Μία από τις μεγαλύτερες νίκες της 12ετούς ιστορίας του πανηγύρισε το βράδυ του περασμένου Σαββάτου ο Παναιγειρατικός στο ντέρμπι της 7ης αγωνιστικής απέναντι στο δεύτερο μέχρι τότε Νείλο. Με εξαιρετική απόδοση (την καλύτερη φετινή του) και με μια άνευ προηγουμένου αντεπίθεση διαρκείας, οι «μελανόλευκοι» κατάφεραν να επιστρέψουν σε ένα παιχνίδι που 15΄ πριν τη λήξη του έμοιαζε ολότελα χαμένο! Με τέσσερα γκολ από τέσσερις διαφορετικούς παίκτες, άριστη αμυντική λειτουργία -παρά τα τρία τέρματα παθητικό- και μια μεσαία γραμμή «να την πιεις στο ποτήρι», ο ΑΟΠ πήρε δύο ολόχρυσους βαθμούς στη μεγάλη του προσπάθεια να εξασφαλίσει μια θέση στην τετράδα του ομίλου του.
Χωρίς να υπερβάλλουμε, ο Παναιγειρατικός την ιστορική βραδιά του Σαββάτου έκανε τον Νείλο να μοιάζει... Θολοπόταμος! Από την αρχή του παιχνιδιού οι Αιγειράτες έδειξαν ότι δεν θα επέτρεπαν στους ακριβοθώρητους αντιπάλους τους να σκυλεύσουν ένα νεκρό «σαπιοκάραβο», όπως έκαναν ενάμιση μήνα νωρίτερα οι συμπατριώτες τους των Πυραμίδων. Αυτή τη φορά, η «Αρμάδα» ήταν πάνοπλη και είχε «τιμονιέρη» έμπειρο που ξέρει να διαβάζει τα σημάδια του καιρού! Ο Πέτρος Παπανικολάου απλά πήρε το παιχνίδι μόνος του! Με μυαλωμένες κινήσεις, ψύχραιμος ακόμη κι όταν το ματς πήγε στο βαρύ 1-3, πίστεψε στις δυνατότητες των παικτών του και ανταμείφθηκε με μια νίκη-θρύλο για τον ΑΟΠ. Επέλεξε να ξεκινήσει το ματς με μοναδικό προωθημένο τον Κρεκούκια, δίνοντας βάρος στα «νώτα» του Παναιγειρατικού για να αποφύγει από νωρίς τις δυσάρεστες καταστάσεις. Με τις σαφείς οδηγίες του, φρόντισε από την αρχή να «δέσει» τη μεσαία γραμμή (Τσιμπούρης, Δημ. Μάντζος, Καραμπάσης) με ένα «αόρατο σκοινί» με αποτέλεσμα το κέντρο του γηπέδου να γεμίσει μαύρες φανέλες. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι περισσότερες αιγυπτιακές επιθέσεις (στο α΄ κυρίως μέρος) αναχαιτίζονταν ήδη από τα χαφ του Παναιγειρατικού, πριν πέσουν στα «νύχια» της «μελανόλευκης» οπισθοφυλακής. Αποφεύγοντας τους πειραματισμούς στην άμυνα, ο Maestro Παπανικολάου διατήρησε ανέπαφη τη σύνθεση της «φρουράς» του τέρματος του ΑΟΠ (Ντοάς, Λάμπρου, Σαραντουλάκης). Οι διαβασμένοι αμυντικοί φρόντισαν να κλείσουν τους διαδρόμους και να βγαίνουν πρώτοι στη μπάλα για να εμποδίσουν τους «κόκκινους» στα μακρινά σουτ, που, όπως είχε διαπιστωθεί από την «κατασκοπεία» των προηγούμενων εβδομάδων, ήταν το βαρύ τους όπλο. Ο αργοκίνητος φορ του Νείλου εγκλωβίστηκε στα γρανάζια της «μελανόλευκης» αμυντικής μηχανής και αναγκαστικά όλες οι προσπάθειες των αντιπάλων προέρχονταν έξω από την περιοχή.
Το πρώτο γκολ άλλωστε που δέχθηκε ο ΑΟΠ δεν ήταν απλώς εκτός περιοχής αλλά και... εκτός γηπέδου. Το δυνατό διώξιμο αντίπαλου αμυντικού κατέληξε στα δίχτυα του Διονύση Μάντζου με δύναμη «δανεική» από το δίχτυ της οροφής του γηπέδου. Σε άλλα πρωταθλήματα ο διαιτητής θα σφύριζε αυτομάτως άουτ, στο Ρέντη όμως όχι. Το 0-1 ήταν γεγονός. Οι Αιγειράτες ωστόσο δεν είχαν την πολυτέλεια αλλά ούτε και τη διάθεση να σκεφτούν πώς βρέθηκαν πίσω στο σκορ και να τα βάλουν πάλι με την τύχη τους. Υπό τις παραινέσεις του πάγκου, ο ΑΟΠ βγήκε ξανά στην επίθεση κυνηγώντας με μανία ένα γκολ πριν το ημίχρονο. Το οριζόντιο δοκάρι του Δημήτρη Μάντζου ήταν η πρόγευση για το πρώτο φετινό «χτύπημα» του αρχηγού λίγα λεπτά αργότερα, όταν, ύστερα από πάσα του Λαζαρίδη, ο Πατρινός άσος σκόραρε με σουτ «διορθώνοντας» το σκορ ημιχρόνου σε 1-1. Προς στιγμήν, όλοι πίστεψαν πως το ματς θα γύριζε προς το μέρος του Παναιγειρατικού, δεδομένης της υπεροχής του σε όλο το τριαντάλεπτο.
Το 1-3 ωστόσο που διαμορφώθηκε μέσα στα πρώτα δέκα λεπτά του β΄ μέρους έδειχνε έστω και προσωρινά ότι το ματς είχε πάρει τελικά τον.. στραβό δρόμο για τον ΑΟΠ. Οι μόνοι που δεν αποδέχτηκαν κάτι τέτοιο ούτε για μια στιγμή ήταν οι ίδιοι οι παίκτες και ο τεχνικός της «Μαύρης Αρμάδας». Πεισμωμένοι από την απώλεια των δύο προηγούμενων ντέρμπι (με Πυραμίδες και Πανφραπεδαϊκό), αλλά και από την εικόνα του ίδιου του σαββατιάτικου παιχνιδιού, οι «μελανόλευκοι» βγήκαν ξανά μπροστά και δεν έδειξαν ούτε στο ελάχιστο κάποιο ίχνος απογοήτευσης και εκνευρισμού (απίστευτο αν αναλογιστεί κανείς πως μιλάμε για μια ομάδα που τίναξε στον αέρα ματς με υποδεέστερους αντιπάλους μόνο και μόνο ελέω ψυχολογίας!). Με τη συνύπαρξη Κρεκούκια-Λαζαρίδη για πρώτη φορά στο ματς, ο ΑΟΠ βρέθηκε να πιέζει ψηλά ακόμη και με τρεις επιθετικούς (!). Την ίδια ώρα, οι Αγύπτιοι έμοιαζαν με μικρή ομάδα του Πρωταθλήματος Αιγείρας που αμυνόταν κλεισμένη γύρω από την εστία της για να κρατήσει τα «κεκτημένα» της. Το γήπεδο έγερνε επικίνδυνα, όταν ο Κρεκούκιας έστειλε τη μπάλα με ένα φανταστικό σουτ στα δίχτυα του Νείλου, μειώνοντας το σκορ. Μιλάμε για σπάνιας ομορφιάς σουτ, highlight του αγώνα αλλά και του ΑΟΠ στη φετινή περίοδο, ένα τέρμα τεράστιας ψυχολογικής αξίας για έναν Παναιγειρατικό που έψαχνε ένα «σημάδι», ένα λόγο να αισιοδοξεί για τη μεγάλη ανατροπή. Ο Φίλιππος Κρεκούκιας, αυτός ο πολύ μεγάλος παίκτης έδειξε το δρόμο, ίσως να ήταν ο μόνος που μπορούσε να το κάνει αυτό σε μια τόσο δύσκολη στιγμή. Ο Δημήτρης Τσιμπούρης, από τους καλύτερους του γηπέδου το Σάββατο, έλαβε πρώτος το μήνυμα του φίλου του και έσπευσε να σκοράρει το δεύτερο γκολ του σε μόλις τρεις αγώνες, ισοφαρίζοντας το σκορ για τον ΑΟΠ. Όλα αυτά με το δυνατό ευθύβολο σουτ του ύστερα από αριστοτεχνική κούρσα μετ’ εμποδίων από αριστερά του μαχητικού Λαζαρίδη. Τα πανηγύρια μετά το γκολ του «Τσιμπούρ» ήταν απλώς η πρόγευση για ό,τι θα ακολουθούσε λίγα λεπτά αργότερα. Δευτερόλεπτα πριν ο άριστος διαιτητής της αναμέτρησης σφυρίξει για τελευταία φορά στο ματς, η μπάλα στρώνεται μπροστά από τον Καραμπάση λίγα μέτρα εκτός περιοχής Νείλου και ο μικρός τη σουτάρει με δύναμη προς το αντίπαλο τέρμα. Τα κλάσματα δευτερόλεπτου μέχρι να ταρακουνηθούν τα δίχτυα των Αιγυπτίων για τέταρτη φορά, χώριζαν τον ΑΟΠ από τη σημαντικότερη νίκη της ιστορίας του, από τη δυσκολότερη ανατροπή που έχει ποτέ πραγματοποιήσει αυτή η ομάδα. Ο Ανδρέας Καραμπάσης πέτυχε ένα από τα ιστορικότερα «μελανόλευκα» γκολ και σίγουρα το σπουδαιότερο της καριέρας του. Ο «Καραμπά» έδωσε τις δικές του απαντήσεις μέσα στο γήπεδο και κέρδισε αυτό που ζητούσε με κόπο και πολλή δουλειά όλους αυτούς τους μήνες: την αγάπη όλων των φίλων του ΑΟΠ. Η προχθεσινή βραδιά δύσκολα θα φύγει από τη μνήμη του 16χρονου εξτρέμ...
Συνολικά, μιλάμε για το καλύτερο φετινό ματς και το σημαντικότερο αποτέλεσμα του φετινού ταξιδιού της Αρμάδας. Με τη νίκη του αυτή άλλωστε βάζει ξανά «λάδι» σε έναν όμιλο ήδη «φλεγόμενο»! Σταθερά τέταρτος μαζί με τις Πυραμίδες, πλησίασε στον 1 βαθμό τον τρίτο Νείλο και περιμένει πλέον τον αδύναμο Πήγασο, με το βλέμμα στραμμένο στο ντέρμπι κορυφής Πανφραπεδαϊκού-Bullet. Οι «μελανόλευκοι» έχουν πλέον βάσιμο δικαίωμα στο όνειρο! Αυτό ίσως είναι και το μεγαλύτερο κέρδος από τον προχθεσινό θρίαμβο.
Ο Παναιγειρατικός έδειξε για πρώτη φορά φέτος στόφα μεγάλης ομάδας. Ναι μεν είχαν προηγηθεί τρεις νίκες για την Αρμάδα του Παπανικολάου, όμως η σαββατιάτικη επικράτηση έχει όλα τα φόντα για να χαρακτηριστεί η μεγαλύτερη (μέχρι την επόμενη...): σπουδαίος αντίπαλος, καταπληκτική εμφάνιση, μεγάλη βαθμολογική σημασία. Η «Μαύρη Αρμάδα» νίκησε θεούς, δαίμονες, ατυχία, ξύλο, βαθμολογίες και αντιπάλους αλλά και το νόμο των πιθανοτήτων!
Αλλά έτσι δεν κάνουν οι πρωταθλητές;
Χωρίς να υπερβάλλουμε, ο Παναιγειρατικός την ιστορική βραδιά του Σαββάτου έκανε τον Νείλο να μοιάζει... Θολοπόταμος! Από την αρχή του παιχνιδιού οι Αιγειράτες έδειξαν ότι δεν θα επέτρεπαν στους ακριβοθώρητους αντιπάλους τους να σκυλεύσουν ένα νεκρό «σαπιοκάραβο», όπως έκαναν ενάμιση μήνα νωρίτερα οι συμπατριώτες τους των Πυραμίδων. Αυτή τη φορά, η «Αρμάδα» ήταν πάνοπλη και είχε «τιμονιέρη» έμπειρο που ξέρει να διαβάζει τα σημάδια του καιρού! Ο Πέτρος Παπανικολάου απλά πήρε το παιχνίδι μόνος του! Με μυαλωμένες κινήσεις, ψύχραιμος ακόμη κι όταν το ματς πήγε στο βαρύ 1-3, πίστεψε στις δυνατότητες των παικτών του και ανταμείφθηκε με μια νίκη-θρύλο για τον ΑΟΠ. Επέλεξε να ξεκινήσει το ματς με μοναδικό προωθημένο τον Κρεκούκια, δίνοντας βάρος στα «νώτα» του Παναιγειρατικού για να αποφύγει από νωρίς τις δυσάρεστες καταστάσεις. Με τις σαφείς οδηγίες του, φρόντισε από την αρχή να «δέσει» τη μεσαία γραμμή (Τσιμπούρης, Δημ. Μάντζος, Καραμπάσης) με ένα «αόρατο σκοινί» με αποτέλεσμα το κέντρο του γηπέδου να γεμίσει μαύρες φανέλες. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι περισσότερες αιγυπτιακές επιθέσεις (στο α΄ κυρίως μέρος) αναχαιτίζονταν ήδη από τα χαφ του Παναιγειρατικού, πριν πέσουν στα «νύχια» της «μελανόλευκης» οπισθοφυλακής. Αποφεύγοντας τους πειραματισμούς στην άμυνα, ο Maestro Παπανικολάου διατήρησε ανέπαφη τη σύνθεση της «φρουράς» του τέρματος του ΑΟΠ (Ντοάς, Λάμπρου, Σαραντουλάκης). Οι διαβασμένοι αμυντικοί φρόντισαν να κλείσουν τους διαδρόμους και να βγαίνουν πρώτοι στη μπάλα για να εμποδίσουν τους «κόκκινους» στα μακρινά σουτ, που, όπως είχε διαπιστωθεί από την «κατασκοπεία» των προηγούμενων εβδομάδων, ήταν το βαρύ τους όπλο. Ο αργοκίνητος φορ του Νείλου εγκλωβίστηκε στα γρανάζια της «μελανόλευκης» αμυντικής μηχανής και αναγκαστικά όλες οι προσπάθειες των αντιπάλων προέρχονταν έξω από την περιοχή.
Το πρώτο γκολ άλλωστε που δέχθηκε ο ΑΟΠ δεν ήταν απλώς εκτός περιοχής αλλά και... εκτός γηπέδου. Το δυνατό διώξιμο αντίπαλου αμυντικού κατέληξε στα δίχτυα του Διονύση Μάντζου με δύναμη «δανεική» από το δίχτυ της οροφής του γηπέδου. Σε άλλα πρωταθλήματα ο διαιτητής θα σφύριζε αυτομάτως άουτ, στο Ρέντη όμως όχι. Το 0-1 ήταν γεγονός. Οι Αιγειράτες ωστόσο δεν είχαν την πολυτέλεια αλλά ούτε και τη διάθεση να σκεφτούν πώς βρέθηκαν πίσω στο σκορ και να τα βάλουν πάλι με την τύχη τους. Υπό τις παραινέσεις του πάγκου, ο ΑΟΠ βγήκε ξανά στην επίθεση κυνηγώντας με μανία ένα γκολ πριν το ημίχρονο. Το οριζόντιο δοκάρι του Δημήτρη Μάντζου ήταν η πρόγευση για το πρώτο φετινό «χτύπημα» του αρχηγού λίγα λεπτά αργότερα, όταν, ύστερα από πάσα του Λαζαρίδη, ο Πατρινός άσος σκόραρε με σουτ «διορθώνοντας» το σκορ ημιχρόνου σε 1-1. Προς στιγμήν, όλοι πίστεψαν πως το ματς θα γύριζε προς το μέρος του Παναιγειρατικού, δεδομένης της υπεροχής του σε όλο το τριαντάλεπτο.
Το 1-3 ωστόσο που διαμορφώθηκε μέσα στα πρώτα δέκα λεπτά του β΄ μέρους έδειχνε έστω και προσωρινά ότι το ματς είχε πάρει τελικά τον.. στραβό δρόμο για τον ΑΟΠ. Οι μόνοι που δεν αποδέχτηκαν κάτι τέτοιο ούτε για μια στιγμή ήταν οι ίδιοι οι παίκτες και ο τεχνικός της «Μαύρης Αρμάδας». Πεισμωμένοι από την απώλεια των δύο προηγούμενων ντέρμπι (με Πυραμίδες και Πανφραπεδαϊκό), αλλά και από την εικόνα του ίδιου του σαββατιάτικου παιχνιδιού, οι «μελανόλευκοι» βγήκαν ξανά μπροστά και δεν έδειξαν ούτε στο ελάχιστο κάποιο ίχνος απογοήτευσης και εκνευρισμού (απίστευτο αν αναλογιστεί κανείς πως μιλάμε για μια ομάδα που τίναξε στον αέρα ματς με υποδεέστερους αντιπάλους μόνο και μόνο ελέω ψυχολογίας!). Με τη συνύπαρξη Κρεκούκια-Λαζαρίδη για πρώτη φορά στο ματς, ο ΑΟΠ βρέθηκε να πιέζει ψηλά ακόμη και με τρεις επιθετικούς (!). Την ίδια ώρα, οι Αγύπτιοι έμοιαζαν με μικρή ομάδα του Πρωταθλήματος Αιγείρας που αμυνόταν κλεισμένη γύρω από την εστία της για να κρατήσει τα «κεκτημένα» της. Το γήπεδο έγερνε επικίνδυνα, όταν ο Κρεκούκιας έστειλε τη μπάλα με ένα φανταστικό σουτ στα δίχτυα του Νείλου, μειώνοντας το σκορ. Μιλάμε για σπάνιας ομορφιάς σουτ, highlight του αγώνα αλλά και του ΑΟΠ στη φετινή περίοδο, ένα τέρμα τεράστιας ψυχολογικής αξίας για έναν Παναιγειρατικό που έψαχνε ένα «σημάδι», ένα λόγο να αισιοδοξεί για τη μεγάλη ανατροπή. Ο Φίλιππος Κρεκούκιας, αυτός ο πολύ μεγάλος παίκτης έδειξε το δρόμο, ίσως να ήταν ο μόνος που μπορούσε να το κάνει αυτό σε μια τόσο δύσκολη στιγμή. Ο Δημήτρης Τσιμπούρης, από τους καλύτερους του γηπέδου το Σάββατο, έλαβε πρώτος το μήνυμα του φίλου του και έσπευσε να σκοράρει το δεύτερο γκολ του σε μόλις τρεις αγώνες, ισοφαρίζοντας το σκορ για τον ΑΟΠ. Όλα αυτά με το δυνατό ευθύβολο σουτ του ύστερα από αριστοτεχνική κούρσα μετ’ εμποδίων από αριστερά του μαχητικού Λαζαρίδη. Τα πανηγύρια μετά το γκολ του «Τσιμπούρ» ήταν απλώς η πρόγευση για ό,τι θα ακολουθούσε λίγα λεπτά αργότερα. Δευτερόλεπτα πριν ο άριστος διαιτητής της αναμέτρησης σφυρίξει για τελευταία φορά στο ματς, η μπάλα στρώνεται μπροστά από τον Καραμπάση λίγα μέτρα εκτός περιοχής Νείλου και ο μικρός τη σουτάρει με δύναμη προς το αντίπαλο τέρμα. Τα κλάσματα δευτερόλεπτου μέχρι να ταρακουνηθούν τα δίχτυα των Αιγυπτίων για τέταρτη φορά, χώριζαν τον ΑΟΠ από τη σημαντικότερη νίκη της ιστορίας του, από τη δυσκολότερη ανατροπή που έχει ποτέ πραγματοποιήσει αυτή η ομάδα. Ο Ανδρέας Καραμπάσης πέτυχε ένα από τα ιστορικότερα «μελανόλευκα» γκολ και σίγουρα το σπουδαιότερο της καριέρας του. Ο «Καραμπά» έδωσε τις δικές του απαντήσεις μέσα στο γήπεδο και κέρδισε αυτό που ζητούσε με κόπο και πολλή δουλειά όλους αυτούς τους μήνες: την αγάπη όλων των φίλων του ΑΟΠ. Η προχθεσινή βραδιά δύσκολα θα φύγει από τη μνήμη του 16χρονου εξτρέμ...
Συνολικά, μιλάμε για το καλύτερο φετινό ματς και το σημαντικότερο αποτέλεσμα του φετινού ταξιδιού της Αρμάδας. Με τη νίκη του αυτή άλλωστε βάζει ξανά «λάδι» σε έναν όμιλο ήδη «φλεγόμενο»! Σταθερά τέταρτος μαζί με τις Πυραμίδες, πλησίασε στον 1 βαθμό τον τρίτο Νείλο και περιμένει πλέον τον αδύναμο Πήγασο, με το βλέμμα στραμμένο στο ντέρμπι κορυφής Πανφραπεδαϊκού-Bullet. Οι «μελανόλευκοι» έχουν πλέον βάσιμο δικαίωμα στο όνειρο! Αυτό ίσως είναι και το μεγαλύτερο κέρδος από τον προχθεσινό θρίαμβο.
Ο Παναιγειρατικός έδειξε για πρώτη φορά φέτος στόφα μεγάλης ομάδας. Ναι μεν είχαν προηγηθεί τρεις νίκες για την Αρμάδα του Παπανικολάου, όμως η σαββατιάτικη επικράτηση έχει όλα τα φόντα για να χαρακτηριστεί η μεγαλύτερη (μέχρι την επόμενη...): σπουδαίος αντίπαλος, καταπληκτική εμφάνιση, μεγάλη βαθμολογική σημασία. Η «Μαύρη Αρμάδα» νίκησε θεούς, δαίμονες, ατυχία, ξύλο, βαθμολογίες και αντιπάλους αλλά και το νόμο των πιθανοτήτων!
Αλλά έτσι δεν κάνουν οι πρωταθλητές;
Posts
