Η ήττα του Παναιγειρατικού από τις Πυραμίδες το απόγευμα του Σαββάτου, αποτέλεσε ένα αναμφισβήτητα ισχυρό σοκ για την ομάδα της Αιγείρας. Πολλά ειπώθηκαν, συζητήθηκαν, δηλώθηκαν και ανακοινώθηκαν ως προς το γεγονός. Το σίγουρο είναι ένα: ο ΑΟΠ λειτουργεί σαν ομάδα ψυχολογίας. Αυτό μπορεί να μην το πλήρωσε στα τουρνουά της Αιγείρας, όμως η Αθήνα δε ν είναι το ίδιο. Όπως πολύ σωστά επισήμαναν τόσο ο Πρόεδρος όσο και ο αρχηγός και προπονητής της ομάδας, οι παίκτες αιφνιδιάστηκαν από το δυναμικό ίσως και σκληρό παιχνίδι των Πυραμίδων και σε συνδυασμό με τον “Άγγλο” διαιτητή, ο οποίος με τη συμπεριφορά του ευνοούσε τη δύναμη εις βάρος της τεχνικής και την απουσία βασικών παικτών, ήρθε αυτό το αποτέλεσμα. Συγγνώμη, αλλά έτσι δεν γίνεται δουλειά.
Επιβάλλεται όσο είναι νωρίς, να συνειδητοποιήσουν άπαντες από τη διοίκηση μέχρι και τους παίκτες ότι Αθήνα δε συνεπάγεται και “ελληνική φιλοξενία”. Ο Παναί έχει να αντιμετωπίσει ομάδες από κάθε νοοτροπίας, ακόμη και αντιαθλητικής, ενώ και η διαιτησία δεν είναι πάντα ευχάριστη στους νέους τέτοιων διοργανώσεων. Όχι μόνο στον Ελαιώνα αλλά και παντού. Συνεπώς, οι Αχαιοί πρέπει να κάνουν την υπέρβαση, αν θέλουν να καθιερωθούν. Εδώ τίποτα δεν τους χαρίζεται. Μυξοκλάματα, γκρίνιες και απογοητεύσεις, είναι κακοί σύμβουλοι. Χρειάζεται θράσος, δύναμη και πείσμα. Όποιος δεν τα έχει, απλά δεν κάνει για την ομάδα. Πολλάκις, η ποιότητα πρέπει να συνοδεύεται κι από την απαραίτητη «μαγκιά» για να έρθει το αποτέλεσμα. Κάτι που φάνηκε να καταλαβαίνουν οι παίκτες και το τεχνικό επιτελείο στο β΄ ημίχρονο, οπότε και το επιμέρους σκορ ήταν μόλις 2-3 σε σχέση με το καταστροφικό 0-4 του α΄ μέρους. Ήταν όμως αργά.
Δεν είναι πάντως καθόλου αργά να αλλάξει η κατάσταση. Ένα άσχημο αποτέλεσμα μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει αφορμή περαιτέρω αλλαγών και προσαρμογών, ειδικά τώρα που η ομάδα βρίσκεται στο πρελούδιο του πρωταθλήματος. Και κάτι τελευταίο: καλό θα ήταν ο Πρόεδρος να μην παίρνει στην ομάδα όλους τους παίκτες που του προτείνει το τεχνικό επιτελείο. Ποσότητα δεν σημαίνει πάντα και ποιότητα ενώ και η περίφημη «επένδυση στην νέα γενιά» πρέπει να είναι προσαρμοσμένη και στις ανάγκες του πρωταθλήματος. Κι αυτό θα το καταλάβουν πολλοί αν δουν απλώς και μόνο την απόδοση συγκεκριμένων παικτών στα δύο παιχνίδια. Καλό θα ήταν λοιπόν ο κ. Παπαδόπουλος με την ιδιότητα και του πάλαι ποτέ αστέρα της άμυνας, να πατάει και λίγο πόδι στα θέματα μετεγγραφών, πάντοτε εντός των πλαισίων της νομιμότητας των κανόνων οργάνωσης και λειτουργίας της ομάδας.