχει κάποια συνταγή για τη νίκη;
Γ.Ν.: Αν υπήρχε κάποια συνταγή για τη νίκη θα την είχαμε εφαρμόσει ήδη. Ποδόσφαιρο είναι, επομένως δε μπορείς να γνωρίζεις τι θα σου ξημερώσει σε ένα παιχνιδι και μάλιστα σε ένα ντέρμπι. Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι όλα τα παιδιά περιμένουν με αγωνία το παιχνίδι. Πρέπει να μπούμε σα σκυλιά στο γήπεδο και να δώσουμε το 100% των δυνατοτήτων μας. Να είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας ότι αυτό μπορούσαμε, αλλά αυτό κάναμε. Ωστόσο δε πιστεύω ότι είναι τόσο καλοί οι αντιπάλοι μας σε σημείο φόβου. Φαίνεται ότι είναι καλή ομάδα, θα τη σεβαστούμε.
«Α»: Τελειώνοντας και αφού σε ευχαριστήσουμε για τη σημαντική αυτή συνένετευξη, θα σε παρακαλέσουμε να στείλεις ένα μηνυμα στον κοσμο του ΑΟΠ. Γ.Ν.: Το μονο που θα πω στον κόσμο του Παναιγειρατικού κυρίως στην Αιγείρα είναι ότι τα καλοκαίρια μας δεν αλλάζουν. Κάθε καλοκαίρι θα είμαστε εκεί..Και στους Αθηναίους φίλους μας ότι κάθε Σάββατο θα δίνουμε και τη ψυχή μας στον αγωνιστικό χώρο για αυτή τη ιδεολογία που αγωνιζόστε τόσα χρόνια,τον παναιγειρατισμό
Τα καλοκαίρια στην Αιγείρα ήταν πάντα ξεχωριστά για όλα τα παραπάνω αλλα ΚΥΡΙΩΣ για τις πλάκες....
Πολύ πριν ο Παναιγειρατικός μπεί στην ζωή μου τα καλοκαίρια μου στην Αιγείρα ήταν άρρηκτα συνεδεμένα με πλάκες , φάρσες και λοιπές μαλακι....(χαχα παρακαλώ μοντς αφήστε το όπως έχει ..μην λογοκρίνετε....σήμερα μιλάμε για ΠΛΑΚΕΣ!!!)
Όπως είπα λοιπόν και πρινπερίμενα να κατέβω (ή μήπως ανέβω ; στην Αιγείρα για ότι τέλειο μου πρόσφερε το πακέτο Αιγείρα – καλοκαίρι αλλα ΚΥΡΙΩΣ για τις πλάκες που κάναμε!!! Ο ΑΟΠ δεν υπήρχε στην ζωή μου , μάλλον ούτε καν η μπάλα , καθώς τα καλοκαίρια έπαιζα μόνο μπάσκετ (και ήμουν και πολύ καλος!).....από την άλλη δεν ήξερα καλά και τα παιδιά του ΑΟΠ (με τους αδερφους Μάντζους , μάλλον τώρα που το σκέφτομαι με τον Δημήτρη μόνο λέγαμε ενα ‘’γεία’’ και αυτό ήταν)...ενω με τον Ντοά κάναμε κάποιο είδος παρέας καθώς με αυτόν και τον Γιάννη Παπαδόπουλο (πρώην πρόεδρος του ΑΟΠ ) , είχαμε καταστήσει ένα περίεργο παρεάκι....
Εδώ να πω οτι έχω ζήσει όλες τις πλάκες που έχουν γίνει !!!! (και στις περισσότερες έχω συμμετάσχει κιόλας!).....μπορεί να μην έχω ζήσει τα πάντα στον ΑΟΠ καθώς μπήκα στην ομάδα αργά (το 2000) ..αλλά όσων αφορά τις πλάκες δεν νομίζω να υπάρχει άλλος στην παρέα που να τα έχει ζήσει ΟΛΑ μα ΟΛΑ!!!
Είπα πριν πως τα πρώτα μου χρόνια στην Αιγείρα έκανα παρέα με Ντοά και Παπαδόπουλο..είναι αλήθεια ..αλλά όταν μιλάμε για πλάκες στην Αιγείρα ένα είναι το όνομα........................................................................................................................
ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ!!!! Ο ΜΕΝΤΟΡΑΣ ΜΟΥ!!!!!!!!!!
Τι να πώ για αυτό το παιδί.....;;;;;;; Ότι και να πώ είναι πραγματικά λίγο...είναι ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ της πλάκας στην Αιγείρα....αν και έχει αποσυρθεί απο την ‘’ενεργό δράση’’ χρόνια τώρα , νομίζω πως το στέμα του δεν απειλείται όσα χρόνια και αν περάσουν , όσοι καινούργιοι πλακατζήδες και να εμφανιστούν στην Αιγείρα!!!!
Μαζί με τον Γιάννη Παπαδόπουλο σχημάτισαν ένα κολασμένο δίδυμο και Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ!!!
ΕΝ ΑΡΧΗΝ ΗΝ Η ΑΟΥΡΙΑ!
‘Εστιψα το μυαλό μου και πραγματικά αυτή είναι η πρώτη πλάκα που θυμάμαι....μάλλον δεν θα την χαρακτήριζα πλάκα καθως ΕΜΕΙΣ κινηθήκαμε με αγνές προθέσεις ΑΛΛΑ..........
Σωτήριον έτος 1996 λοιπόν....εγώ , Νίκος Κατσούρης και Γιάννης Παπαδόπουλος έχουμε ‘’σταμπάρει’’ στην Αιγείρα ένα ελληνο-ισπανικό μωρό που παραθερίζει....
Το ονομά της ..Αούρια!...πάμε λοιπόν στον Ντοά ..που τότε ήταν πιο μικρός από μας και δεν τον πολυκάναμε παρέα τα βράδια ειδικά και του λέμε....
-Γιώργο αφου μένεται στην ίδια πολυκατοικία με την Αούρια ..πες της να κατέβει μαζί μας να κάτσουμε λίγο στην παραλία...
Σκηνικό τώρα να είναι βράδυ όλοι να έχουν πέσει για ύπνο...και ξαφνικά για καλή μας τύχη η Αούρια εμφανίζεται στο διπλανό μπαλκόνι της πολυκατοικίας...
Φανταστείτε το λίγο.......ο Ντοάς και η Αούρια στα μπαλκόνια τους και εμείς από κάτω να περιμένουμε...αρχίζουμε λοιπόν τα νοήματα στον Γιώργο να της πεί να κατέβει μαζί μας να κάτσουμε στην παραλία...
Κάτι όμως δεν πάει καλά ...το πρόσωπο του Γιώργου πέρνει την ηλίθια έκφραση που ξέρεις ότι θα πει μλκ........!!!
Και μεταξύ μερικών σαρδόνιων ‘’ντοαδικών ‘’ γέλωτων φωνάζει , σηκώντας στο πόδι όλη την Αιγείρα................
-Αούγιαααααααααα ο Νίκος , ο Χάγης και ο Γιάννης μου είπαν να σου πω να κατέβεις παγαλία να σε γαμήσουν....γχααχα γχαχαχαχα!!!!!
Φυσικά η Αούρια έβαλε τα γέλια...ΔΕΝ μας ξαναμίλησε απο τότε...και εμείς γίναμε σε δευτερόλεπτα καπνός!!!!!!!!!!!!!!
ΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΓΕΛΟΙΟΣ
Ντάξει το παιδί όπως αποδείχτηκε μόνο γελοίος δεν ήταν.Μια χαρά παιδί....απλά για εκείνη την εποχή αποτελούσε το ΤΕΛΕΙΟ θύμα για το πανούργο δίδυμο Γιάννη Παπαδόπουλου και Νίκου Κατσούρη.Ψιλοντροπαλός , ψιλοάβγαλτος , ψιλοκυριλέ , ψιλογυαλάκιας , ψιλομαμάκιας...ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ.....οι 2 πανούργοι μετρ της πλάκας αποφασίζουν να του κάνουν την ζωή πατίνι.....από το 1997 έως και το 2001 και τι δεν του έκαναν ...
1)Πλάκα οτι είναι ναρκομανείς και οτι καπνίζουν χόρτο και ότι θέλουν να πεθάνουν απτο χόρτο (1997).....το πραγματικά αστείο είναι οτι αντί φυσικά για χόρτο μέσα στα υποτιθέμενα τσιγαριλίκια είχαν βάλει φύλλα από τα δέντρα της παραλίας της Αιγείρας , τα οποία και κάπνισαν μπροστά του!!!!...επική επίσης ατάκα του Γιάννη(που δέχτηκε την πλάκα , του θύματος , για μην μπερδευόμαστε ) προς εμένα....
‘’Εσύ Χάρη μην τους ξανακάνεις παρέα αυτους τους 2..εσυ να την γλιτώσεις ,να μην πεθάνεις !!!’’
2) Το δεύτερο που θυμάμαι πιστώνεται απόλυτα στον Γιάννη Παπαδόπουλο...(1997 και πάλι , καλοκαίρι φυσικα).Ο Γιάννης(Παπαδόπουλος) ήξερε 1 κοπέλα (από το σχολείο του , από τα Καμίνια ) που παραθέριζε στην Αιγείρα , ονόματι Έλενα.Την έπεισε λοιπόν μαζί με μία φίλη της να την πέσουν για πλάκα στον Γιάννη (τον γελοίο)!!! Ήταν 2 πανέμορφες κοπέλες(όπως θα λέγαμετα ‘’γκομενάκια της εποχής’’) και από την άλλη δεν τις έλεγες και άβγαλτες (και ο νοων νοείτο).......ε αυτό ήταν η πλάκα ξεκίνησε...
Του την έπεσαν και οι 2 στεγνάκαι όταν αυτός ως άβγαλτος ,όπως ήταν λογικό ,κώλωσε, έβαλαν μπρος τα μεγάλα μέσα....τον στρίμωξαν σε μία γωνία, τον χούφτωσαν και άρχισαν τα λεσβιακά γλωσσόφιλα ..ΤΟ ΔΙΑΝΟΕΙΣΤΕ;…15 χρονες κοπέλες.....οκ για πλάκα..αλλα μεταξύ μας και ΕΓΩ θα κώλωνα......
Όπως ήταν φυσικό ο τύπος έμεινε ‘’παγωτό’’ και την άλλη μέρα αφού του πρότειναν και 3πλη σχέση τον άκουσα με τα αυτιά μου να λέει
Όμως δεν τελείωσε εκεί.....με πρόσχημα ότι θέλουν να συναντηθούν , οι 2 κοπέλες τον οδήγησαν βράδυ στο Γυμνάσιο της Αιγείρας όπου του την είχαμε όλοι στημένη...και του την πέσαμε...τον δέσαμε σε μία καρέκλα..και τον αφήσαμε μόνο του μέσα στο σκοτάδι ..όπου ο καημένος χέστηκε και άρχισε να περπατάει με την καρέκλα πραγματικά στον κώλο......βγήκε ως την παραλία ..έντρομος και φωνάζοντας ...Β Ο Η Θ Ε Ι Α !!!!!
Εύχομαι να μην δει αυτο το αφιέρωμα και αν το δεί ποτέ να το πάρει στην πλάκα όπως και μεις!!!
3) Η τελική επίθεση!......2001 πλέον ...βράδυ περιμένουμε τον Γιάνη (τον γελοίο) να γυρίσει από Ακράτα....η διαδρομή που ακολουθούσε γνωστή....παραλιακός δρόμος Ακράτας – Αιγείρας.....στο ύψος του ερειπίου της Αιγείρας (το οποίο πλέον δεν υπάρχει ) του την έχουμε στημένη......αυγά , γλυκά, λεμόνια ΤΑ ΠΑΝΤΑ πετάγονται προς τα πάνω του και εμείς γινόμαστε καπνός....και ο Γιάννης ένα μάτσο χάλια...!
Στην πλάκα συμμετείχαν απόσο θυμάμαι εγώ φυσικά , Πέτρος Κατσούρης , Φίλιππος Κρεκούκιας ενώ το σημαντικότερο είναι πως η πλάκα αυτή αποτέλεσε το κύκνειο άσμα του ΜΕΓΑΛΟΥ Νίκου Κατσούρη!
2001 – ΜΠΗΚΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΝΤΖΟΙ ΣΤΟ ΚΟΛΠΟ!!!
Και μπήκαν για τα καλά!!!
Πως όμως ; Υπήρχε μια κοπέλα ονόματι χαρά απο τα Μάρμαρα...
Αυτή λοιπόν γούσταρε τρελά τον Δημήτρη Μάντζο και τον Φίλιππο!!!
Επειδή όμως τα χε τα κιλάκια της οι 2 προαναφερθέντες την απέφευγαν όπως ο διάολος το λιβάνι!
Φανταστείτε πως η κοπέλα πέρναγε πρωί παραλία με το σκούτερ της και πέφτανε στην θάλασσα και όσο πιο βαθιά μπορούσαν οι αθεόφοβοι για να μην τους δει!!!
Αποφάσισαν λοιπόν να εκμμεταλευτούν τις ορμές της κοπέλας για να της κάνουν μια πλακίτσα...
Έτσι την πήραν τηλέφωνο , της έκλισαν ραντεβού να έρθει στο Γυμνάσιο , βράδυ μετά της 12 , αλλά φυσικά δεν εμφανίστηκαν.......παρά ήταν κρυμμένοι κάπου στο κυλικείο και το διασκέδαζαν βλέποντας την κοπέλα να ψάχνεται.....και να τους ψάχνει!!!
Το σκηνικό επαναλήφθηκε αρκετά βράδια όπου ΠΑΝΤΑ με κάποιο πρόσχημα δικαιολογούνταν για το ότι δεν εμφανίστηκαν το προηγούμενο βράδυ και ΠΑΝΤΑ κατόρθωναν να ξανακλίνουν ραντεβού για νέα πλάκα...
Πρέπει να επαναλήφθηκε 3 η 4 φορές το ίδιο σκηνικό ώσπου ένα βραδύ οπου είχαμε μαζευτεί ΟΛΟΙ για να γελάσουμε ΞΑΝΑ μας την ‘’έκανε’’...
Ήρθε , αλλά βγήκε απο άλλη μεριά και μας έπιασε κυριολεκτικά στα πράσα , στην κρυψώνα μας...!!!!
Περίμενα να ακούσουμε καντήλια..αλλα περιέργως ήταν πολύ ήρεμη...είπε ένα ‘’Γεια’’ και αφού της απάντησε ο Δημήτρης (γιατι όλοι οι άλλοι είχαμε παγώσει)‘’Γεια’’ ..πήρε το σκούτερ της (λολ) και έφυγε και εκτοτε δεν την ξαναείδαμε ποτε!!!
Όμως το καλοκαίρι του 2001 κάναμε και μια άλλη πλακίτσα με τους Μάντζους....και συγκεκριμένα σε αυτή συμμετείχε ο Σάκης , εγω και ο Φίλιππος!
Απένταντι απο το σπίτι της ‘’πέσετε’’ (ποια είναι αυτή;…θα σας το εξηγήσω ίσως άλλη φορά , απλά σημειώνω πως μόνο εγώ ήμουν μπροστά όταν βγήκε αυτο το παρατσούκλι ..κάπου στα 1995 !!!πολυ παλιά! αφηστε το )
υπήρχε μια οικοδομή , τέλειο ορμητήριο για εμάς..
πάμε λοιπόν εκεί εγώ , ο Σάκης και ο Φίλιππος....κρυβόμαστε στην οικοδομή εγω και ο Σάκης........και ο Φίλιππος πηγαίνει απέναντι στο σπίτι της ‘’πέσετε’’ , ανάβει 1 ‘’γουρούνα’’ , την αφήνει στην είσοδο του σπιτιού της και τρέχει γρήγορα να κρυφτεί μαζί μας στην οικοδομή απέναντι...
μετα από λίγα δεύτερα ακούγεται το ΜΠΑΜΜΜΜ και η ΄’’πέσετε’’ βγαίνει έντρομη έξω...
βγαίνουν όμως και άλλοι γείτονες που ξύπνησαν!!!
.....ενω εμείς παρακολουθούμε απο ένα παράθυρο της οικοδομής απέναντι ,προσπαθώντας να συγκρατήσουμε τα γέλια μας........
Το τι ακούσαμε δεν περιγράφεται....’’Βόμβα ήταν ‘’ είπε μια γυναίκα...!
Η ώρα όμως πέρναγε και οι γείτονες δεν έλεγαν να φύγουν και η ανησυχία μας όλο και μεγάλωνε...’’Λες να την ψιλιαστούν και να έρθουν να ψάξουν στην οικοδομή΄΄ .....λέγαμε μεταξύ μας..
Ώσπου ακούμε την ‘’πέσετε’’ να λέει ‘’θα πάρω την αστυνομία’’
Ωχ λέμε εμείς....ο Σάκης και ο Φίλιππος δεν ήθελαν να φύγουμε απο την οικοδομή ,παρανα μείνουμε εκεί για πάρα πολυ ώρα ...εγώ όμως ήθελα ..έτσι αμέσως μόλις βεβαιωθήκαμε πως και ο τελευταίος μπήκε στο σπίτι του...πείθω τους 2 να την κάνουμε...κατεβαίνουμε αργά και προσεκτικά τα σκαλιά της οικοδομής και μόλις φτάνουμε στον δρόμο αρχίζουμε και τρέχουμε προς Γυμνάσιο...
Γυρνάω πίσω μου όταν είχαμε φτάσει σε ασφαλές σημείο και ΤΙ βλέπω να έρχεται απο την παραλία ...;;;;
Το ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΟ που είχαν καλέσει !!!! για δευτερόλεπτα ,την είχαμε γλιτώσει!!!!!!!
ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΩΝ ‘’ΓΙΩΤΩΝ’’
Τι είναι αυτό θα με ρωτήσετε εύλογα.....
Καλοκαίρι 2002....ο μέγας Νίκος Κατσούρης έχει αποσυρθεί.........
Και οι πλάκες τίθενται σε κίνδυνο καθως αναζητείται ο διάδοχος....
Κάποιο βράδυ ο Γιώργος Ντοάς μου γνωρίζει 2 φίλες του.....την Γιώτα και την Βίκυ...χωρίς να μπώ σε λεπτομέρειες απλά σας λέω οτι της μίσησα και με μίσησαν από το πρώτο λεπτό....ποιές όμως ήταν αυτές ; και γιατί τις λέμε ‘’γιώτες’’ αφού δεν έχουν και οι 2 το ίδιο όνομα ;
Πρόκειται για 2 φίλες του Γιώργου που της είχε γνωρίσει εκείνο το καλοκαίρι μέσω του μυθικού Τέλη.Ακόμα απορώ πως ο Γιώργος έκανε παρέα μαζί τους , πιθανώς αυτές τον προσέγγισαν γιατι ‘’ήθελαν να γνωρίσουν το παιδί με το όμορφο χαμόγελο’’ όπως έχω ακούσει την μία να λέει κάποτε....
Γιατί όμως τις αποκαλούμε ‘’γιώτες’’; Οι 2 κοπέλες ήταν αδερφές(Γιώτα και Βίκυ)...και είχαν και μια ξαδέρφη (την τρίτη της παρέας , που λεγόταν Γιώτα και αυτή )..επομένως 2 Γιώτες ,1 Βίκυ υπερισχύει το ΓΙΩΤΕΣ.....!
Η μικρή Γιώτα (η ξαδέρφη )..κινεί το ενδιαφέρον του Γιώργου ..ο οποίος της την πέφτει και τρώει την πρώτη χυλόπιτα της ζωής του...ακόμα και τώρα ηχεί μέσα στα αυτία μου να λέει στον Δημήτρη ‘’έφαγα την πγώτη!!!’’
Εδώ πριν προχωρήσω και ας κουράσω να σας πω μια επική ατάκα του πατέρα του Γιώργου προς την Γιώτα την ΄΄μικρή΄΄ που νομίζω αξίζει αναφοράς....
Πατέρας Γιώργου – Που μένεις εσυ κορίτσι μου στην Αθήνα;
Γιώτα μικρή – Στα Πετραλωνα....!
Πατέρας Γιώργου – ΑΑΑΑ !!! ‘’Ωραία’’ περιοχή τα Πετράλωνα!
Και επιστρέφω........με μία χυλόπιτα στην πλάτη ο Γιώργος αποφασίζει να με ακολουθήσει στον ‘’ιερό’’ αγώνα κατα των ‘’Γιωτών’’..........
Τι κάναμε λοιπόν;
Κάθε βράδυ τις περιμέναμε να περάσουν απο την παραλία για να πάνε σπίτι τους και την στήναμε (ακριβως όπως και στον Γιάννη τον ΓΕΛΟΊΟ )στο ερείπειο!....μόλις πέρναγαν απο εκείνο το σημείο χωρίς να μας δούν , τις φιλοδωρούσαμε με κάθε λογής υλικό και κυρίως ντομάτες και λεμόνια......
Νομίζω οτι αυτό πρέπει να έγινε καπου 7-8 βραδια....κάθε βράδυ τους πετάγαμε και κατι διαφορετικό , έτσι για αλλαγή ρε παιδί μου! Μέχρι και τούρτα αγοράσαμε απο την ‘’τουλίπα’’...και όταν ο πωλητής μας ρώτησε αν την θέλουμε για γενέθλια η για γιορτή ..φυσικά δεν του δώσαμε απάντηση........!!!
Όμως οι ‘’γιώτες’’ καπου την είχαν ψιλιαστεί την δουλεια .....αποφάσισαν να έρχονται σπίτι τους πλέον τα βράδια συνοδεία του Δημήτρη , τον οποίο στο μεταξύ είχαν γνωρίσει και συμπαθήσει....
Πιστός όμως φίλος ο Δημήτρης δεν μας πούλησε..Αφου παραδέχτηκε βέβαια ότι εμείς είμαστε που κάναμε τις πλάκες, τις έπεισε πολυ μαεστρικά (δικηγόρος γαρ) να οργανώσουν αυτές μια πλάκα εναντίον μας στο Γυμνάσιο...!
Το σκηνικό ήταν λοιπόν πολύ περιέργο εκείνο το βράδυ...εμείς (εγώ και ο Γιώργος ) πήγαμε στο Γυμνάσιο πεπεισμένοι οτιη πλακα είναι εναντίον των ‘’Γιωτων’’....
Απο την άλλη οι ‘’Γιώτες’’ήταν σίγουρες πως εμείς θα δεχτούμε τη πλάκα.....
Τι ελειπε για να ολοκληρωθεί το σκηνικό;;;;;....Κυρίες και κύριοι καλωσορίστε τον Κώστα Μουτάφη....!!!!!!
Ερχόμενος πραγματικά απο το πουθενά και αφού κατόρθωσε να πείσει και αυτές αλλα και εμάς οτι θα μας/τις υποστηρίξει , ήρθε στο Γυμνάσιο για να κάνει πραγματικά του κεφαλιού του....καιέλουσε τελευταία στιγμή τον Ντοά με έναν κουβά νερό !!!!!.....και οι Γιώτες γέλαγαν εις βάρος μας!!!!
ΝΑΙ !!! ήταν αλήθεια... μας νίκησαν!!!!! Έστω από σπόντα , έστω από τύχη , σημασία έχει πως ΑΥΤΕΣ νίκησαν....
Ημουν πολύ νευριασμένος και ενώ όλοι ήμασταν μαζεμένοι στην περίφημη πυλωτή της πολυκατοικίας της θείας μου ...αρπάζω ένα τηλέφωνο και παίρνω την Γιώτα να της πω μερικά ‘’γαλλικα’’!
ΗΤΑΝ σίγουρα ΛΑΘΟΣ....στις φάρσες υπάρχουν μερικά όρια που ΔΕΝ πρέπει να υπερβείς...αυτό έκανα εγώ εκεινή την στιγμή....
Το να βρίσεις μια κοπέλα ...με τον τρόπο που το έκανα εκείνο το βράδυ ήταν απαράδεκτο ........
Νομίζω άλλωστε πως όλοι όσοι με είδαν σε εκείνο το τηλεφώνημα έμειναν με το στόμα ανοικτό..........
Αλλά η βραδιά πραγματικά δεν είχε τελειωμό.....μετά το πέρας 10 λεπτών από την στιγμή του τηλεφωνήματος και ενω ΟΛΟΙ ήμασταν μαζεμένοι στην πυλωτή.....
ΒΛΕΠΩ την Γιώτα , κλαίγοντας μάλιστα , να έρχεται με το ποδήλατο ...να το παρατάει πετώντας το με δύναμη κάτω και να κατευθύνεται απειλητικά προς εμένα....
Ποιός ΡΑΜΠΟ και ποιός ΡΟΚΥ?? Όποιος την είδε εκείνη την στιγμη φοβήθηκε καθώς το μάτι της κυριολεκτικά (και δικαιολογημένα θα πω εγώ) γυάλιζε!!!!
Θα σας πώ την αλήθεια..μόλις την είδα σκέφτηκα να το βάλω στα πόδια...........αλλά έκατσα για να δεχτώ την μοίρα μου....
Με αρπάζει με μίσος απο το μαλλί και φωνάζει ενω ταυτόχρονα έκλαιγε κιόλας.....
‘’ΕΜΕΝΑ δεν με έχει βρίσει ΚΑΝΕΙΣ , ΠΟΤΕ!!! ΑΚΟΥΣ ; ;;;; ΚΑΝΕΙΣ !!!!’’
Πραγματικά δεν είχα τι να απαντήσω....τις έφαγα απο κοπέλα κανονικά και με το νόμο ΑΛΛΑ φίλοι μουαυτά έχει το επάγγελμα του πλακατζή........
Εκείνο το βράδυ όσο άσχημη τροπή και αν είχε ήταν μια καταξίωση....γιατί...........
Ο Βασιλιάς πέθανε (Νίκος Κατσούρης).......ζήτω ο νέος βασιλιάς!!!! (χαχαχα!!! Εγώ ναι!)
2004 ΤΟ ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ
Είναι η τελευταία καταγεγραμμένη πλάκα στην Αιγείρα...
Απλή , εύκολη , δοκιμασμένη και επιτυχημένη συνταγή.....
Έχοντας φτιάξει ενα κολασμένο μίγμα απο νερό , σαπούνι , αφρό ξυρίσματος και κέτσαπ...γνωστο στους μυημένους και ως ‘’υγρό πυρ’’....οι Γιώργος Ντοάς και Σάκης Μάντζοςτην έχουν στημένη στην μπροστινή οικοδομή των Κατσούρηδων, απ’όπου έχεις τον παραλιακό δρόμο στο πιάτο , σε 3 φίλες τους.........
Απόλυτη επιτυχία !!!!και οι αθεόφοβοι είχαν μετα απο λίγη ώρα το θράσος να εμφανιστούν σαν να μην συμβαίνει τίποτα ρωτόντας τες......
Σε χθεσινές δηλώσεις του, ο στράικερ του Παναιγειρατικού Φίλιππος Κρεκούκιας εμφανίστηκε εξαιρετικά ανυπόμονος για το επερχόμενο ντέρμπι του Σαββάτου με την Armada FC. "Υπάρχει μεγάλη "πώρωση" γι' αυτό το ματς!", είπε χαρακτηριστικά ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ΑΟΠ. "Αυτό το παιχνίδι πρέπει να το πάρουμε! Εγώ με τον Τσιμπούρ για τέτοια ματς ζούμε!". Ο Περιστεριώτης άσος εμφανίστηκε αισιόδοξος και για τη συνέχεια του πρωταθλήματος: "Πιστεύω πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε αντίπαλο. Αν είμαστε σοβαροί, τους "έχουμε" όλους! Μπορούμε να φτάσουμε ακόμη στην τρίτη ή δεύτερη θέση!".
Σε κεντρικό bar της Αθήνας βρέθηκαν χθες βράδυ αρκετοί ποδοσφαιριστές και μέλη της οικογένειας του Παναιγειρατικού, δίνοντας το "παρών" στο πάρτι γενεθλίων της υποψήφιας συμβούλου του ΑΟΠ Άννας Παναγιωτίδου. Ο φακός της "Α" εντόπισε την υποψήφια πρόεδρο Τζωρτζίνα Μπουρίκα, ενώ το αυριανό ματς δεν στάθηκε εμπόδιο για τους τρεις αδελφούς Μάντζους, τον Γιώργο Ντοά και τον Λουκά Λαζαρίδη να δεχτούν την πρόσκληση της Άννας και να περάσουν μια όμορφη βραδιά μακριά από το άγχος του πρωταθλήματος.
Η «Μαύρη Αρμάδα» πλέει πλέον σε πιο ήρεμα νερά, πρόσω ολοταχώς προς την κορυφή, έχοντας ήδη αποσπαστεί από τις έκτες Πυραμίδες και φυσικά τις ομάδες β΄ ταχύτητας του ομίλου της. Το «κατώφλι σοβαρότητας» της πέμπτης θέσης φαίνεται πως έχει κιόλας επιτευχθεί, με τους μόνους αξιόλογους συνδιεκδικητές στο κυνήγι της πεντάδας (Πυραμίδες) να έχουν μείνει δύο βαθμούς πίσω, έχοντας παίξει κι ένα ματς περισσότερο. Η παρατεταμένη περίοδος ευδαιμονίας στον ΑΟΠ έχει επιφέρει την ηρεμία στο σύλλογο με τους ψυχολογικά «ντοπαρισμένους» παίκτες του να ζουν ήδη «ημέρες Αιγείρας». Ο Παναιγειρατικός, θεραπεύοντας άμεσα τις αγωνιστικές και -κυρίως- ψυχολογικές παθογένειες που εμφάνισε στις τρεις πρώτες αγωνιστικές, έμαθε να παλεύει στα ίσια κάθε αντίπαλο και αυτό το δείχνει σε όλα τα ματς. Με το νέο «αστέρι» της ομάδας, Δημήτρη Τσιμπούρη, να βγάζει μάτια, τη «σιδηρά άμυνα» του «ναυάρχου» Ντοά και τη μεσαία γραμμή να επιδεικνύει πρωτοφανή ωριμότητα και άρτια λειτουργία, οι Αχαιοί κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα αξιοζήλευτο σερί από πέντε νίκες, με αποτέλεσμα σε πολλούς στην Όττο Βάλτερ να έχει ανοίξει η... όρεξη για άκομη περισσότερα! Το μεγάλο τεστ ωριμότητας ωστόσο θα έρθει στις επόμενες αναμετρήσεις, τόσο με τους «δυνατούς» του ομίλου (Bullet, Πανφραπεδαϊκός, Νείλος αλλά και την αινιγματική «Armada FC» που τρέχει σαν «τρένο» στην ανηφόρα της βαθμολογίας), όσο κυρίως απέναντι σε θεωρητικά «υποδεέστερους» αντιπάλους. Το... κάζο της ισοπαλίας με την Piaston Villa πρέπει ακόμη να το θυμούνται οι «μελανόλευκοι» και τα «εύκολα» παιχνίδια του β΄ γύρου θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους «μαχητές» του Πέτρου Παπανικολάου να αποδείξουν ότι έμαθαν από τα παθήματά τους. Αν μη τι άλλο, μια ομάδα που «γονάτισε» στο πέρασμά της δυνατούς και σκληρούς αντιπάλους και διαθέτει τον απαιτούμενο ελάχιστο αυτοσεβασμό δεν επιτρέπεται να απολέσει άλλους βαθμούς κόντρα σε αδύναμες ομάδες τις οποίες μάλιστα είχε ήδη μια πρώτη ευκαιρία να μελετήσει. Εύκολα λοιπόν γίνεται αντιληπτό ότι ο αγώνας του ερχόμενου Σαββάτου κόντρα στο «Πειρατικό» είναι εξαιρετικά κρίσιμος. Το μεγάλο ερωτηματικό και το «άγνωστο» που καλύπτει σαν ομίχλη τους αντιπάλους του ΑΟΠ, μπορεί να «αποκοιμίσουν» την «Αρμάδα» και να την παραδώσουν σαν εύκολη «λεία» στις ορέξεις των «πειρατών». Όλοι στον Παναιγειρατικό δείχνουν να αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα αλλά και τους κινδύνους του μεθαυριανού παιχνιδιού, κρίνοντας και από το συγκρατημένο κλίμα αισιοδοξίας που επικρατεί αντί του αυθόρμητου ενθουσιασμού που θα περίμενε κανείς να δει στις τάξεις του φορμαρισμένου ΑΟΠ, ιδιαίτερα εν όψει ενός «εύκολου» απογεύματος απέναντι στην ουραγό ομάδα των 0 βαθμών. Το μεγάλο στοίχημα πλέον είναι η σοβαρότητα, η συνέχεια και η διατήρηση των κεκτημένων του τελευταίου μήνα. Η «Μαύρη Αρμάδα», με τους παλιούς και νέους «ναυτικούς» στο πλήρωμά της πρέπει να αποδείξει πως γνωρίζει πολύ καλά πώς να πλέει στα ανοιχτά. Τίποτε δεν έχει τελειώσει ακόμη και οι «ύφαλοι» σε κάθε στροφή του ταξιδιού παραμένουν πολλοί. Ο Νεύτων ισχυριζόταν πως «ό,τι ανεβαίνει πέφτει». Εκτός κι αν η «τρελή παρέα» απ’ την Αιγείρα βαλθεί να τον διαψεύσει κι αυτόν!..
Σε κεντρικό bar της Αθήνας βρέθηκαν χθες βράδυ αρκετοί ποδοσφαιριστές και μέλη της οικογένειας του Παναιγειρατικού, δίνοντας το "παρών" στο πάρτι γενεθλίων της υποψήφιας συμβούλου του ΑΟΠ Άννας Παναγιωτίδου. Ο φακός της "Α" εντόπισε την υποψήφια πρόεδρο Τζωρτζίνα Μπουρίκα, ενώ το αυριανό ματς δεν στάθηκε εμπόδιο για τους τρεις αδελφούς Μάντζους, τον Γιώργο Ντοά και τον Λουκά Λαζαρίδη να δεχτούν την πρόσκληση της Άννας και να περάσουν μια όμορφη βραδιά μακριά από το άγχος του πρωταθλήματος.
Posts
