12.11.08

Συνέντευξη Ζαχαρία Σαραντουλάκη: "Νιώθω ασφάλεια στον Παναιγειρατικό!"


Την πρώτη του συνέντευξη από την ημέρα που ήλθε στον Παναιγειρατικό, εξασφάλισε η "Α" από το "καυτό" απόκτημα του ΑΟΠ, Ζαχαρία Σαραντουλάκη. Ο "Ζαχ", ευδιάθετος όπως πάντα, δεν αρνήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας και να εκφράσει τις απόψεις του για την ομάδα, το πρωτάθλημα και τον εαυτό του:


Α: Σε μερικές ημέρες συμπληρώνεις τρεις μήνες στον Παναιγειρατικό. Πώς σου φάνηκαν αυτές οι πρώτες ημέρες στη νέα σου ομάδα;
Z.Σ.: Αισθάνομαι σαν να έχουν περάσει τρεις μέρες! Όλα έχουν περάσει πολύ γρήγορα και δεν έχω προλάβει να συνειδητοποιήσω πώς κύλησε όλο αυτό το διάστημα. Σίγουρα, είμαι πολύ χαρούμενος και νιώθω δεμένος με τους συμπαίκτες μου. Μου φέρθηκαν καταπληκτικά.

Α: Η μετεγγραφή σου έγινε με ένα τηλεφώνημα στα τέλη Αυγούστου. Ήταν έκπληξη για σένα η πρόταση του ΑΟΠ;
Ζ.Σ.: Τι μου θύμισες!Με γυρίζεις σε μια πολύ ευχάριστη στιγμή! Θυμάμαι, όταν έγινε αυτό το τηλεφώνημα, βρισκόμουν στην αγαπημένη μου παραλία στα Χανιά της Κρήτης και στην γραμμή ήταν ο Δημήτρης Μάντζος. Ένιωσα λίγο περίεργα ακούγωντας την φωνή του, όμως όταν μου έγινε η πρόταση δεν μπορούσα να κρύψω την χαρά μου. Φυσικά, με είχε προϊδεάσει και ο φίλος μου ο Γιώργος (Ντοάς) για το ενδιαφέρον του Παναιγειρατικού αλλά δεν περίμενα να με ειδοποιήσουν τόσο γρήγορα. Εκείνη η συνομιλία ήταν το κάτι άλλο!

Α: Δυσκολεύτηκες να προσαρμοστείς στη νέα σου ομάδα;
Ζ.Σ.: Νομίζω κάθε παίκτης που μπαίνει σ'ένα καινούριο περιβάλλον χρειάζεται έναν μικρό χρόνο προσαρμογής. Για μένα στον Παναιγειρατικό όλα είναι καινούρια. Νέα πρόσωπα, άλλη ατμόσφαιρα εντός αποδυτηρίων,διαφορετική νοοτροπία μέσα στο γήπεδο... Είναι κάτι πρωτόγνωρο. Νιώθω,όμως, πολύ όμορφα και το σημαντικότερο: Αισθάνομαι ασφαλής. Οι συμπαίκτες μου είναι εξαιρετικοί σε συμπεριφορά. Με κάνουν να νομίζω ότι παίζω πολύ καιρό στην ομάδα.

Α: Πριν καλά καλά ολοκληρωθεί η προετοιμασία, είχες ήδη κερδίσει θέση βασικού. Περίμενες κάτι τέτοιο;
Ζ.Σ.: Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει πολύς συναγωνισμός στην ομάδα και αυτό βοηθάει και μένα να γίνομαι καλύτερος. Να σου πω και κάτι; Για μένα το να παίξω στον Παναι ήταν και ένα προσωπικό στοίχημα που δεν ήθελα να χάσω. Χαίρομαι που ο προπονητής μου έχει εμπιστευθεί μια θέση στο βασικό σχήμα. Είναι κάτι που με γεμίζει ευθύνες κι αυτό γιατί υπάρχουν παιδιά που θα μπορούσαν να αγωνίζονται στη θέση μου και μάλιστα με μεγαλύτερη επιτυχία. Θα κάνω ότι μπορώ για να μην τον διαψεύσω. Δεν είμαι από τους παίκτες που τους αρέσει να κάθονται στον πάγκο.

Α: Πόσο σημαντικό είναι για σένα το γεγονός ότι στην ομάδα αγωνίζονται και δύο από τους πιο στενούς φίλους σου, ο Γιώργος Ντοάς και ο Άρης Μπούρας;
Ζ.Σ.: Είναι ότι καλύτερο. Για μένα ο Γιώργος έχει παίξει τον σημαντικότερο ρόλο ώστε να έρθω στον ΑΟΠ. Από παλιά, μου μιλούσε συνεχώς για την ομάδα με αποτέλεσμα να γίνω φίλος της πολύ πριν μου γίνει η πρόταση να παίξω σ'αυτήν. Μου έδινε συνεχώς κίνητρα. Γρήγορα, κατάλαβα ότι δεν πρόκειται απλά για μια ομάδα. Μια «μεγάλη ιδέα» κρύβεται πίσω από αυτήν την πορεία 12 χρόνων! Με τον Άρη κάναμε πλάκα που τώρα θα μπορούσαμε να γίνουμε κι έμεις κομμάτι ενός τέτοιου συλλόγου. Η πρόταση να γίνουμε συμπαίκτες στον ΑΟΠ ήταν πολύ κολακευτική και για τους δυο μας!

Α: Έχεις αγωνιστεί σε πολλές ομάδες και μπορείς να είσαι περήφανος για τη μέχρι σήμερα σπουδαία καριέρα σου. Υπάρχει κάτι που ξεχωρίζει στον πιο πρόσφατο σταθμό σου, τον Παναιγειρατικό;
Ζ.Σ.: Πράγματι, το γεγονός ότι έχω παίξει σε πολλές ομάδες μ'έχει βοηθήσει να καταλάβω ότι ο Παναιγειρατικός είναι κάτι ξεχωριστό. Αξίζει να παλέψεις για μια τέτοια ομάδα και για τον υπέροχο κόσμο της. Η θητεία μου στην προηγούμενη μου ομαδα, την Παρτουζάν, με έμαθε να έχω χαρακτήρα πρωταθλητή και να παλεύω πάντα για το τρόπαιο. Ακριβώς αυτή είναι και η νοοτροπία του Παναιγειρατικού με την διαφορά ότι εδώ επικρατεί μια μαγική ατμόσφαιρα που σε κάνει να θες να τα δώσεις όλα. Αναμφίβολα, βρίσκομαι στην καλύτερη στιγμή της καριέρας μου.

Α: Πες μας δυο λόγια για τους αγώνες που έχει δώσει μέχρι σήμερα ο Παναιγειρατικός.
Ζ.Σ.: Είναι μια καινούρια προσπάθεια για την ομάδα. Όλοι γνωρίζουμε πως η μετάβαση απ'το πρωτάθλημα Αιγείρας σ'ένα τόσο ανταγωνιστικό τουρνουά χρειάζεται υπομονή και διάστημα προσαρμογής. Κανείς δεν είπε ότι θα κατακτήσουμε με την μία την κορυφή. Φαίνεται, πάντως, στα πρώτα ματς η διάθεση προσφοράς από όλα τα παιδιά. Ιδιαίτερα έχω εκπλαγεί απ'το πάθος των νεαρών παικτών της ομάδας. Είναι σαν λιοντάρια στην αρένα!

Α: Μία νίκη, μία ισοπαλία και μία ήττα. Πώς εξηγείται η έλλειψη σταθερότητας στην απόδοση της ομάδας;
Ζ.Σ.: Δεν θα χαρακτήριζα ασταθή την απόδοση μας. Παίξαμε με ομάδες εντελώς διαφορετικής δυναμικότητας. Άλλωστε, είναι αρχή ακόμη και δεν έχουμε βρει τον ρυθμό μας. Νομίζω απαιτείται σκληρή δουλειά από όλους και συγκρατημένη αισιοδοξία. Ο Παναιγειρατικός έχει δείξει πως δεν συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο απ'την νίκη και δεν του ταιριάζουν χαρακτηρισμοί τύπου «καλύτερα πρώτος στο χωριό...». Μπήκαμε στα βαθιά και θα υπερασπιστούμε μέχρι τέλους αυτή μας την επιλογή.

Α: Πρόσφατα ο Γ. Ντοάς δήλωσε πως δεν πιστεύει στα μάτια του με όσα κάνεις φέτος στο γήπεδο. Ο αρχηγός Δημ. Μάντζος έχει δημόσια παραδεχτεί πως είσαι ο «αγαπημένος του παίκτης» στην ομάδα, ενώ όλοι οι συμπαίκτες σου, παλιοί και νέοι, «πίνουν νερό στο όνομά σου». Πώς αισθάνεται ο ίδιος ο Ζαχαρίας για όλα αυτά;
Ζ.Σ.: Είναι μεγάλη τιμή για μένα ν'ακούω τέτοια σχόλια. Ειδικα, τα λόγια του αρχηγού έχουν ιδιαίτερη αξία. Μου δίνουν τρομερή δύναμη να συνεχίζω και να βελτιώνομαι συνεχώς. Ωστόσο, αισθάνομαι πως δεν έχω δείξει ακόμη πολλά πράγματα και καλό είναι ο κόσμος να περιμένει περισσότερα. Είπα και πριν ότι αισθάνομαι ασφάλεια στον Παναιγειρατικό. Με τέτοιες βάσεις δεν μπορώ παρά να δουλέψω με όλους μου τις δυνάμεις και να προσπαθώ για να εξελιχθώ σε μια από τις σημαντικότερες μονάδες του ΑΟΠ.

Α: Γενικά ποιον θεωρείς παίκτη - βαρόμετρο για την ομάδα;
.Ζ.Σ.: ...Δύσκολα μου βάζεις. Ανάμεσα σε τόσους καλούς παίκτες δεν μπορείς να διαλέξεις έναν. Χωρίς να θέλω να αδικήσω κάποιους, διακρίνω τον Γιώργο Ντοά για την πολύτιμη παρουσία του στο κέντρο της άμυνας, τον Διονύση Μάντζο γιατί είναι σπουδαίο ταλέντο κάτω από τα γκολποστ και τον Πέτρο Παπανικολάου που μου έκανε πραγματικά μεγάλη εντύπωση στα φιλικά. Είπα τρεις. Μάλλον δεν βοηθάω και πολύ!

Α: Ποιο πιστεύεις ότι είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα και ποια η σημαντικότερη αδυναμία αυτής της ομάδας;
Ζ.Σ.: Μεγαλύτερο πλεονέκτημα του Παναιγειρατικού αποδεικνύεται το πάθος και ο ενθουσιασμός των παικτών της ομάδας που δείχνουν να έχουν πάρει πολύ σοβαρά αυτήν την νέα προσπάθεια. Θα φανεί παράξενο αλλά ακριβώς τα ίδια νομίζω ότι είναι και τα μειονεκτήματα. Χρειάζεται δουλειά πάνω σ'αυτόν τον τομέα καθώς ορισμένες φορές από τον υπέρμετρο ενθουσιασμό οδηγούμαστε σε λάθη και επίσης αγχωνόμαστε αρκετά. Είναι πράγματα που με τον καιρό θα βελτιώσουμε.

Α: Κρίνοντας με τη δική σου εμπειρία, πώς βλέπεις το φετινό πρωτάθλημα; Τι πιθανότητες δίνεις στην ομάδα σου μετά τους τρεις πρώτους αγώνες της στη διοργάνωση;
Ζ.Σ.: Κακά τα ψέμματα, το «εγχείρημα της Αθήνας» δεν είναι απλή υπόθεση. Η ομάδα πήρε την γενναία απόφαση να'ρθει σ'ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και αυτό αποδεικνύεται και από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα. Δεν τα έχουμε πάει άσχημα ως εδώ, θα πρέπει όμως να δώσουμε όλοι το κάτι παραπάνω αν θέλουμε να ζήσουμε μεγάλες χαρές και στην Αθήνα. Ιδίως, εμείς οι καινούριοι που δεν έχουμε δει τα μεγαλεία της Αιγείρας από κοντά νιώθουμε την ανάγκη αυτής της προσφοράς πιο έντονα. Αν δείτε τον Λουκά Λαζαρίδη ή τον Γιάννη Λάμπρου πως μάχονται μέσα στο γήπεδο θα το καταλάβετε καλύτερα!

Α: Μίλησε μας λίγο για τον άνθρωπο «Ζαχαρία Σαραντουλάκη», μακριά από τα γήπεδα. Είσαι τελικά τόσο ωραίος τύπος όσο δείχνεις;
Ζ.Σ.: Μην με βάζετε να μιλήσω για τον εαυτό μου! Δεν τα πάω καλά με αυτά! Ρωτήστε καλύτερα τους φίλους μου που ξέρουν!

Α: Τέλος, τι μήνυμα θα έστελνες σήμερα στους φίλους της Αρμάδας;
Ζ.Σ.: Ειναι εκπληκτικοί! Να συνεχίσουν πάντοτε να μας στηρίζουν με τον ίδιο τρόπο και να είναι περήφανοι για την ομάδα τους γιατί αυτοί που αγωνίζονται σ'αυτήν την τιμούν και την σέβονται με όλες τους τις δυνάμεις. Ελπίζω το καλοκαίρι να καταφέρω να επισκεφτώ επιτέλους και στην Αιγείρα τον φανταστικό κόσμο της ομάδας. Ένα να έχουν πάντα στο μυαλό τους: Semper fidelis.