29.12.08
Gossip Talk - ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΑ ΣΠΑΩ (ΠΑΝΑΙΓΕΙΡΑΤΙΚΕ...)!
26.12.08
24.12.08
Γιάννης Λάμπρου: "Στο χέρι μας να μείνουμε κοντά στην κορυφή!"
Το πρωτάθλημα έφτασε κιόλας στο τέλος του α΄ γύρου και σήμερα, η «Α» φιλοξενεί στην εβδομαδιαία συνέντευξή της, την πιο ευχάριστη «έκπληξη» που μας επεφύλασσε η ομάδα του Παναιγειρατικού στο πρώτο «μισό» της φετινής περιόδου. Ο Γιάννης Λάμπρου μας μίλησε για τη χρονιά που φεύγει, και τις εντυπώσεις του από τη μέχρι σήμερα παρουσία του στον ΑΟΠ και τη μεγάλη φετινή του προσπάθεια:
«Α»: Γιάννη, σε μία εβδομάδα «αποχαιρετούμε» το 2008, μια χρονιά-ορόσημο για τον Παναιγειρατικό, ύστερα από τόσες εξελίξεις. Πώς βίωσες εσύ το τελευταίο τετράμηνο του χρόνου, ως μέλος της ομάδας;
Γ.Λ.: Σίγουρα ήταν μια δυνατή εμπειρία όχι μόνο για μένα αλλά και για όλα τα παιδιά αφού, όπως είδαμε όλοι, το πρωτάθλημα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό και απαιτεί υψηλό βαθμό συγκέντρωσης. Δηλώνω ευχαριστημένος τόσο από τη δική μου παρουσία ατομικά όσο και της ομάδας.
«Α»: Ο κόσμος της Αρμάδας σε γνώρισε πέρυσι με τη φανέλα της Μικτής Νέου Ηρακλείου. Σε εκείνα τα φιλικά κόντρα στον ΑΟΠ «έβγαλες μάτια» και φέτος αποκτήθηκες από τον σύλλογο της Αιγείρας. Αλήθεια, πώς σου έγινε αυτή η πρόταση και πώς τη δέχτηκες;
Γ.Λ.: Η πρόταση ήρθε ένα βράδυ του καλοκαιριού, στα τέλη Αυγούστου, αν θυμάμαι καλά, μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με το συμπαίκτη μου Μάριο Μάντζο, ο οποίος και μου πρότεινε την ένταξή μου στον ΑΟΠ. Απάντησα θετικά διότι ήταν και δική μου επιθυμία να αγωνιστώ σε ένα σύλλογο με ιστορία και υψηλές φιλοδοξίες και παράλληλα να ικανοποιήσω την ανάγκη μου για άθληση και συμμετοχή σε μια δυνατή ομάδα, μια ομάδα με επιδιώξεις και όχι απλά για «χαβαλέ», όπως προείπα.
«Α»: Με το χέρι στην καρδιά, πιστεύεις πως η επιλογή σου να συμφωνήσεις με τον ΑΟΠ ήταν σωστή;
Γ.Λ.: Σαφέστατα, αν κρίνω και από την πορεία μου μέσα στην ομάδα, θεωρώ σωστή την απόφασή μου να συμφωνήσω με τον ΑΟΠ. Όσο περνά ο καιρός, με τη βοήθεια και των συμπαικτών μου, νιώθω να βελτιώνω το παιχνίδι μου, όπως βελτιώνεται ταυτόχρονα το παιχνίδι της ομάδας, με αποκορύφωμα την εκπληκτική νίκη έναντι του Νείλου. Επίσης, τα πολλά λεπτά συμμετοχής που μου δίνει ο προπονητής μου βοηθούν στην τόνωση της αυτοπεποίθησής μου και έχουν σταθεροποιήσει το παιχνίδι μου σε υψηλό σχετικά επίπεδο. Όλα αυτά συνηγορούν στο να κρίνω επιτυχή την ένταξή μου στη Μαύρη Αρμάδα.
«Α»: Πώς ήταν η περίοδος της προσαρμογής σου στη νέα σου ομάδα; Αντιμετώπισες τυχόν προβλήματα;
Γ.Λ.: Σίγουρα κάθε προσαρμογή μπορεί να επιφυλάσσει και δυσκολίες. Στους πρώτους αγώνες αντιμετώπισα, είναι αλήθεια, προβλήματα μέχρι να βρω τα «πατήματά» μου στον αγωνιστικό χώρο. Εξάλλου αγωνιζόμουν και στην απαιτητική θέση του αμυντικού μέσου και έπρεπε να δίνω το 100% ώστε η ομάδα να ρολάρει τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά… πράγμα δύσκολο στην αρχή της περιόδου.
«Α»: Αποκτήθηκες αρχικά ως δεξί εξτρέμ, δοκιμάστηκες ως αμυντικό χαφ, αντεπεξήλθες με ιδιαίτερη επιτυχία στο ρόλο του «Αντι-Παπ» και τώρα είσαι ο βασικός και αναντικατάστατος δεξιός οπισθοφύλακας του Παναιγειρατικού. Τελικά, ποια είναι η «φυσική» θέση του ποδοσφαιριστή Γιάννη Λάμπρου μέσα στο γήπεδο;
Γ.Λ.: Δεν έχω κάποια φυσική θέση μέσα στο γήπεδο θα έλεγα. Από τη φύση μου βέβαια είμαι ένας παίκτης με ιδιαίτερη αμυντική προσήλωση… άλλωστε παλαιότερα αγωνιζόμουν συνήθως ως κεντρικός αμυντικός. Η ευέλικτη σωματοδομή μου μού δίνει τη δυνατότητα να έχω την ευχέρεια να αγωνιστώ σε διάφορες θέσεις, οπότε δεν έχω πρόβλημα να αγωνιστώ οπουδήποτε ο προπονητής μου θεωρεί πως μπορώ να συνδράμω.
«Α»: Σήμερα δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως είσαι ένα από τα «αγαπημένα παιδιά» του coach Παπανικολάου. Πρέπει να είναι αλήθεια, έτσι;
Γ.Λ.: Αυτά είναι θέματα του coach και όχι δικά μου. Εγώ κοιτάζω να δίνω κάθε Σάββατο τον καλύτερό μου εαυτό αν μου ζητηθεί να αγωνιστώ. Όντως έχω λάβει πάρα πολλές ευκαιρίες με την καθιέρωσή μου στη βασική 8άδα και αυτό είναι κάτι στο οποίο συνηγόρησε η εμπιστοσύνη του προπονητή στο πρόσωπό μου.
«Α»: Πάντως, από τα πρώτα κιόλας ματς απέκτησες και το προσωνύμιο «πολυεργαλείο», λόγω της εξαιρετικής δουλειάς που κάνεις όπου κι αν σου ζητηθεί μέσα στο γήπεδο. Συμφωνείς με αυτόν τον χαρακτηρισμό;
Γ.Λ.: Δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω με αυτόν τον χαρακτηρισμό που, αν θυμάμαι καλά, ο Διονύσης Μάντζος μου έχει προσδώσει. Όντως προσπαθώ να βοηθήσω την ομάδα μου μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου από οποιοδήποτε πόστο. Το αν η δουλειά που κάνω είναι καλή το αφήνω στην κρίση του τεχνικού επιτελείου και του κόσμου μας. Τίποτε παραπάνω.
«Α»: Στον φετινό Παναιγειρατικό των... 16 προσώπων ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Μάλιστα πολύ πρόσφατα δημιουργήθηκε ένα ζήτημα με τον Άρη Μπούρα που δήλωσε δυσαρεστημένος από τη μη χρησιμοποίησή του και έφτασε να κάνει λόγο και περί αποχώρησής του από τον ΑΟΠ. Ποια είναι η δική σου άποψη σχετικά;
Γ.Λ.: Συμφωνώ με τη διατύπωσή σου ότι το ρόστερ είναι σχετικά μεγάλο. Αυτό μπορεί να αποπροσανατολίσει κάποιους παίκτες με μικρό χρόνο συμμετοχής. Ωστόσο έχει το πλεονέκτημα ότι υπάρχει ένα γεμάτο έμψυχο δυναμικό και πολλές λύσεις στα χέρια του προπονητή. Η αγωνιστική διαχείριση είναι αυστηρά θέμα προπονητή και αυτός θα πρέπει αποκλειστικά να αποφασίζει για το ποιοι παίκτες χρησιμοποιούνται, με γνώμονα πάντα το καλό της ομάδας και τη διατήρηση θετικού κλίματος στους κόλπους της.
«Α»: Το πρώτο «μισό» της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος ανήκει πλέον στην Ιστορία. Κοιτάζοντας προς τα πίσω, πώς αξιολογείς την προσπάθειά σας ως τώρα;
Γ.Λ.: Η προσπάθεια είναι θετική, αυτό είναι σίγουρο και θα είναι πάντα θετική όσο υπάρχουν παίκτες που πονούν τη φανέλα και δε συμβιβάζονται εύκολα με την ιδέα της ήττας. Σε μερικούς αγώνες που απωλέσαμε και βαθμούς θα μπορούσαμε όντως να κάνουμε κάτι καλύτερο. Ωστόσο, υπάρχει πάντα και το θέμα της τύχης αλλά και του άγχους όταν αναγκάζεσαι σε αρκετούς αγώνες να βρίσκεσαι από νωρίς «με την πλάτη στον τοίχο».
«Α»: Ποια πιστεύεις πως είναι η πιο ευχάριστη και ποια η πιο δυσάρεστη ανάμνηση από αυτούς τους πρώτους 9 αγώνες;
Γ.Λ.: Η πιο ευχάριστη ανάμνηση ήταν σίγουρα η νίκη επί του δυνατού Νείλου, η οποία συνοδεύτηκε από μια μεγάλη ανατροπή από 1-3 σε 4-3. Ήταν μια νίκη που σαφέστατα χρειαζόμαστε ώστε να τονωθεί η αυτοπεποίθησή μας… μια νίκη γοήτρου, αν θες, απέναντι σε έναν ισχυρό αντίπαλο. Σαν πιο δυσάρεστη ανάμνηση θα θεωρήσω την ισοπαλία με την ομάδα της Αρμάδας, καθώς ήταν ένας αγώνας τον οποίο έπρεπε να κερδίσουμε εύκολα απέναντι σε έναν αντίπαλο πολύ κατώτερο. Παρά ταύτα παρά λίγο να χάσουμε… αλλά ευτυχώς σώσαμε τουλάχιστον την ισοπαλία χάρη σε ένα γκολ της τελευταίας στιγμής.
«Α»: Πλέον είναι φανερό πως ο Β΄ Όμιλος όπου συμμετέχει φέτος ο ΑΟΠ είναι σωστή «κόλαση», με ανατροπές και εξαιρετική ρευστότητα στο βαθμολογικό πίνακα. Πώς θα μπορέσει να επιβιώσει ο Παναιγειρατικός σε ένα τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον;
Γ.Λ.: Ο Παναιγειρατικός μέσω της συνεχούς προσπάθειας θα μπορέσει να φανεί ανταγωνιστικός και να καταλάβει μια καλή θέση στην τελική κατάταξη του ομίλου. Η ομάδα έχει τις προδιαγραφές για να επαναλάβει την πορεία του πρώτου γύρου και γιατί όχι να τα πάει ακόμα καλύτερα. Ο όμιλος είναι αμφίρροπος με ομάδες σχεδόν ισοδύναμες αγωνιστικά. Αν πίστευα πως ο Παναιγειρατικός δεν έχει καμία προοπτική για διάκριση δεν θα αγωνιζόμουν σ’ αυτήν την ομάδα.
«Α»: Φαίνεται πως ο ΑΟΠ ανήκει στις ομάδες α΄ ταχύτητας στο φετινό πρωτάθλημα. Συμφωνείς με την άποψη αυτή; Γενικά, πώς βλέπεις τις πιθανότητες της ομάδας σου από εδώ και στο εξής;
Γ.Λ.: Έχουμε καλές πιθανότητες, αν διατηρήσουμε την αγωνιστική μας ετοιμότητα. Ο ΑΟΠ σαφέστατα και ανήκει στις ομάδες πρώτης διαλογής του ομίλου, αν αναλογιστούμε ομάδες όπως η Μικτή ΣΕΦ, η Piaston Villa κλπ., οι οποίες είναι χαμηλότερου επιπέδου ποιοτικά. Στο χέρι μας είναι να παραμείνουμε κοντά στην κορυφή του ομίλου και να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο από κει και πέρα.
«Α»: Σε γενικές γραμμές, ποιο θεωρείς πως είναι το πιο δυνατό «χαρτί» αυτής της ομάδας και ποια η σημαντικότερη αδυναμία της;
Γ.Λ.: Το πιο δυνατό «χαρτί» της ομάδας μας θαρρώ πως είναι το πάθος που επιδεικνύουμε σε κάθε παιχνίδι. Ως αδυναμία θα χαρακτήριζα την έλλειψη νοοτροπίας σε μερικές στιγμές, όπως αρκετές φορές όταν βρεθήκαμε πίσω στο σκορ και δεν είχαμε τα ψυχικά αποθέματα να αντεπεξέλθουμε στη συνέχεια του παιχνιδιού. Γι’ αυτό η ομάδα δεν θα πρέπει να αναλώνεται μοναχά στο αγωνιστικό κομμάτι… αλλά θα πρέπει να την απασχολεί και το θέμα της πνευματικής δύναμης του καθενός μέλους της.
«Α»: Και σαν «αποφώνηση», ένα προσωπικό μήνυμα. Αύριο όλος ο κόσμος γιορτάζει τα Χριστούγεννα. Ποιες είναι οι δικές σου ευχές προς τους αναγνώστες μας;
Γ.Λ.: Η μοναδική ευχή που έχω να δώσω είναι η υγεία σε όλους και στις οικογένειές τους και τα υπόλοιπα θα έρθουν. Άλλωστε, «τ’ αγαθά κόποις κτώνται» και ελπίζω και με την αυγή της νέας χρονιάς να συνδράμουμε όλοι στην πρόοδο και την ευημερία αυτού του αλλοπρόσαλλου τόπου που λέγεται «Ελλάδα». Αν ανοίξει και το Πανεπιστήμιο να κάνουμε κανένα μάθημα και να γράψουμε τίποτα στις εξετάσεις όλα καλά θα ‘ναι! Ευχαριστώ για όλα και πολλές παναιγειρατικές ευχές προς όλους!
Εκλογικός πυρετός στον ΑΟΠ
Ήδη πάντως τα πρώτα «σενάρια» για τις υποψηφιότητες Προέδρων αλλά και συμβούλων έχουν αρχίσει να διαμορφώνονται. Απέναντι στην υποψηφιότητα Μπουρίκα, αναμενόταν πολύ φυσιολογικά να ανακοινώσει τις αντίστοιχες προθέσεις του και ο επίτιμος Πρόεδρος του ΑΟΠ Χρήστος Κατσούρης. Ωστόσο, ασφαλείς πηγές αναφέρουν πως το ιστορικό στέλεχος του αιγειράτικου συλλόγου, δεδομένης και της απουσίας του γιου του, ίσως τελικά και να μη διεκδικήσει τον προεδρικό θώκο της αγαπημένης του ομάδας, αποσυρόμενος οριστικά από το προσκήνιο των διοικητικών εξελίξεων του ΑΟΠ. Εξάλλου, ερωτηματικό εξακολουθεί να αποτελεί η θέση του πρώην Προέδρου Γ.Σ. Παπαδόπουλου, ο οποίος όμως, εκτός συγκολονιστικού απροόπτου, αναμένεται να παραμείνει πιστός στις δεσμεύσεις του για πλήρη αποχή από τα κοινά του Παναιγειρατικού. Πολύ πιθανό είναι συνεπώς το σενάριο, η "κούρσα" για την προεδρία να έχει μόνο μία υποψήφια! Στο «στίβο» των υποψηφίων συμβούλων κατέρχεται εκ νέου ο Διονύσης Μάντζος αλλά όχι ο Βρασίδας Καφρίδης ενώ, σύμφωνα με ασφαλείς πηγές, την ψήφο των συμπαικτών θα ζητήσει ο έτερος των συνιδρυτών του ΑΟΠ Γιώργος Ντοάς. Αναμένονται ωστόσο και ορισμένες υποψηφιότητες - «έκπληξη», όπως αυτή της Άννας Παναγιωτίδου ή και πρώην διοικητικών παραγόντων του αδελφοποιημένου σωματείου της Παρτουζάν που διαλύθηκε πρόσφατα.
19.12.08
Νέα εβδομαδιαία στήλη "ΡΕΤΡΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ", από τον Χάρη Πλούμη
Μή χάσετε αυτή την ευκαρία για ένα συναρπαστικό ταξίδι στο παρελθόν!
Οι «παλιοί» σίγουρα θα θυμηθούν και θα συγκινηθούν!
Οι «νέοι» θα γελάσουν και θα μάθουν!
«Ρετρό Ιστορίες» λοιπόν, μια στήλη για πραγματικούς και... διαχρονικούς Παναιγειρατικούς!
Τη σεζόν 2004 ο Παναιγειρατικός είχε μόλις αποκτήσει τον νεαρό τότε μεσοεπιθετικό Θανάση Θωμά. Μέλος έως σήμερα της «Μαύρης Αρμάδας», ο Θανάσης χαρακτηριζόταν από τότε ακόμα για την άψογη τεχνική του κατάρτιση και την πολύ καλή πάσα του αλλα και για το... ευερέθιστο του χαρακτήρα του. Καθώς εντυπωσίαζε στις προπονήσεις, κέρδισε γρήγορα θέση βασικού και μάλιστα ευτύχησε, παρά το νεαρό της ηλικίας του, να αγωνιστεί και σε ματς της σεζόν 2004 με αντίπαλο τον Αίαντα. Στον αγώνα εκείνο ο Θανάσης ξεκίνησε βασικός και μάλιστα τα πήγαινε πολύ καλά. Ο ΑΟΠ προηγούνταν και όλα έδειχναν οτι θα έφτανε στην νίκη. Τότε, κατα τη διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου, ένας πολύπειρος και «μπαρουτοκαπνισμένος» από τέτοια ματς παίκτης του Αίαντα, ο οποίος αγωνιζόταν στην θέση του αμυντικού και του οποίου το όνομα δεν θα θέλαμε να αναφέρουμε, προσπάθησε να... «τινάξει το μάτς στον αέρα». Πολύπειρος και τετραπέρατος καθώς ήταν, ο αμυντικός του Αίαντα, και βλέποντας την διαφαινόμενη ήττα της ομάδας του, άρχισε να χτυπάει επανειλλημένα εκτός φάσης τον Θανάση σε στιγμές που κανείς δεν έβλεπε, εκβιάζοντας έτσι ανάλογη αντίδραση από τον ποδοσφαιριστή του ΑΟΠ που θα επέφερε και την αποβολή του τελευταίου. Κάτι το οποίο και πέτυχε! Ευέξαπτος καθώς ήταν ο Θανάσης, και αφού προηγήθηκαν κάποιοι λεκτικοί διαπληκτισμοί με τον αμυντικό του Αίαντα, χτύπησε τελικά τον τελευταίο, εκτός φάσης. Ο διαιτήτης αντιλήφθηκε αυτήν την φορά το τι συνέβη και χωρίς δισταγμό απέβαλε τον νεαρό παίκτη του ΑΟΠ.
Όμως το περιστατικό αυτο δεν είχε λήξει εκεί. Κατα την αποχώρηση του Θανάση Θωμά και καθώς οι 2 παίκτες βρίζονταν, δόθηκε «ραντεβού» για να συνεχίσουν την κοκορομαχία τους και εκτός γηπέδου. Να προσθέσουμε εδώ πως κανείς απο τους παίκτες των 2 ομάδων δεν μπόρεσε να αντιληφθεί οτι οι διαπληκτιζόμενοι είχαν ορίσει ραντεβού «ξύλου» για το βράδυ. Έτσι, το βράδυ καθώς κάποιοι παίκτες του ΑΟΠ είχαν μαζευτεί στα παγκάκια της παραλίας της Αιγείρας μεταξύ «Πυθαριού» και «Μουράγιου», απολαμβάνοντας την όμορφη καλοκαιρινή βραδιά και συζητώντας, ο εν λόγω αμυντικός του Αίαντα ξεπρόβαλε μόνος του αναζητώντας τον Θανάση και επιζητώντας φυσικά καβγά. Χωρίς κανένα δισταγμό, άρπαξε τον νεαρό παίκτη του Παναιγειρατικού και άρχισε να τον ξυλοκοπεί (!) μπροστά στα έκπληκτα μάτια των υπολοίπων παικτών του ΑΟΠ, μεταξύ των οποίων ήταν και ο γράφων. Το περιστατικό έληξε γρήγορα, με την παρέμβαση των ψύχραιμων παικτών του Παναιγειρατικού, λίγο πριν καταφτάσει στο σημείο ο Φίλιππος Κρεκούκιας (που αργότερα ορκιζόταν ότι αν ήταν μπροστά στο σκηνικό «θα τον είχε πετάξει στη θάλασσα»!). Ο παίκτης του Άιαντα απομακρύνθηκε γρήγορα, εν συνεχεία όμως επέστρεψε συνοδεία κάποιας φίλης του , περνώντας επιδεικτικά από το σημείο, κάτι το οποίο, παρά τον καβγά που είχε προηγηθεί, φάνηκε πολύ αστείο, προκαλώντας τα γέλια συγκεκριμένα 2 παικτών του ΑΟΠ, οι οποίοι, κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο, αναφώνησαν.... «Μα τι κάνει τούτος εδώ;... μετά απο όλα αυτά που έγιναν, ξαναέρχεται και μας παρουσιάζει και την [.......] σαν τρόπαιο;;;!!!!»
Και είναι αλήθεια πάντως πως κανείς δεν τόλμησε να πεί τίποτα στον αμυντικό του Αίαντα ο οποίος αν μη τι άλλο είχε πετυχεί μια νίκη επιβολής κύρους και μαγκιάς εκείνο το βράδυ επι των «αντιπάλων» του, του ΑΟΠ.
Κλείνοντας να σημειώσουμε πως με τα χρόνια οι σχέχεις μεταξύ των 2 παικτών αποκαταστάθηκαν πλήρως και το συγκεκριμένο περιστατικό όταν έρχεται στην θυμησή τους μόνο γέλια και νοσταλγία φέρνει.Τα χρόνια όμως εκείνα, τέτοια περιστατικά ήταν πολυ σημαντικά από πολλές απόψεις, καθώς οι μάχες των «αιωνίων» ΑΟΠ και Αίαντα ήταν κυριολεκτικά πόλεμοι...
17.12.08
BOURA-mania στον Παναιγειρατικό!
Αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση της επιθυμίας του Άρη Μπούρα να αποχωρήσει από τον ΑΟΠ, παρατηρήθηκε πρωτοφανής κινητοποίηση στις τάξεις των ανθρώπων αλλά και των φίλων της «Μάυρης Αρμάδας», που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να μεταπείσουν τον απογοητευμένο αμυντικό! Το φαινόμενο της «BOURA-mania» εκδηλώθηκε κατ’ αρχάς στο επίσημο forum του Παναιγειρατικού με ειδικό θέμα δημόσιας συζήτησης που «άνοιξε» ο συμπαίκτης του Μάριος Μάντζος. Στο σχετικό thread πήραν θέση, εκτός του ίδιου του «μικρού», και ο αρχηγός Δημήτρης Μάντζος, ο Γιώργος Ντοάς, ο Χάρης Πλούμης αλλά και η ίδια η Πρόεδρος Τζωρτζίνα Μπουρίκα. Τη γνώμη του εξέφρασε μάλιστα και ο coach Παπανικολάο, οποίος επιβεβαίωσε την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπο του Άρη Μπούρα, ζητώντας παράλληλα την κατανόηση όλων στο δύσκολο έργο του, δεδομένου του «υπερβολικά μεγάλου» ρόστερ της ομάδας. Η «καμπάνια» στήριξης του Μπούρα πήρε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις μετά τη δημιουργία ειδικού group στη διεθνή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης Facebook, στο οποίο μάλιστα έχει κιόλας εγγραφεί μεγάλος αριθμός μελών!
Σήμερα, ανήμερα των γενεθλίων του αμυντικού του ΑΟΠ (το επίσημο ιστολόγιο του συλλόγου ανήρτησε ανακοίνωση με ευχές "με νόημα"), οι ίδιες πηγές που μιλούσαν για αποσχώρησή από τον Παναιγειρατικό, αφήνουν να εννοηθεί πως ο Άρης Μπούρας δηλώνει ιδιαίτερα συγκινημένος από την πρωτοφανή στήριξη από τον κόσμο του ΑΟΠ και πως είναι πλέον ξανά έτοιμος να δώσει το «παρών» στο σαββατιάτικο ματς στου Ρέντη.
15.12.08
"ΠΕΙΡΑΤΕΣ" ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΟΥ ΝΕΙΛΟΥ!
Χωρίς να υπερβάλλουμε, ο Παναιγειρατικός την ιστορική βραδιά του Σαββάτου έκανε τον Νείλο να μοιάζει... Θολοπόταμος! Από την αρχή του παιχνιδιού οι Αιγειράτες έδειξαν ότι δεν θα επέτρεπαν στους ακριβοθώρητους αντιπάλους τους να σκυλεύσουν ένα νεκρό «σαπιοκάραβο», όπως έκαναν ενάμιση μήνα νωρίτερα οι συμπατριώτες τους των Πυραμίδων. Αυτή τη φορά, η «Αρμάδα» ήταν πάνοπλη και είχε «τιμονιέρη» έμπειρο που ξέρει να διαβάζει τα σημάδια του καιρού! Ο Πέτρος Παπανικολάου απλά πήρε το παιχνίδι μόνος του! Με μυαλωμένες κινήσεις, ψύχραιμος ακόμη κι όταν το ματς πήγε στο βαρύ 1-3, πίστεψε στις δυνατότητες των παικτών του και ανταμείφθηκε με μια νίκη-θρύλο για τον ΑΟΠ. Επέλεξε να ξεκινήσει το ματς με μοναδικό προωθημένο τον Κρεκούκια, δίνοντας βάρος στα «νώτα» του Παναιγειρατικού για να αποφύγει από νωρίς τις δυσάρεστες καταστάσεις. Με τις σαφείς οδηγίες του, φρόντισε από την αρχή να «δέσει» τη μεσαία γραμμή (Τσιμπούρης, Δημ. Μάντζος, Καραμπάσης) με ένα «αόρατο σκοινί» με αποτέλεσμα το κέντρο του γηπέδου να γεμίσει μαύρες φανέλες. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι περισσότερες αιγυπτιακές επιθέσεις (στο α΄ κυρίως μέρος) αναχαιτίζονταν ήδη από τα χαφ του Παναιγειρατικού, πριν πέσουν στα «νύχια» της «μελανόλευκης» οπισθοφυλακής. Αποφεύγοντας τους πειραματισμούς στην άμυνα, ο Maestro Παπανικολάου διατήρησε ανέπαφη τη σύνθεση της «φρουράς» του τέρματος του ΑΟΠ (Ντοάς, Λάμπρου, Σαραντουλάκης). Οι διαβασμένοι αμυντικοί φρόντισαν να κλείσουν τους διαδρόμους και να βγαίνουν πρώτοι στη μπάλα για να εμποδίσουν τους «κόκκινους» στα μακρινά σουτ, που, όπως είχε διαπιστωθεί από την «κατασκοπεία» των προηγούμενων εβδομάδων, ήταν το βαρύ τους όπλο. Ο αργοκίνητος φορ του Νείλου εγκλωβίστηκε στα γρανάζια της «μελανόλευκης» αμυντικής μηχανής και αναγκαστικά όλες οι προσπάθειες των αντιπάλων προέρχονταν έξω από την περιοχή.
Το πρώτο γκολ άλλωστε που δέχθηκε ο ΑΟΠ δεν ήταν απλώς εκτός περιοχής αλλά και... εκτός γηπέδου. Το δυνατό διώξιμο αντίπαλου αμυντικού κατέληξε στα δίχτυα του Διονύση Μάντζου με δύναμη «δανεική» από το δίχτυ της οροφής του γηπέδου. Σε άλλα πρωταθλήματα ο διαιτητής θα σφύριζε αυτομάτως άουτ, στο Ρέντη όμως όχι. Το 0-1 ήταν γεγονός. Οι Αιγειράτες ωστόσο δεν είχαν την πολυτέλεια αλλά ούτε και τη διάθεση να σκεφτούν πώς βρέθηκαν πίσω στο σκορ και να τα βάλουν πάλι με την τύχη τους. Υπό τις παραινέσεις του πάγκου, ο ΑΟΠ βγήκε ξανά στην επίθεση κυνηγώντας με μανία ένα γκολ πριν το ημίχρονο. Το οριζόντιο δοκάρι του Δημήτρη Μάντζου ήταν η πρόγευση για το πρώτο φετινό «χτύπημα» του αρχηγού λίγα λεπτά αργότερα, όταν, ύστερα από πάσα του Λαζαρίδη, ο Πατρινός άσος σκόραρε με σουτ «διορθώνοντας» το σκορ ημιχρόνου σε 1-1. Προς στιγμήν, όλοι πίστεψαν πως το ματς θα γύριζε προς το μέρος του Παναιγειρατικού, δεδομένης της υπεροχής του σε όλο το τριαντάλεπτο.
Το 1-3 ωστόσο που διαμορφώθηκε μέσα στα πρώτα δέκα λεπτά του β΄ μέρους έδειχνε έστω και προσωρινά ότι το ματς είχε πάρει τελικά τον.. στραβό δρόμο για τον ΑΟΠ. Οι μόνοι που δεν αποδέχτηκαν κάτι τέτοιο ούτε για μια στιγμή ήταν οι ίδιοι οι παίκτες και ο τεχνικός της «Μαύρης Αρμάδας». Πεισμωμένοι από την απώλεια των δύο προηγούμενων ντέρμπι (με Πυραμίδες και Πανφραπεδαϊκό), αλλά και από την εικόνα του ίδιου του σαββατιάτικου παιχνιδιού, οι «μελανόλευκοι» βγήκαν ξανά μπροστά και δεν έδειξαν ούτε στο ελάχιστο κάποιο ίχνος απογοήτευσης και εκνευρισμού (απίστευτο αν αναλογιστεί κανείς πως μιλάμε για μια ομάδα που τίναξε στον αέρα ματς με υποδεέστερους αντιπάλους μόνο και μόνο ελέω ψυχολογίας!). Με τη συνύπαρξη Κρεκούκια-Λαζαρίδη για πρώτη φορά στο ματς, ο ΑΟΠ βρέθηκε να πιέζει ψηλά ακόμη και με τρεις επιθετικούς (!). Την ίδια ώρα, οι Αγύπτιοι έμοιαζαν με μικρή ομάδα του Πρωταθλήματος Αιγείρας που αμυνόταν κλεισμένη γύρω από την εστία της για να κρατήσει τα «κεκτημένα» της. Το γήπεδο έγερνε επικίνδυνα, όταν ο Κρεκούκιας έστειλε τη μπάλα με ένα φανταστικό σουτ στα δίχτυα του Νείλου, μειώνοντας το σκορ. Μιλάμε για σπάνιας ομορφιάς σουτ, highlight του αγώνα αλλά και του ΑΟΠ στη φετινή περίοδο, ένα τέρμα τεράστιας ψυχολογικής αξίας για έναν Παναιγειρατικό που έψαχνε ένα «σημάδι», ένα λόγο να αισιοδοξεί για τη μεγάλη ανατροπή. Ο Φίλιππος Κρεκούκιας, αυτός ο πολύ μεγάλος παίκτης έδειξε το δρόμο, ίσως να ήταν ο μόνος που μπορούσε να το κάνει αυτό σε μια τόσο δύσκολη στιγμή. Ο Δημήτρης Τσιμπούρης, από τους καλύτερους του γηπέδου το Σάββατο, έλαβε πρώτος το μήνυμα του φίλου του και έσπευσε να σκοράρει το δεύτερο γκολ του σε μόλις τρεις αγώνες, ισοφαρίζοντας το σκορ για τον ΑΟΠ. Όλα αυτά με το δυνατό ευθύβολο σουτ του ύστερα από αριστοτεχνική κούρσα μετ’ εμποδίων από αριστερά του μαχητικού Λαζαρίδη. Τα πανηγύρια μετά το γκολ του «Τσιμπούρ» ήταν απλώς η πρόγευση για ό,τι θα ακολουθούσε λίγα λεπτά αργότερα. Δευτερόλεπτα πριν ο άριστος διαιτητής της αναμέτρησης σφυρίξει για τελευταία φορά στο ματς, η μπάλα στρώνεται μπροστά από τον Καραμπάση λίγα μέτρα εκτός περιοχής Νείλου και ο μικρός τη σουτάρει με δύναμη προς το αντίπαλο τέρμα. Τα κλάσματα δευτερόλεπτου μέχρι να ταρακουνηθούν τα δίχτυα των Αιγυπτίων για τέταρτη φορά, χώριζαν τον ΑΟΠ από τη σημαντικότερη νίκη της ιστορίας του, από τη δυσκολότερη ανατροπή που έχει ποτέ πραγματοποιήσει αυτή η ομάδα. Ο Ανδρέας Καραμπάσης πέτυχε ένα από τα ιστορικότερα «μελανόλευκα» γκολ και σίγουρα το σπουδαιότερο της καριέρας του. Ο «Καραμπά» έδωσε τις δικές του απαντήσεις μέσα στο γήπεδο και κέρδισε αυτό που ζητούσε με κόπο και πολλή δουλειά όλους αυτούς τους μήνες: την αγάπη όλων των φίλων του ΑΟΠ. Η προχθεσινή βραδιά δύσκολα θα φύγει από τη μνήμη του 16χρονου εξτρέμ...
Συνολικά, μιλάμε για το καλύτερο φετινό ματς και το σημαντικότερο αποτέλεσμα του φετινού ταξιδιού της Αρμάδας. Με τη νίκη του αυτή άλλωστε βάζει ξανά «λάδι» σε έναν όμιλο ήδη «φλεγόμενο»! Σταθερά τέταρτος μαζί με τις Πυραμίδες, πλησίασε στον 1 βαθμό τον τρίτο Νείλο και περιμένει πλέον τον αδύναμο Πήγασο, με το βλέμμα στραμμένο στο ντέρμπι κορυφής Πανφραπεδαϊκού-Bullet. Οι «μελανόλευκοι» έχουν πλέον βάσιμο δικαίωμα στο όνειρο! Αυτό ίσως είναι και το μεγαλύτερο κέρδος από τον προχθεσινό θρίαμβο.
Ο Παναιγειρατικός έδειξε για πρώτη φορά φέτος στόφα μεγάλης ομάδας. Ναι μεν είχαν προηγηθεί τρεις νίκες για την Αρμάδα του Παπανικολάου, όμως η σαββατιάτικη επικράτηση έχει όλα τα φόντα για να χαρακτηριστεί η μεγαλύτερη (μέχρι την επόμενη...): σπουδαίος αντίπαλος, καταπληκτική εμφάνιση, μεγάλη βαθμολογική σημασία. Η «Μαύρη Αρμάδα» νίκησε θεούς, δαίμονες, ατυχία, ξύλο, βαθμολογίες και αντιπάλους αλλά και το νόμο των πιθανοτήτων!
Αλλά έτσι δεν κάνουν οι πρωταθλητές;
Το Σάββατο σε... μαγνητοσκόπηση
Εξαρχής, δεν υπήρχε κανένας που να μπορούσε να αμφισβητήσει πως η ομάδα του Νείλου αποτελούσε ένα όνομα-φόβητρο, με βάση την βαθμολογία, για τον Παναιγειρατικό. Άκουγα πολλούς εδώ στην Αιγείρα να γυρίζουν τη κλεψύδρα του χρόνου στις αρχές του Νοεμβρίου και να θυμούνται τον εφιάλτη κόντρα στους άλλους Αιγυπτίους του ομίλου τις Πυραμίδες. Πολλοί μου έλεγαν πως φοβούνται αυτό το ματς. Ωστόσο οι περισσότεροι φίλαθλοι του Παναιγειρατικού πίστευαν στις δυνατότητες των παικτών. Μα πάνω από όλα οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές πίστεψαν στον εαυτό τους. Εμφανίστηκαν στον αγωνιστικό χώρο αποφασισμένοι να πάρουν τους δύο βαθμούς. Η απαιτούμενη σοβαρότητα και ψυχραιμία ήταν τα κύρια συστατικά που οδήγησαν τον Παναιγειρατικό στο θρίαμβο του Σαββάτου.
12.12.08
Στο καφενείο του σταθμού
Ο Παναιγειρατικός έχασε τη μάχη κόντρα στον Πανφραπεδαϊκό με ψηλά τα χέρια αλλά διατήρησε την στενή επαφή του με την κορυφή διαμέσου της επικράτησης κόντρα στη Μικτή ΣΕΦ. Πλέον, ο ΑΟΠ απέχει μόλις δύο βαθμούς από τους πρωτοπόρους Bullet και "Φραπέδες" και φιγουράρει στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα κι αυτό διότι στο τρίτο σκαλί υπάρχει ο προσεχής αντίπαλος Νείλος με ένα βαθμό περισσότερο από τους "μελανόλευκους". Αυτό και μόνο το στοιχείο χαρακτηρίζει το αυριανό ματς ως μεγάλο ντέρμπυ.
Επίγραμμα μιας τραγωδίας...
Δημήτρης Μοτσάκος: "Να περιμένετε πολλά από τον πρέσβη της Αιγείρας στην Αθήνα"
Α. Δημήτρη, στα μέσα του Ιουλίου συνέβη κάτι πολύ σημαντικό για την ποδοσφαιρική σου καριέρα. Η πρόταση του Παναιγειρατικού να σε εντάξει στο δυναμικό του ήρθε να φέρει τα πάνω-κάτω στο μεταγραφικό παζάρι. Εσύ πως αισθάνθηκες όταν ήρθε η πρόταση στα χέρια σου;
Δ.Μ.: Χάρηκα πάρα πολύ γιατί ήξερα εξ' αρχής ότι θα μπω σε μια πολύ καλή ομάδα και κυρίως σε μια ομάδα στην οποία έπαιζε και ο κολλητός μου ο Ανδρέας Καραμπάσης. Βέβαια από την άλλη στενοχωρήθηκα που έφυγα από την προηγούμενή μου ομάδα (Χρυσάμπελα) και θα έχανα επαφή με τους παλιούς μου συμπαίκτες.
Α. Ντεμπούτο ιδανικό. Καρέ γκολ κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο Αίαντα και επιβλητική νίκη με 6-5. Μια εμφάνιση που έδειχνε να δικαιώνει τους ανθρώπους του ΑΟΠ για την επιλογή τους. Εσύ πώς ένιωθες;
Δ.Μ.: Πώς ένιωθα? Πάρα πολύ χαρούμενος, διότι μαζί με το ντεμπούτο που έκανα, στο οποίο είχα πολύ άγχος, κατάφερα να βγω MVP κάτι το οποίο δεν το πίστευα και θεωρώ ότι από τότε ο ΑΟΠ πίστεψε σε μένα. Μου άρεσε και η πλακίτσα που έκαναν οι στμπαίκτες μου όπως του Διονύση αν θυμάμαι καλά. Μου είχε πει "Μοτσάκος 5 χρόνια συμβόλαιο". Ήταν κάτι το οποίο με χαροποίησε αφάνταστα και κυρίως το ότι έπαιξα καλά κόντρα στους αιωνίους αντιπάλους.
Α: Το γεγονός ότι στην ομάδα υπήρχαν παίκτες της ηλικίας σου όπως ο Ανδρέας και ο Μάριος ήταν κάτι που συνέβαλε στο να προσαρμοστείς πλήρως στην ομάδα;
Δ.Μ.: Εννοείται! Ο Ανδρέας με βοήθησε πάρα πολύ στο να προσαρμοστώ στην ομάδα και του είπε υπόχρεος γι' αυτό. Μπορούσα κιόλας να συνεργαστώ μαζί του άψογα. Ο Μάριος αλίμονο και αν δε βοήθησε. Το παιδί αυτό σου δίνει κάτι ψυχολογικές ντόπες πριν το παιχνίδι που δεν το περιμένεις ακόμα κι από 20χρονους και 30χρονους. Είναι πάρα πολύ καλό παιδί και είναι εύκολο να εννοηθεί ότι βοηθάει να προσαρμοστείς πάρα πολύ.
Α: Θυμάσαι τον καιρό που ήσουν αντίπαλος του Παναιγειρατικού; Υπάρχουν στιγμές σήμερα που σκέφτεσαι "πώς αλλάζουν οι καιροί";
Δ.Μ.: Ναι, οι καιροί αλλάζουν πολύ γρήγορα. Για πότε έπαιζα στα Χρυσάμπελα και τσαντιζόμουν με τον ΑΟΠ και για πότε έγινα παίκτης του Παναιγειρατικού, δεν το κατάλαβα για να ειμαι ειλικρινής. Από εκεί που είχα σχηματίσει μια κακή άποψη για τον Παναί ότι δηλαδή νομίζουν πως είναι καλοί αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι αλλά τώρα πιστεύω πως ο ΑΟΠ είναι πάρα πολύ καλή ομάδα και δεν το λέω επειδή είμαι μέλος του. Φαίνεται και σε θέμα νοοτροπίας και σε θέμα χαρακτήρα του κάθε ποδοσφαιριστή.
Α: Το καλοκαίρι είπατε προσωρινό "αντίο" στην Αιγείρα και φορέσατε τις αγωνιστικές σας φανέλες στα εδάφη της Αθήνας. Πώς σου φάνηκε εσένα η ιδέα της συμμετοχής σε οργανωμένο πρωτάθλημα της πρωτεύουσας;
Δ.Μ.: Εμένα η ιδέα μου φάνηκε καλή. Να σας πω την αλήθεια, "σπάστηκα" πολύ όταν αποχώρησε ο αντίπαλος σε εκείνο το ματς στην Αιγείρα στο ημίχρονο και κατάλαβα ότι το πρωτάθλημα στην Αιγείρα δεν είχε τόση οργάνωση και επιπροσθέτως στο πρωτάθλημα της Αθήνας έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλές ομάδες, διαφορετικής δυναμικότητας από αυτές που παίζαμε στην Αιγείρα. Στην πρωτεύουσα κιόλας υπάρχει και το κίνητρο διότι αν διακριθούμε και εδώ θα αποδείξουμε ότι και σε Αιγείρα και σε Αθήνα είμαστε οι κυρίαρχοι οπότε οι Αιγειράτες αντίπαλοί μας δεν θα μας αμφισβητούν. Τέλος, παίζοντας τόσο πολλά παιχνίδια στην Αθήνα με τόσο κόσμο θα γίνουμε καλύτεροι ποδοσφαιριστές διότι το επίπεδο ποδοσφαίρου στην πρωτέυουσα είναι ενάμιση σκαλί πιο πάνω από της Αιγείρας.
Α: Η ομάδα τα πάει εξαιρετικά μέχρι στιγμής. 4η θέση με δύο μόλις βαθμούς διαφορά από την κορυφή. Εσύ πως χαρακτηρίζεις την πορεία του Παναιγειρατικού;
Δ.Μ.: Η πορεία του ΑΟΠ είναι πάρα πολύ καλή έως τώρα όμως θα μπορούσαμε να τα πηγαίναμε ακόμη καλύτερα. Έχουμε μέλλον ακόμα μπροστά μας και πιστεύω μπορούμε να διακριθούμε με τέτοιους παίκτες.
Α: Σε βλέπουμε να κάνεις αρκετές φορές μέσα στο ματς έντονες διαμαρτυρίες στους διαιτητές των αγώνων. Πιστεύεις δηλαδή ότι οι διαιτητές είναι τόσο μέτριοι όσο λένε οι περισσότεροι;
Δ.Μ.: Αυτό είναι το θέμα που πραγματικά πονάει. Με τσαντίζει που κάνουν λάθη. Δε λέω, άνθρωποι είναι αλλά κάποιες φορές γίνονται ιδιαίτερα εκνευριστικοί. Συγγνώμη που το λέω αλλά δεν ξέρω πραγματικά τι τους συμβαίνει. Θέλουν να μας αδικήσουν; Πραγματικά δεν ξέρω. Εκείνο που ξέρω είναι πως δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Βέβαια κάποιες φορές έχουμε και καλή διαιτησία αλλά αυτές οι "κάποιες φορές" είναι πολύ λίγες. Δίκαια υπάρχουν αντιδράσεις από την ομάδα κατά την άποψή μου.
Α: Η δική σου απόδοση στο πρωτάθλημα βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Ήδη φιγουράρεις στη δεύτερη θέση του πίνακα των σκόρερ με έξι γκολ. Επίσης, βοηθάς πολύ και στο δημιουργικό κομμάτι της ομάδας.
Δ.Μ.: Ναι, είμαι αρκετά χαρούμενος από την απόδοσή μου όμως ξέρω ότι μπορώ καλύτερα με την κατάλληλη προσπάθεια. Στο τελευταίο παιχνίδι μπήκα μέσα με αποφασιστικότητα κάτι που πολλές φορές δεν το έκανα. Θέλω σε κάθε παιχνίδι να δίνω το 101% όπως είχα ξαναπει σε παλαιότερες δηλώσεις. Μπορώ πραγματικά να κάνω πολλά περισσότερα, αρκεί βέβαια να βγαίνουν οι προσπάθειες και να με βοηθάνε και οι συμπαίκτες μου περισσότερο.
Α: Ποιους ξεχωρίζεις από τους συμπαίκτες σου;
Δ.Μ.: Αυτή η ερώτηση είναι συνηθισμένη (χαμογελάει). Ξεχωρίζω τον Καραμπάση και όχι επειδή έχουμε στενή φιλία αλλά διότι βλέπω πάνω του ένα πολύ καλό παίκτη. Ξεχωρίζω τον Ζαχαρία ο οποίος είναι πολύ καλός ποδοσφαιριστής και πολύ καλός άνθρωπος που μας ενώνει, κάτι σημαντικό ενώ ξεχωρίζω και τον Σάκη τον πολύ καλό αυτό τερματοφύλακα και άνθρωπο. Εννοείται πως όλη η ομάδα είναι πολύ καλή δεν το συζητάω και δεν υπάρχει παίκτης που να μην αξίζει να παίζει στον ΑΟΠ.
Α: Έχουμε μιλήσει με αρκετούς συμπάικτες σου κι όλοι είναι ενθουσιασμένοι από το κλίμα που επικρατεί στα αποδυτήρια. Είναι όντως τόσο όμορφη η κατάσταση μεταξύ σας;
Δ.Μ.: Και βέβαια είναι όμορφη η κατάσταση μεταξύ μας. Κάνουμε την πλάκα μας, μιλάμε και στα σοβαρά και λέμε πράγματα που μας απασχολούν πραγματικά. Είναι ωραίο το κλίμα κυρίως όταν κοροϊδεύεις τον Ντοά για τον Ολυμπιακό λέγοντάς του "του χρόνου πάλι Ευρώπη εσείς στο Intertoto" (γελάει δυνατά). Είναι πραγματικά πολύ όμορφες οι στιγμές.
Α: Η στιγμή που κατεβαίνεις από το λεωφορείο, πατώντας στο έδαφος του Ρέντη και οδεύεις μαζί με την υπόλοιπη αποστολή στο γήπεδο, είναι μια στιγμή που αρχίζει να σε φορτώνει με άγχος;
Δ.Μ.: Δε θα το έλεγα άγχος. Όταν κατεβαίνω από το λεωφορείο περιμένω πως και πως να μπω στο γήπεδο και να παίξω μπάλα. Δεν υπάρχει άγχος από τη στιγμή που έχω τόσο καλούς ανθρώπους δίπλα μου, χαμογελαστούς, να μου φτιάχνουν τη διάθεση. Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να οδεύεις στο γήπεδο αφού κατέβεις από το λεωφορείο. Ελπίζω το ίδιο να αισθάνονται και όλοι οι συμπαίκτες μου.
Α: Δημήτρης Μοτσάκος, γνωστός σε όλους μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ωστόσο, ο Δημήτρης υπάρχει κι έξω από τα γήπεδα. Πώς είναι η ζωή σου τις ώρες δίχως την μπάλα στα πόδια;
Δ.Μ.: Πολύ απλή. "Χαλαρώνω και σκοτώνω" όπως λέει και ο Ανδρέας (γελάει). Βγαίνω βόλτες με τα φιλαράκια μου, πάμε τις Παρασκευές για το καθιερωμένο φαγητό έξω και γενικά είμαι ένας άνθρωπος που περνάει τις περισσότερες ώρες της ημέρας μαζί με φίλους. Όσο για κοπέλες, είμαι μικρός ακόμη.
Α: Ένα σχόλιο για τα τελευταία γεγονότα (βλ. θάνατος 15χρονου, αδιάκοπα επεισόδια) που έχουν αμαυρώσει το όνομα της χώρας μας και έχουν συγκλονίσει όλον τον κόσμο;
Δ.Μ.: Λοιπόν, πραγματικά είμαι πολύ εξοργισμένος με αυτό που συνέβη το βράδυ του Σαββάτου. Πραγματικά δεν κατάλαβα τι σκεφτόταν ο υποτειθέμενος "αστυνομικός" ο οποίος σκότωσε ένα συνομήλικό μου. Πραγματικά πρέπει να είσαι ένας άνθρωπος δίχως μυαλό για να το πράξεις αυτό. Όσο για τα επεισόδια θέλω να πω ότι αμαυρώθηκε αυτή η μεγάλη προσπάθεια μαθητών και φοιτητών για την αλλαγή συμπεριφοράς των αστυνομικών και για όλο το κατεστημένο.
Α: Να γυρίσουμε για λίγο και πάλι στο ποδόσφαιρο. Παναιγειρατικός και το μέλλον του στο πρωτάθλημα;
Δ.Μ.: Πρώτος και καλύτερος. Αυτή είναι η άποψή μου αν και μόνο εάν... "πεθάνουμε" στο γήπεδο.
Α: Ένα μήνυμα στον κόσμο της "Μαύρης Αρμάδας" τόσο εδώ όσο και στην Αιγείρα και σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα;
Δ.Μ.: Να περιμένουν κι άλλες διακρίσεις από τον πρέσβη της Αιγείρας στην Αθήνα και να ξέρουν ότι ο ΑΟΠ μπορεί να κάνει πολλά καλά πράγματα στον χώρο του ποδοσφαίρου αλλά και έξω από αυτόν. Ευχαριστώ πολύ και συγχαρητήρια στον κόσμο που επαναστάτησε!
3.12.08
Ανδρέας Καραμπάσης: "Ο ΑΟΠ είναι σα μια οικογένεια"
Α. Είχες άγχος στα πρώτα σου ματς με τη "Μαύρη Αρμάδα";
Α. Ανδρέα, ας περάσουμε στο σήμερα. Το καλοκαίρι η διοίκηση του Παναιγειρατικού πήρε μια τολμηρή απόφαση να αποχωρήσει η ομάδα από τα γήπεδα της Αιγείρας και να... μετακομίσει στα εδάφη της πρωτεύουσας. Πώς σου φάνηκε αυτή η εξέλιξη;
1.12.08
ΕΝΑ ΓΚΟΛ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!!!..
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ: Άθλημα ομαδικό, διεξαγόμενο υπό δύο αντιπάλων. Ένδεκα άνδρες απαρτίζουν τη μια ομάδα, αγωνιζομένη εναντίον μίας άλλης ενδεκαμελούς ομάδας. Αντικειμενικός σκοπός των δύο αντιπάλων, η επίτεξη ΤΕΡΜΑΤΟΣ (αγγλιστί και διεθνώς: GOAL). Η ομάδα με τα περισσότερα ΤΕΡΜΑΤΑ αναδεικνύεται και καλείται «νικήτρια του αγώνος», εκείνη δε η ομάδα που δεν πετυχαίνει ΓΚΟΛ ούτε με... τάμα στον Άγιο Παντελεήμονα καλείται «ΠΑΝΑΙΓΕΙΡΑΤΙΚΟΣ».
Οι κανόνες τελικά δεν έχουν εξαιρέσεις. Κι αν έχουν, αυτές έρχονται μόνο μια φορά το μήνα... (για τους φίλους, Rosenbeer). Για όσους παρακολούθησαν το... «ντέρμπι» με τον Πανφραπεδαϊκό το Σάββατο τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Όσο δεν μπαίνει γκολ, δεν κερδίζεις. Όσο καλά κι αν παίζει η άμυνά σου, στο τέλος θα προδωθεί κι αυτή, επειδή (μοιραία) θα παρασυρθεί από τη γενικότερη προσπάθεια επίτευξης ενός τέρματος! Αν δεν μπορούν οι «μπροστά», αρχίζουν να ανεβαίνουν και οι «πίσω», κι αν θέλετε να δείτε τα αποτελέσματα αυτής τηα πρακτικής, ζητήστε τη φάση του δεύτερου γκολ του σαββατιάτικου ματς σε βίντεο.
Το 3-0 ήταν πέρα ως πέρα δίκαιο. Κάθε συζήτηση για τον... «αδήριτο νόμο του ποδοσφαίρου», την... «πόρνη μπάλα» κλπ κλπ περιττεύει. Ο ΑΟΠ μάλλον δεν κατάλαβε τη σημασία του παιχνιδιού. Κρίμα οι μεγαλόσχημες υποσχέσεις της περασμένης εβδομάδας. Το «ντέρμπι» πήγε περίπατο 20΄ μετά την έναρξή του. Και πολύ φυσιολογικά μάλιστα...
Όταν όλο το μήνα, βοά ο τόπος ότι «πρέπει να σκοράρει πρώτος ο Παναιγειρατικός», ειδικά απέναντι σε σκληρές άμυνες, όπως των «φραπέδων», και αντ’ αυτού, η light επιθετική γραμμή συνεχίζει τις πάσες και τους συνδυασμούς χωρίς να τολμά 2-3 καλά ΣΟΥΤ (!), τότε υπάρχει σοβαρό ζήτημα! Κι όμως, αν εξαιρέσει κανείς το στοιχείο της παραγωγικότητας, το παιχνίδι του ΑΟΠ μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν το καλύτερο φετινό του! Κινητικό, με όρεξη. Μπαλιές βγήκαν αρκετές, είτε με τη μπάλα κάτω είτε με τις αγαπητές σε όλους «γιόμες». Το θέμα είναι πως επί πολλά λεπτά τα δίχτυα του αντίπαλου κίπερ δεν «κουνήθηκαν». Ο Λαζαρίδης πίεζε αλλά μέχρι εκεί. Ο Μοτσάκος με τον Δημήτρη Μάντζο δεν κατάφεραν κάτι φανταστικό από τα άκρα, ενώ ο ορεξάτος Τσιμπούρης πάλευε στο κέντρο. Η άμυνα, «να την πιεις στο ποτήρι», με τους άψογους Λάμπρου και Ντοά και τον αρχικά σοβαρό Πλούμη να κρατούν μακριά τους κινδύνους. Η πρώτη αλλαγή του αγχωμένου Παπανικολάου έφερε στο παιχνίδι τον Κρεκούκια αντί του Λαζαρίδη. Η δεύτερη έφερε τον Σαραντουλάκη αριστερό εξτρέμ, για πρώτη φορά φέτος. Δυστυχώς, η «αλχημεία» απέτυχε. Ο «Ζαχ» εκτέθηκε σε μια θέση που τελικά δεν του πηγαίνει, ο «Φιλ» δεν θύμισε σε τίποτε κλασικό επιθετικό - κορυφή και δεν απείλησε την αντίπαλη εστία. Κάποιος έπρεπε να βάλει το γκολ. Κι επειδή οι αντίπαλοι είδαν πως οι «μελανόλευκοι» δεν ήταν αποφασισμένοι να τους «σκοτώσουν» είπαν να προσπαθήσουν αυτοί πρώτοι! Και το πέτυχαν. Με αρκετή δόση τύχης, η σύγχυση στα καρέ της Αρμάδας έφερε σε πλεονεκτική θέση αντίπαλο που δεν άφησε ανεκμετάλλευτη τη συγκυρία, έδειξε στους ομολόγους του τού ΑΟΠ πώς σουτάρουν και έγραψε το 0-1. Η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Ντοά, το σουτ του οποίου μπλόκαρε πάνω στη γραμμή ο τερματοφύλακας των αντιπάλων, έδειξε πως ο ΑΟΠ είχε τη διάθεση να ισοφαρίσει πριν το διάλειμμα. Κι ενώ οι «μελανόλευκοι» πίεζαν κι είχαν κλείσει τους «κόκκινους» στα καρέ τους, έγινε το ολέθριο λάθος. Σε φάουλ υπέρ του Παναιγειρατικού, ο Πλούμης, παρά το γεγονός ότι ήταν τελευταίος παίκτης, προωθήθηκε απερίσκεπτα μέχρι το κέντρο, με αποτέλεσμα, το διώξιμο της μπάλας από την άμυνα του Πανφραπεδαϊκού βρήκε εκτεθειμένα τα νώτα του ΑΟΠ, ο βαρύς Πλούμης δεν κατάφερε να διώξει ή να κάνει κάποιο φάουλ, ο αντίπαλος στράικερ τον προσπέρασε και πλάσαρε τον Διονύση Μάντζο διαμορφώνοντς το 2-0 υπέρ της ομάδας του. Κάπου εκεί έληγε το ματς.
Όσες αλλαγές προσώπων ή τακτικής και να γίνονταν στο β΄ μέρος, το παιχνίδι είχε ήδη χαθεί για τον Παναιγειρατικό η προβληματική επιθετική γραμμή του οποίου καλούνταν να σκοράρει 3 τέρματα εις βάρος της καλύτερης άμυνας του πρωταθλήματος. Αν έβλεπε κανείς τα πρόσωπα και μόνο των παικτών του ΑΟΠ στον πάγκο κατά τη διαρκεια της ανάπαυλας, θα καταλάβαινε πως το «θαύμα» δεν θα γινόταν ούτε χθες στο Γήπεδο 3 του Ελαιώνα. Κανείς δεν είχε τη δύναμη να το κάνει.
Το γνώριμο σκηνικό σχεδόν ΟΛΩΝ των β΄ ημιχρόνων του φετινού Παναιγειρατικού επαναλήφθηκε και το περασμένο Σάββατο. Πιεσμένοι, αγχωμένοι, με ηττοπαθή συμπεριφορά και καταβαραθρωμένη ψυχολογία, οι «μελανόλευκοι» δεν είχαν πολλά περιθώρια επιτυχίας. Το ανορθόδοξο παιχνίδι τους δεν οδήγησε πουθενά, το πολυπόθητο γκολ που θα μείωνε το σκορ στο ένα τέρμα δεν ήρθε ποτέ (κλασική η ευκαιρία που «κλώτσησε» ο Δημήτρης Μάντζος) και το τέρμα του Πανφραπεδαϊκού παρέμεινε ανέπαφο. Το σύνθημα για γενικευμένη επίθεση του ΑΟΠ δεν έπιασε τόπο, και το 0-3 δεν ξάφνιασε σχεδόν κανέναν. Με περισσή δόση τύχης, το εμπνευσμένο «τακουνάκι» του αντίπαλου επιθετικού ύστερα από εκτέλεση κόρνερ έστειλε τη μπάλα για τρίτη φορά στα δίχτυα του ανήμπορου να αντιδράσει Διονύση Μάντζου. Το ντέρμπι είχε γίνει πλέον υγιεινός περίπατος για τους παίκτες του Πανφραπεδαϊκού που έπαιρναν μια άνετη νίκη εξαιρετικής σημασίας για την κατάκτηση μιας θέσης στην τετράδα του ομίλου. τα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης ήταν πολύ δύσκολα για τον Παναιγειρατικό, με τους παίκτες των αντιπάλων να κάνουν «πλάκα» στο γήπεδο, ωστόσο το τελευταίο σφύριγμα - «λύτρωση» του σωστού διαιτητή δεν άργησε.
Τεράστιο τελικά το πρόβλημα στην επιθετική γραμμή του ΑΟΠ. Κανείς από όσους αγωνίστηκαν δεν έδειξε ικανός να πετύχει κάποιο τέρμα και δικαιολογημένα ο Παναιγειρατικός βρέθηκε να χάνει ένα ματς εξαιρετικής σημασίας. Όσοι έχουν τις τύχες αυτής της ομάδας ας σκύψουν πάνω από το θέμα της παραγωγικότητάς της, η οποία σε γενικές γραμμές είναι σχεδόν μηδενική! Δεν μπορεί να βάζεις ένα γκολ (στις καθυστερήσεις, από τον κεντρικό σου αμυντικό) σε δύο παιχνίδια και να στοχεύεις ψηλά! Το έχουμε ξαναπεί, το λέμε και σήμερα: ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝΕ ΝΑ ΣΚΟΡΑΡΟΥΝ. Είναι κρίμα να στιγματίζεται αυτή η αμυντική γραμμή (όταν παίζει και ο Σαραντουλάκης εκεί) επειδή κάποιοι μπροστά ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΠΡΩΞΟΥΝ ΤΗ ΜΠΑΛΑ ΣΤΑ ΔΙΧΤΥΑ!... Τα γκολ μπαίνουν με το σταγονόμετρο και η άμυνα μοιραία χάνει την ψυχραιμία και τη συνοχή της. Έτσι χάθηκαν σχεδόν όλα τα ματς για τον ΑΟΠ φέτος. Ποτέ δεν είναι αργά για να διορθωθούν οι αδυναμίες της ομάδας, εφόσον φυσικά οι στόχοι της παραμένουν υψηλοί.
Το ντέρμπι του Σαββάτου χάθηκε, το «όνειρο» της τετράδας απομακρύνεται. Η Μαύρη Αρμάδα βυθίστηκε αύτανδρη, ας κρατήσει τώρα ό,τι πρέπει από το τελευταίο της «πάθημα».
Ο Πανφραπεδαϊκός έβαλε τους «μελανόλευκους» στο σέικερ, τους ταρακούνησε για τα καλά και τους σέρβιρε σαν τέλειο, δροσιστικό «φραπεδάκι». Στην υγειά μας...
To Σάββατο σε... μαγνητοσκόπηση
Οι περισσότεροι Έλληνες υποστηρίζουν ότι σε μία ήττα, ο πρώτος υπεύθυνος είναι ο προπονητής. Διαφωνώ με αυτήν την άποψη αλλά δεν μπορώ να αρνηθώ πως τη μεγαλύτερη ευθύνη για το 0-3 του Σαββάτου την έχει ο Πέτρος Παπανικολάου. Πραγματοποίησε ολέθρια σφάλματα που έφεραν την ομάδα σε δύσκολη θέση και θα σας τα απαριθμήσω.
1) Ο ορεξάτος Φίλιππος Κρεκούκιας δεν ξεκινάει στη βασκή 8άδα όπως περίμεναν όλοι, κάτι το οποίο αν συνέβαινε ο Παναιγειρατικός θα είχε πάρει το προβάδισμα στο σκορ.
2) Ο Λουκάς Λαζαρίδης αντικαθίσταται στο time out χωρίς κανένα λόγο. Κατά τη γνώμη μου ήταν μέχρι εκείνη τη χρονικά στιγμή ο καλύτερος του γηπέδου, με όρεξη, υψηλή πίεση και όλα έδειχναν ότι το 8ο γκολ του στο πρωτάθλημα ήταν θέμα χρόνου! Παρόλα αυτά, ο Παπανικολάου προτίμησε να τον αποσύρει από τον αγωνιστικό χώρο.
3) Το κυριότερο σφάλμα του Παπανικολάου όμως είναι αυτό: Λανθασμένη τοποθέτηση Σαραντουλάκη στα χαφ. Είναι κάτι που το επισήμαινε ο Γιώργος Ντοάς επανειλημμένα δηλαδή πως ο Ζαχαρίας Σαραντουλάκης αγωνίζεται καλύτερα ως μπακ διότι έχει το χώρο να κάνει επελάσεις, να ανοίγει την μπάλα και να δημιουργεί, μια πολυτέλεια που δεν την είχε στη διάθεσή του στα χαφ ο "Ζαχ" με αποτέλεσμα να μην πιάσει καλή απόδοση. Ο χρόνος που χρησιμοποιήθηκε ο Πλούμης ήταν αρκετά μεγάλος ενώ θα έπρεπε να είχε αντικατασταθεί πολύ πιο νωρίς από τον Ζαχαρία. Χάθηκε έτσι ευκαιρία, ενώ το σκορ ήταν στο 0-0 να δημιουργηθούν ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα
4) Το φωνάζουν όλοι, έχουμε βαρεθεί να το ακούμε από το Σάββατο το βράδυ! Ο λίγος χρόνος συμμετοχής στον Δημήτρη Μοτσάκο, έναν παίκτη δυνατό που θα μπορούσε να κάνει τη ζημιά σε αυτήν την πολύ καλή άμυνα. Δυστυχώς, ο Παπανικολάου δεν τον χρησιμοποίησε σχεδόν καθόλου ενώ στο δεύτερο ημίχρονο τον έβαλε για ένα λεπτό και στη συνέχεια τον αντικατέστησε.
Λάθη επί λαθών! Είναι λυπηρό αλλά είναι η αλήθεια! Το μεγαλύτερο μερίδιο της ήττας πιστώνεται στον Παπανικολάου.
Πρέπει όμως οι ποδοσφαιριστές να αλλάξουν τη νοοτροπία τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο στα πρώτα λεπτά του ματς. Θα πρέπει να πιέζουν πολύ ψηλά και να δημιουργούν αμέτρητες ευκαιρίες οι οποίες όμως ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΚΟΛ! Ο Παναιγειρατικός σε έξι ματς έχει προηγηθεί μόλις μία φορά με 1-0 και σε εκείνο το παιχνίδι ο ΑΟΠ κέρδισε! Αν οι παίκτες είχαν τη νοοτροπία και προηγούνταν σε όλα τα ματς, τώρα θα μετράγαμε έξι νίκες! Έχουν τις αρετές! Δεν έχουν τη νοοτροπία! Και πρέπει να τη βρουν αρχής γενομένης από το ματς με τη Μικτή ΣΕΦ που οφείλει να κερδίσει ο Παναιγειρατικός. Πολύ κρίσημο για τη συνέχεια...
28.11.08
"Στο καφενείο του σταθμού"
Όταν προφέρεις τη λέξη «ντέρμπυ» ο νους σου πάει αμέσως στα ματς με μεγάλη αντιπαλότητα και πολύχρονη προϊστορία. Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός, Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης, Μπόκα Τζούνιορς - Ρίβερ Πλέιτ κι ένα σωρό ακόμη μεγάλα παιχνίδια στον κόσμο. Ωστόσο, ντέρμπυ δεν είναι μόνο αυτές οι αναμετρήσεις. Ντέρμπυ εννοούνται και τα ματς όπου αναμετρώνται δύο σύλλογοι που βρίσκονται πολύ κοντά στη βαθμολογία ενός πρωταθλήματος και η νικήτρια ομάδα θα ευνοηθεί στον πίνακα έναντι της άλλης. Έτσι λοιπόν και το αυριανό παιχνίδι μεταξύ Παναιγειρατικού και Πανφραπεδαϊκού είναι ένα μεγάλο ντέρμπυ!
Η «Μαύρη Αρμάδα» καλείται να κάμψει την αντίσταση της καλύτερης άμυνας του πρωταθλήματος με κάποιες αλλαγές προσώπων στη σύνθεσή της. Είναι φυσικό επακόλουθο το γεγονός ότι στη βασική 8αδα του Παναιγειρατικού θα βρεθεί και πάλι ως αριστερό εξτρέμ ο Δημήτρης Μοτσάκος κάτι το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο καθώς αποτελεί τον παίκτη - κλειδί του ΑΟΠ στο αυριανό παιχνίδι. Ο Πανφραπεδαϊκός αποτελεί την ομάδα με το μικρότερο αριθμό σε γκολ παθητικό στο πρωτάθλημα κάτι το οποίο καθιστά απαραίτητη την παρουσία του «Μότσι» για να μπορέσει ο Παναιγειρατικός να δημιουργήσει ρήγματα και να διασπάσει την άριστη αμυντική λειτουργία του αντιπάλου. Σίγουρα υπάρχει το βαρύ πυροβολικό Φίλιππος Κρεκούκιας που με βάση τη λογική θα είναι ο βασικός στράικερ της ομάδας στο αυριανό ματς αλλά θεωρώ πως ο Μοτσάκος είναι ο παίκτης που θα κρίνει το επιθετικό παιχνίδι του Παναιγειρατικού διότι είναι αυτός που θα τρέξει περισσότερο από όλους, θα κοιτάξει στα μάτια τους αντίπαλους αμυντικούς και θα μπαίνει δυνατά στις φάσεις προσπαθώντας να δημιουργήσει και να σκοράρει. Σε όσα ματς έχει αγωνιστεί φέτος είναι από τους διακριθέντες της ομάδας ενώ σκοράρει ασταμάτητα.
Τον τελευταίο και ισχυρότερο λόγο στο πώς θα πρέπει να παραταχτεί ο Παναιγειρατικός στον αγωνιστικό χώρο αύριο τον έχει ο Πέτρος Παπανικολάου αλλά αυτό δε μας απαγορεύει να κάνουμε κι εμείς τις δικές μας τοποθετήσεις πάνω στην 8άδα. Έχουμε και λέμε λοιπόν! Διονύσης Μάντζος κάτω από τα δοκάρια και Γιώργος Ντοάς στο κέντρο της άμυνας οι δύο σταθερές αξίες του ΑΟΠ. Στα αριστερά, ο Ζαχαρίας Σαραντουλάκης ενώ ο Γιάννης Λάμπρου θα ήταν καλό να βρεθεί στο δεξί άκρο της άμυνας όπως έγινε στο β' μέρος του τελευταίου ματς και ο Γιάννης είχε πολύ καλή απόδοση. Εξάλλου πλέον η θέση στο κέντρο του γηπέδου δεν ανήκει σε αυτόν αλλά στον Δημήτρη Τσιμπούρη που μόλις αποκτήθηκε. Αριστερό εξτρέμ όπως προανέφερα ο Δημήτρης Μοτσάκος ενώ στη δεξιά πλευρά θα αλωνίζει ο καλύτερος Δημήτρης Μάντζος που έχω δει ποτέ. Στην κορυφή θα δεσπόζει ο Φίλιππος Κρεκούκιας. Με αυτό το σύστημα, ο Παναιγειρατικός ποντάρει κυρίως στην ανάπτυξη από τα άκρα και στην ταχύτητα των δύο Δημήτρηδων καθώς και τη δημιουργικότητα που τους διακρίνει. Επιπρόσθετα, πολλά περιμένουμε, όσον αφορά το τελείωμα των φάσεων, από τον Φίλιππο. Ο πάγκος; Βαθύς και ισχυρός! Μπούρας και Πλούμης, γερά κορμιά και καλοί αμυντικοί, Λαζαρίδης για την κορυφή της επίθεσης, Μάριος για ανάσες στους Δημήτρηδες στα άκρα και υψηλή πίεση καθώς και Καραμπάσης για να ηρεμήσει το παιχνίδι.
Ο Παναιγειρατικός δεν έχει λόγο να φοβάται. Πρέπει να μπουν εξ' αρχής οι παίκτες του δυνατά στον αγωνιστικό χώρο και να πετύχουν πρώτοι γκολ. Είναι ένα ντέρμπυ και όλα είναι ανοιχτά. Αλλά αν μιλήσει η ψυχή του Παναιγειρατικού, η νίκη είναι για τους "μελανόλευκους". Αρκεί να δείξουν το αληθινό τους πρόσωπο, να παίξουν με πάθος και δίχως άγχος.
27.11.08
Derby Day
Τι αποτέλεσμα μπορεί να «βγάλει» ένα ματς ανάμεσα σε δύο πολύ ισχυρές άμυνες και πώς θα μπορέσουν οι επιθετικοί των δύο «μονομάχων» να κάμψουν τις αντιστάσεις των αντιπάλων ανασταλτικών γραμμών; Σε αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα τις απαντήσεις θα τις λάβουμε το απόγευμα του Σαββάτου. Δύο ομάδες με υψηλές βλέψεις και αρκετά καλή πορεία έως τώρα στο φετινό πρωτάθλημα κοντράρονται με «φόντο» μια θέση στην τετράδα του ομίλου. Και πράγματι, αν, όπως δείχνουν τα πράγματα μέχρι σήμερα, τα δύο αιγυπτιακά συγκροτήματα και η Bullet έχουν «καπαρωμένη» θέση στις 4 καλύτερες ομάδες του γκρουπ, έυκολα μπορεί κανείς να βγάλει το συμπέρασμα ότι το σαββατιάτικο ματς έχει χαρακτήρα «τελικού» με έπαθλο «μια θέση στον ήλιο».
Η ομάδα του Π. Παπανικολάου πρέπει άμεσα να ξεχάσει τα τρία τελευταία παιχνίδια της. Όλα, ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος, διεξήχθησαν απέναντι σε ομάδες υποδεέστερης δυναμικότητας και αγωνιστικής ετοιμότητας. Ο Παναιγειρατικός έδειξε χαρακτήρα, πολλές επιθετικές αρετές (με εξαίρεση το τελευταίο ματς) αλλά και φανταστικές επιδόσεις στην άμυνα (επιδιόρθωσε δραστικά έναν «ντροπιαστικό» συντελεστή τερμάτων).
Το ματς κόντρα στη Bullet αποδείχθηκε εκ των υστέρων «ντέρμπι», καθώς ο θρίαμβος του ΑΟΠ αποτελεί ταυτόχρονα και τη μοναδική ήττα των «νερατζούρι» μέχρι σήμερα! Ωστόσο, το γεγονός ότι το παιχνίδι έγινε την 1η αγωνιστική, αποτελεί «παγίδα» και ενδέχεται η εικόνα του ματς να είναι εν τέλει «μαγική». Κανείς δεν μπορεί να μειώσει τη «χρυσή» αξία εκείνης της νίκης, όμως όλοι καταλαβαίνουν ότι το παιχνίδι του β΄ γύρου θα είναι πολύ πολύ διαφορετικό!
Ας ελπίσουμε ότι το «χαστούκι» από τις Πυραμίδες ακόμη «πονά» τους παίκτες του ΑΟΠ. Στο μοναδικό ματς που γνώριζαν ότι είναι «ντέρμπι», οι «μελανόλευκοι» υπέστησαν μια από τις βαρύτερες ήττες της ιστορίας τους. Ευτυχώς, εκείνη η βραδιά δεν επαναλήφθηκε ως σήμερα και όλοι στον ΑΟΠ εύχονται αυτός ο «περίεργος» μήνας να μη φύγει όπως ακριβώς ήρθε.
Για ΜΙΑ φορά, οι παίκτες του Παναιγειρατικού ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να αφήσουν την ανισόρροπη ψυχολογία τους πίσω στην Αιγείρα και να παίξουν στα ίσια ένα πραγματικό ντέρμπι. Το σύνδρομο της Ριζούπολης κατατρέχει ακόμη τη Μαύρη Αρμάδα και όλοι στο σαββατιάτικο ματς με τον Πανφραπεδαϊκό «βλέπουν» τη μεγάλη ευκαιρία για την ψυχολογική ανάταση αυτής της ομάδας. Μετά την πολύ μεγάλη νίκη της πρώτης ημέρας, που ούτε οι ίδιοι οι παίκτες δεν κατάλαβαν την αξία της, αλλά και την «επαγγελματική» επικράτηση επί σαφώς πιο αδύναμων αντιπάλων, ήρθε η ώρα ενός πραγματικού «αγώνα». Κάθε γκολ και κάθε απόκρουση σε αυτό το ματς αξίζει «πολλά λεφτά», όχι μόνο βαθμολογικά αλλά (κυρίως) ψυχολογικά. Με νίκη το Σάββατο, ο ΑΟΠ μπάινει γερά στο παιχνίδι και βάζει «φωτιά» σε έναν όμιλο «ροντέο». Κι ίσως αυτή να είναι μόνο η αρχή...
So, let the derby begin…
26.11.08
Άρης Μπούρας: "Πιστός στρατιώτης του Παναιγειρατικού"
Οι συντάκτες της "Α" συνάντησαν τον Άρη Μπούρα στο σπίτι του στη Δάφνη και ο αμυντικός του Παναιγειρατικού δεν αρνήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις τους. Τρεις μήνες μετά την απόκτησή του από τους πρωταθλητές Αιγείρας, ο "Big Bouras" μιλά για την ομάδα, το πρωτάθλημα αλλά και τον εαυτό του.
Α.Μ.: Πιστεύω ότι έχω προσαρμοστεί πολύ γρήγορα στη νέα μου ομάδα και σε αυτό βοηθάει το ευχάριστο κλίμα στην ομάδα. Και σίγουρα η παρουσία των δύο μου φίλων (Ντοάς-Σαραντουλάκης) έπαιξε σημαντικό ρόλο στην γρήγορη προσαρμογή μου στον Παναιγειρατικό.
Α: Μίλησέ μας λίγο για τη μετεγγραφή σου. Πώς πληροφορήθηκες το ενδιαφέρον του ΑΟΠ;
Α.Μ.: Ήμουνα στο χωριό μου στα Τρίκαλα και ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνο και στην απέναντι γραμμή ήταν ο Γιώργος (Ντοάς). Μόλις το σήκωσα μου έκανε τη πρόταση να ενταχθώ στην ομάδα. Αμέσως μου εξήγησε τα πάντα για το νέο ξεκίνημα που ήταν έτοιμος να κάνει ο ΑΟΠ καθώς και τα όνειρα και τους στόχους της ομάδας.. Επιπλέον μου μίλησε και ο Δημήτρης Μάντζος για τους στόχους που έχει θέσει η ομάδα, οι οποίοι με κάλυπταν πλήρως και αμέσως δέχτηκα την πρόταση. Δεν μου ήταν και πολύ δύσκολο να απαντήσω θετικά στην τιμητική αυτή πρόταση.
Α: Διευκρίνισέ μας κάτι. Αμέσως μετά την υπογραφή σου στον Παναιγειρατικό, η νέα σου ομάδα ανακοίνωσε την απόκτηση του ποδοσφαιριστή Άρη Μπούρα, που έπαιζε τερματοφύλακας ή αμυντικός. Σταδιακά ανακαλύψαμε ότι μπορείς να βοηθήσεις ακόμη και στο κέντρο του γηπέδου. Τελικά εσύ σε ποια θέση προτιμάς να αγωνίζεσαι;
Α.Μ.: Εγώ προτιμώ να αγωνίζομαι στη θέση που με χρειάζεται η ομάδα και ο προπονητής μου. Δεν προτιμώ κάποια συγκεκριμένη θέση. Ό,τι μου ζητηθεί σαν πιστός στρατιώτης του Παναιγειρατικού.
Α: Θεωρείς πως στον ΑΟΠ υπάρχουν διαφορές με την προηγούμενη ομάδα σου, την Παρτουζάν;
Α.Μ.: Εννοείται. Στην προηγούμενη ομάδα μου, το κλίμα ήταν πιο εχθρικό και συνεχώς υπήρχε μία ένταση μέσα στην ίδια την ομάδα. Αυτό οδηγούσε συνεχώς σε αντιπαραθέσεις μεταξύ των παικτών και το διαχωρισμό ανάμεσα σε καλούς και άσχετους. Πρέπει να πω από ότι έβλεπα ότι ο Ζαχαρίας (Σαραντουλάκης) δε πέρασε και τις καλύτερες ποδοσφαιρικές του στιγμές. Στον Παναιγειρατικό αντίθετα είμαστε όλοι σαν οικογένεια. Όπως μία οικογένεια είναι τα τρία αδέλφια των Μάντζων, έτσι είμαστε όλοι οι παίκτες μαζί. Είναι κάτι που μου έκανε εντύπωση και με κέρδισε από τη πρώτη στιγμή. Είναι ότι καλύτερο για ένα παίχτη να τον καλωσορίζουν κατά αυτόν τον τρόπο.
Α: Με τον Γιώργο Ντοά και τον Ζαχαρία Σαραντουλάκη γνωρίζεστε από παιδιά. Μεγαλώσατε στην ίδια γειτονιά, πήγατε μαζί σχολείο, παίξατε μαζί μπάλα στην Παρτουζάν και τώρα «ανταμώνετε» ξανά σε μια άλλη παρέα του πρώτου, τον ΑΟΠ. Πόσο σημαντικό είναι για σένα αυτό;
Α.Μ.: Αυτό παίζει μεγάλο ρόλο επειδή με έκανε να προσαρμοστώ γρήγορα στην νέα μου ομάδα και στις ανάγκες της. Σίγουρα το γεγονός ότι ο ΑΟΠ αποτελεί παρέα του Γιώργου με βοήθησε να μπω και εγώ σε αυτή τη παρέα και να δώσω και τη ψυχή μου για την ομάδα.
Α: Μέχρι σήμερα οι απαιτητικές επαγγελματικές υποχρεώσεις σου σε έχουν κρατήσει μακριά από τα γήπεδα σε αρκετούς αγώνες της ομάδας. Θεωρείς πως το πρόβλημα αυτό σου έχει στοιχίσει σε κάποιο βαθμό;
Α.Μ.: Μου έχει στοιχήσει σε μεγάλο βαθμό επειδή βγαίνω από τον ρυθμό μου και μερικές φορές να χρειάζομαι επιπλέον χρόνο για να ξαναβρώ το ρυθμό μου. Ωστόσο το γνώριζα εξαρχής και είχα ενημερώσει τους ανθρώπους της ομάδας αλλά παρόλα αυτά χαίρομαι που συνεχίζουν να με εμπιστεύονται. Δυστυχώς δε μπορεί να αλλάξει κάτι.
Α: Με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, πώς βλέπεις την πρσπάθεια του Παναιγειρατικού στο φετινό πρωτάθλημα;
Α.Μ.: Έχουμε μία καλή πορεία που κανείς δε περίμενε ωστόσο πρέπει να συνεχίσουμε τη σκληρή δουλειά και να μείνουμε προσγειωμένοι καθώς είμαστε ακόμα στην αρχή και έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας.
Α: Ο ΑΟΠ μετά από 5 αγωνιστικές έχει χάσει μόλις έναν αγώνα, έχει κερδίσει άλλους δύο αλλά έχει «χαρίσει» δύο ισοπαλίες σε πολύ υποδεέστερους αντιπάλους. Πώς εξηγείς όλη αυτή την ποικιλία αποτελεσμάτων, που μάλιστα είναι και η μεγαλύτερη στον όμιλο;
Α.Μ.: Μετά τη νίκη τη πρώτη αγωνιστική, πιστεύω υπερεκτιμήσαμε τις δυνάμεις μας και γιαυτό στην αμέσως επόμενη αγωνιστική ήρθε ήττα με τέτοιο τρόπο. Μετά αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι με μία νίκη δε γίναμε ξαφνικά η Μπαρτσελόνα. Έτσι χαμηλώσαμε τους τόνους και αρχίσαμε να παίρνουμε αποτελέσματα. Όσο για τις δύο ισοπαλίες πιστεύω ήταν κάποιες άτυχες στιγμές και η απειρία μας σαν ομάδα σε ένα νέο και δύσκολο πρωτάθλημα. Είμαι σίγουρος ότι θα έρθουν και καλές στιγμές.
Α: Ήσουν παρών στο ματς-τραγωδία κόντρα στις Πυραμίδες. Μπροστά στους Αιγύπτιους ο Παναιγειρατικός έμοιαζε ομάδα τοπικού πρωταθλήματος. Τελικά τι έφταιξε σε εκείνον τον αγώνα;
Α.Μ.: Όπως είπα μετά την εύκολη νίκη της πρώτης αγωνιστικής υπερεκτιμήσαμε τους εαυτούς μας με αποτέλεσμα να μπούμε χαλαρά στο παιχνίδι. Από την αρχή βρεθήκαμε να κυνηγάμε το σκορ και όταν συνειδητοποιήσαμε τι είχε γίνει, ήταν πλέον αργά
Α: Έλειπες στο τελευταίο ματς και δεν είχες την ευκαιρία να απολαύσεις από κοντά τη «χρυσή» κεφαλιά του φίλου σου του Γιώργου στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης. Πώς αντέδρασες όταν έμαθες τα νέα;
Α.Μ.: Σίγουρα χάρηκα διπλά για το γκολ του Γιώργου καθώς είναι και από τους καλύτερους φίλους μου. Ήταν μια ψυχολογική ένεση για τον Γιώργο καθώς τον τελευταίο χρόνο πέρασε δύσκολες στιγμές σε όλους τους τομείς και σίγουρα ένα γκολ του ανέβασε κατά πολύ τη ψυχολογία του. Το είχε ανάγκη.
Α: Δώσε μας το δικό σου «ρεπορτάζ» από τα αποδυτήρια της ομάδας σου. Τι κλίμα επικρατεί στον Παναιγειρατικό πριν και μετά απο κάθε αγώνα, αλλά και κατά τη διάρκεια της εβδομάδας;
Α.Μ.: Επικρατεί ένα ευχάριστο κλίμα στην ομάδα το οποίο πριν από κάθε παιχνίδι γίνεται όλο και εντονότερο. Μετά από κάθε ματς ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα δεν αλλάζει η ψυχολογία μας και είμαστε έτοιμοι για Boutique. (Γελάει). Μέσα στην εβδομάδα επικρατεί μια ανυπομονησία για το παιχνίδι και ψυχολογική ντόπα είναι ό,τι καλύτερο για να μπεις με τη καλύτερη δυνατή ψυχολογία στο ματς/
Α: Ποιον θεωρείς κορυφαίο συμπαίκτη σου και γιατί;
Α.Μ.: Δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον επειδή όλοι οι παίχτες δίνουν το 100% των δυνατοτήτων τους. Αλλά αν πρέπει να διαλέξω είναι ο Γιώργος Ντοάς με τον Δημήτρη Μάντζο, πού τους έχω δει να παίζουν και να δίνουν τη ψυχή τους για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Α: Ποιο πιστεύεις ότι είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα αυτής της ομάδας; Μπορείς να διακρίνεις και κάποιες αδυναμίες ίσως;
Α.Μ.:Το καλό κλίμα και η απουσία άγχους. Βρισκόμαστε σε ένα νέο πρωτάθλημα και δε μας βαρύνει το άγχος του αποτελέσματος. Απλά κάθε παίχτης πρέπει να νιώθει ότι αυτό μπορούσε και αυτό έκανε. Αυτή είναι η διαφορά μας από άλλες ομάδες. Στον αντίποδα, η έλλειψη εμπειρίας μας οδηγεί σε λανθασμένες αποφάσεις.
Α: Θα ήθελες να στείλεις κάποιο μήνυμα στους φίλους της ομάδας;
Α.Μ.: Θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να δω τον Παναιγειρατικό ψηλά. Μόνο αυτό.
25.11.08
ΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΤΙΔΑ...
Ο Παναιγειρατικός στον προχθεσινό αγώνα κατάφερε (ξανά) να κάνει τα εύκολα δύσκολα. Μπορεί να είχε σωστή διάταξη στο χώρο, να κέρδισε τη μάχη του κέντρου, να είχε πάθος, θέληση, όμως εμφάνισε και πάλι τις χρόνιες παιδικές του ασθένειες στην ολοκλήρωση των (άπειρων κατά τ’ άλλα) τελικών προσπαθειών που δημιούργησε και, στο τέλος, το πλήρωσε. Το «στοίχημα» για το ποιος θα βάλει πρώτος γκολ, φαίνεται πως σε έναν αγώνα 8Χ8 δεν είναι απλώς θέμα κύρους αλλά βιωσιμότητας. Τρίτη φορά δεν πέτυχε πρώτος τέρμα ο ΑΟΠ και τρίτη φορά έμεινε μακριά από τα νικηφόρα αποτελέσματα.
Και να έλεγε κανείς ότι δεν είχε ευκαιρίες να το κάνει.... Οι «μελανόλευκοι» μπήκαν πολύ ορεξάτοι στο ματς και κατάφεραν από τα πρώτα λεπτά του ματς να μεταφέρουν τη δράση μπροστά από την εστία της... «Αρμάδας». Ο Π. Παπανικολόαυ κατέστρωσε τα σχέδια του με καθαρά επιθετικό προσνατολισμό ζητώντας πίεση ψηλά, με αποτέλεσμα, οι επιθέσεις των αντιπάλων να μην περνούν το πολυπρόσωπο κέντρο του ΑΟΠ. Ο Λαζαρίδης ήταν άψογος στην πίεση και τα πολλά κλεψίματα κοντά στο αντίπαλο τέρμα δημιούργησαν αρκετές ευκαιρίες. Μεγαλύτερη εξ αυτών το άστοχο σουτ του Καραμπάση που δέχτηκε μπαλιά «λουκούμι» από τον Λαζαρίδη αλλά δεν κατάφερε να σκοράρει από πλεονεκτική θέση.
Σε εκείνο το σημείο συνέβη κάτι που θα σημάδευε όλο το υπόλοιπο του ματς. Ο Lazman δέχτηκε αντικανονικό μαρκάρισμα μέσα στην περιοχή και ο ακριβοδίκαιος ρέφερι επέβαλε την εσχάτη των ποινών. Ο στράικερ των πρωταθλητών Αιγείρας ανέλαβε την εκτέλεση. Μετά την πρώτη επιτυχημένη απόπειρά του, διατάχθηκε επανάληψη γιατί δεν είχε προηγηθεί το σφύριγμα του διαιτητή. Η σύγχυση που προκλήθηκε χωρίς κανένα λόγο, με τον Πλούμη, να εφορμά μπροστά από τον Λαζαρίδη, λίγο πριν εκείνος κλωτσήσει τη μπάλα, προκάλεσε το δυσάρεστο αποτέλεσμα: το χλιαρό σουτ του επιθετιοκύ του ΑΟΠ έφευγε άουτ. Τα σκυμμένα κεφάλια στον πάγκο του Παναιγειρατικού έδειχναν πως όλοι καταλαβαν πως αυτή η ευκαιρία δεν έπρεπε επ’ ουδενί να χαθεί...
Λίγα λεπτά μετά, οι... «Κασσάνδρες» επιβεβαιώνονταν. Το άκαιρο και αδικαιολόγητο βολέ του τερματοφύλακα Διονύση Μάντζου βρήκε στο πρόσωπο αντίπαλου επιθετικού με αποτέλεσμα η μπάλα να καταλήξει αργά και βασανιστικά στα «μελανόλευκα» δίχτυα. To παιχνίδι είχε όλα τα στοιχεία του δράματος. Απροσδόκητη τροπή της υπόθεσης, μοιραίοι πρωταγωνιστές και μια... «κάθαρση» που θα αργούσε πολύ να έρθει, στο τέλος της τραγωδίας.
Το σοκ και το «μούδιασμα» από το απίθανο γκολ που δέχθηκε ο Παναιγειρατικός δεν επέτρεψε στους ποδοσφαιριστές του να αντιδράσουν μέχρι τη λήξη του α΄ μέρους. Το 0-1 παρέμεινε σκορ ημιχρόνου. Στην ανάπαυλα, στον πάγκο του ΑΟΠ στα πρόσωπα των ανθρώπων της ομάδας ήταν ζωγραφισμένη η απορία όλων για την τροπή που είχαν πάρει τα πράγματα. Τα λόγια ήτα λίγα αλλά ουσιώδη: ο Παναιγειρατικός έπρεπε να πάρει πάση θυσία αυτό που άξιζε: τη νίκη!
Ο Παπανικολάου έδωσε το σύνθημα για φουλ επίθεση, περνώντας μέσα στο παιχνίδι τον Κρεκούκια. Ο «Φιλ» δεν δίστασε να ρισκάρει την αποθεραπεία του τραυματισμένου αριστερού ποδιού του και ρίχτηκε στη μάχη για αλλάξει την εικόνα του ματς.
Το επιθετικό κρεσέντο των «μελανόλευκων» στο β΄ ημίχρονο δεν έχει προηγούμενο, τουλάχιστον εδώ και πολλούς μήνες. Ο Παναιγειρατικός δημιούργησε αμέτρητες ευκαιρίες, είχε πιο πολλές τελικές προσπάθειες από κάθε άλλο φετινό αγώνα, αλλά δεν κατάφερε να σκοράρει. Την ίδια ώρα, η σκληρή μαζική άμυνα της... «Αρμάδας» είχε υποχωρήσει γύρω από τα καρέ της και είναι ζήτημα αν οι αντίπαλοι βγήκαν από το... «καβούκι» τους δυο - τρεις φορές! Οι έτσι κι αλλιώς άριστοι αμυντικοί των Αιγειρατών δεν χρειάστηκαν σε γενικές γραμμές, ακόμη κι όταν μόνοι οπισθοφύλακες ήταν οι Ντοάς και Λάμπρου.
Κάθε λεπτό που περνούσε μεγάλωνε το άγχος των παικτών του ΑΟΠ, με αποτέλεσμα πολλές εύκολες επιλογές να πηγαίνουν... «περίπατο». Οι κλασικές ευκαιρίες διαδέχονταν η μία την άλλη, με «μοιραίο» τον Λαζαρίδη που σπατάλησε αρκετές καλές μεταβιβάσεις ή οργανωμένες προσπάθειες των συμπαικτών του. Την ίδια ώρα, τα δυνατά σουτ του Κρεκούκια, συμπεριλαμβανομένου και ενός απευθείας χτυπημένου φάουλ, κατέληγαν εκτός τέρματος.
Κι ενώ όλα έδειχναν ότι οδηγούμαστε στη δεύτερη φετινή ήττα του Παναιγειρατικού, τα ρολόγια γύρισαν πίσω, ο χειμώνας έγινε καλοκαίρι και ο Ρέντης Αιγείρα! Η μπάλα καταλήγει κόρνερ στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων. Ο Δημήτρης Μάντζος στήνει τη μπάλα στη γωνία οτυ γηπέδου από δεξιά. Ο διαιτητής τον προειδοποιεί πως είναι η τελευταία φάση του ματς! Όλοι οι παίκτες εντός περιοχής, ο αρχηγός παίρνει φόρα, εκτελεί το κόρνερ με αριστουργηματικό τρόπο, η μπάλα διατρέχει όλη την περιοχή κατά μήκος της εστίας, ο τερματοφύλακας έχει ακινητοποιηθεί από την άριστη τοποθέτηση του Πλούμη, ο Ντοάς είναι εκεί, όπως πάντα, και με δυνατή καρφωτή κεφαλιά εξ επαφής στέλνει τη μπάλα στο βάθος των αντίπαλων διχτύων. Σαν σε ταινία, το colpo grosso του Δημοτικού εκτυλίχθηκε και στον Ρέντη, στο πιο κρίσιμο χρονικό σημείο ενός αγώνα βγαλμένου από... ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Τα έντονα πανηγύρια που ακολούθησαν επισκιάστηκαν από έντονες αντεγκλήσεις των Σαραντουλάκη και Κρεκούκια με ποδοσφαιριστές της αντίπαλης ομάδας που καταλόγισαν στο «10αρι» του ΑΟΠ «...ειρωνική συμπεριφορά». Με την παρέμβαση των ψυχραιμοτέρων αποφεύχθηκε γενικότερη σύρραξη.
Γενική ήταν η διαπίστωση πως το γκολ του Γ. Ντοά ήταν η ελάχιστη δυνατή ανταμοιβή της προσπάθειας του ΑΟΠ μέσα στο γήπεδο. Δεν είναι υπερβολή να υποστηριχθεί πως αν έμενε το 0-1, ο Παναιγειρατικός θα είχε καταφέρει να χάσει έναν αγώνα στον οποίο ο αντίπαλος, με 8 αμυντικούς, δεν είχε καταφέρει να δημιουργήσει καμία υποψία έστω φάσης! Το αιώνιο πρόβλημα στο σκοράρισμα του ΑΟΠ του στοίχισε το Σάββατο έναν πολύτιμο βαθμό, η πίστη και το πάθος των παικτών του, παλιών και νέων, του χάρισε έναν ακόμη πιο σημαντικό βαθμό!
Το ποτήρι είναι μισογεμάτο, όχι μισοάδειο...
21.11.08
Νέα εβδομαδιαία στήλη: "Στο καφενείο του σταθμού"
Η νίκη ενάντια στη Rosenbeer ήταν εξαιρετικά σημαντική για τον Παναιγειρατικό τόσο βαθμολογικά, όσο και ψυχολογικά. Οι παίκτες δεν άφησαν τους δύο βαθμούς να πάνε χαμένοι και τους έβαλαν στο δικό τους τσουβάλι το οποίο με την πάροδο των εβδομάδων έχει αρχίσει να γεμίζει. Τρίτη θέση και πέντε πόντοι.
Καλή η νίκη, αλλά καιρός να γίνουν επτά οι βαθμοί. Τα πανηγύρια ας κοπάσουν καθώς οι «μελανόλευκοι» ρίχνονται και πάλι στο πεδίο της μάχης στου Ρέντη για την πέμπτη αγωνιστική του πρωταθλήματος. Μπορεί το όνομα και κυρίως η βαθμολογική θέση της αντιπάλου να μην αποτελούν φόβητρο για τον Παναιγειρατικό, ωστόσο οι παίκτες της Μαύρης Αρμάδας οφείλουν να μπουν από την αρχή με σοβαρότητα και πάθος. Πολλές είναι οι ομάδες, σε όλα τα επίπεδα ποδοσφαίρου στον κόσμο, που στα λόγια είχαν τον τίτλο του φαβορί απέναντι σε συλλόγους χαμηλότερης δυναμικότητας και στην πράξη τα βρήκαν… σκούρα. Δεν πρέπει λοιπόν ο Παναιγειρατικός να εμφανιστεί χαλαρός. Θαρρώ πως η νίκη απέναντι στη Rosenbeer δε γέμισε εκ νέου με… αέρα τα μυαλά των ποδοσφαιριστών του ΑΟΠ κάτι το οποίο φάνηκε πως είχε γίνει μετά τη νίκη επί των Bullets με σαφέστατη απόδειξη την άθλια εικόνα στο ματς με τις Πυραμίδες.
Η προσεχής αναμέτρηση με τη Μικτή ΣΕΦ προβλέπεται να έχει αρκετές ομοιότητες με αυτήν του περασμένου Σαββάτου. Με βάση τη λογική και τη βαθμολογία ο Παναιγειρατικός θα επικρατήσει και σε αυτό το ματς. Αρκεί να δείξει από την αρχή ότι είναι το απόλυτο φαβορί. Αρκεί ΝΑ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ ΣΤΟ ΣΚΟΡ, κάτι το οποίο συνέβη στο ματς με τη Rosenbeer και στο δεύτερο ημίχρονο το μόνο που δεν ξέραμε ήταν το πόσα γκολ θα έβαζε η «Μαύρη Αρμάδα». Αυτό ήταν συνέπεια του ότι το γκολ του Λαζαρίδη που διαμόρφωσε το 1-0 ουσιαστικά «έλυσε» τα πόδια των παικτών του Παναιγειρατικού και τους επέτρεψε να παίξουν το παιχνίδι τους και να έχουν μια πανέμορφη κυκλοφορία με την μπάλα κάτω ενώ δεν τους έκανε να πτοηθούν ούτε όταν οι ουραγοί ισοφάρισαν σε 1-1. Απέναντι στη χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος, είναι ευκαιρία για τον Λουκά και τα άλλα παιδιά μπροστά να σκοράρουν όσα περισσότερα τέρματα μπορούν ώστε ο Παναιγειρατικός να συμμορφώσει τον συντελεστή του. Καλό θα ήταν επίσης να προσεχθεί αρκετά και η άμυνα γιατί όταν οι παίκτες που δεσπόζουν πίσω ακούν στο όνομα Ντοάς, Σαραντουλάκης, Μάντζος, Μπούρας, Κατσούρης, Πλούμης είναι κρίμα σε τέσσερις αναμετρήσεις να μετρούν δεκαέξι γκολ παθητικό. Επιπρόσθετα, η ομάδα ποντάρει για ακόμη ένα ματς πολλά και στον άψογο φέτος Διονύση Μάντζο που μπορεί να κρατήσει τα γκολ κατά του ΑΟΠ σε μικρά επίπεδα.
Ας μην ψάξει ο Παναιγειρατικός τη νίκη με… την ψυχή στο στόμα. Πρέπει να πετύχει πρώτος γκολ και να πάει στην ανάπαυλα όντας ένα βήμα πριν τους δύο βαθμούς. Σε περίπτωση νίκης, θα είμαστε πλέον σε θέση να πούμε με σιγουριά πως οι επί χρόνια πρωταθλητές Αιγείρας είναι έτοιμοι να «χτυπήσουν» την πρωτιά στον όμιλο, αρκεί να το πιστέψουν. Είναι κάτι που το τονίζει επανειλημμένα ο αρχηγός Δημήτρης Μάντζος καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας που διανύουμε. Θα ξέρουμε σε λίγες ώρες. Το Σάββατο είναι προ των πυλών…